BlogCamp туралы менің ойым.


Шынымен де тез өтіп кетті ғой…

Шынымды айтсам қатты шаршаппын. Екі күн аяғымды ала алмай жүрдім оған қоса волейбол ойнайм деп көгеріп қалған қолдарым бар дегендей :). Жазба жазуға мейрамға байланысты демалыстан қолым тимеді. Бүгін келе сала барлық блогтарды, керекинфоны сүзіп шықтым. Көзім то анда, то мында жүгіріп… Суреттер… суреттер… түсіріп ал, ой мына жерде әдемі түсіппін :) ой мына жерде нашар боп қаппын :(, тух мына жерде былай отыру керек еді… Ох, эмоцияларды қойсаңшы әйтеуір…
Әрі қарай

Рухани мүгедектер



Құрылтайдың бірінші түнінде осында жарияланған реніш толы бір мақала басқалардың да жүйкесін жұқартты. Орыстардың бір платформасында жарияланған бір мақала туралы болатын ол. Бұл мәселе үлкейіп кетпес үшін бұл тұрғыда өз ойымды айта кетейін.

Ең алдымен ол мақала қайда және кім жариялады, оны қолдағандар кімдер?
Мақала орыстардың блог платформасында жарияланды, жазған да қолдайтындар да орыстар. Олар үшін өздерінен басқаның бәрі мәмбеттер. Құрылтайға қатысқандар да, сондағы тірліктер де, тіпті логотиптің өзі мәмбеттерше жасалған. Өйткені интернет қазақтарға жат нәрсе деп санайды, өздерін мықтымыз деп санайды. Гаста айтпақшы менің ойымша бұл комплекс. Олар былай қарасаң не орыс емес, не қазақ емес. Орыстарға еліктеп, Рунет «заңдары» бойынша жүргілері келеді. Рунеттің Қазақстандағы бір бөліктері екенін түсінбейді. Орыстарға қатты еліктесе де олар бәрібір орыстар үшін мәмбет екендерін білмейді. Олар рухани мүгедек, жарымжандар.

Неге рухани мүгедек?
Әрі қарай

Блог құрылтай бітіп қалды ма?

Білмеймін. Жұрт жазып жатыр, жазып жатыр. Ал мен компты ашып, ішіндегі Blogcamp деген папканы көрген сайын млмл (© altygradus) боламын.



Жұрт қатарлы неге маған бұл құрылтай әдемі болып көрінбейтініне таңмын. Келгендердің барлығы шынымен де көзге абажадай болып көрінген кемшіліктерді байқамағаны ма деймін. Әлде шынымен де жұрт айтқандай бәрі тамаша өтті ме… Общым, мен әлі түсінген жоқпын.
Әрі қарай

Бізден бір қалған Блогкемп…



Бірнеше ай болды Блогкемптың логотипі секілді қызылды-жасылды өмір сүргенімізге. Екі күндік шара ептеп түсімізге кіріп, есімізден енді айырып бара жатыр еді, Құдай оңдап өтіп тынды. Еңбегіміз ел қатарлы сіңе қоймаса да, ертеңді-кеш тілеуін тілеп, тақымымызды қысып жүрген соң, құрылтайдың қисаймай, аман-есен өтуін шын көңілден тіледік. Тілегіміз орындалған секілді. Әйтеуір, мен сөйлескен жұрт ырза.

Әрі қарай

Астаналықтардың назарына!

Құрылтайға келе алмағандарға алматылықтар базарлық беріп жіберді. Сол базарлықтарды 25 наурыз жұма күні кешкі сағат 19-00де үлестіремін. Абай көшесіндегі ТАҒАМ халал асханасында жиналайық.



Адресі: Абай көшесі 32, Республика қиылысында.
Тегін wi-fi бар. Тамақтары да жақсы.
Әрі қарай

Блогкэмп: Виртуалдан реалға



Виртуалдан реалға!
Бірінші күні таңертең Қожақанова Мақпал бәрінің блогкэмп туралы бір ауыз сөз айтуын сұрап, жазып алып жүрді. Сол кезде ойыма тек осы сөз түсті. Иә, виртуалдан реалға. Құрылтайдың ең басты мақсаты да осы сияқты: интернетте жүрген адамдардың реал өмірде бір бірімен кездесулері, дауыстарын естіп көруі, олармен бірге жүріп, бірге тамақ ішуі, бірге уақыт өткізуі, жалпы бір жерде бірге болулары. Яғни, құрылтай өзінің негізгі мақсатына жетті деп ойлаймын. Өз басым көп адамдармен таныстым, көп нәрсе үйрендім, білгеніммен бөлістім.
Әрі қарай

Соңғы вальс (Маржан Арапбаева)

Мені ұмыттың соншама зарықтырып,
Елемедің өзгемен сауық құрып.
Неге, неге суыттың сезімімді?
Өте ыстық деміме жанып тұрып?

Қайырмасы:

Соңғы вальс, мұңға баттым ойлана,
Соңғы вальс, шыр көбелек айнала…
Әрі қарай