Sheshesse © Қисық

Қала:

— Зоя, блин я даже незнаю как это делается, а соль за ингредиент считается?
— Ғоспади, посмотри в интернете, там точно рецепт должен быть!
— Вот дура я, че-то не подумала даже.

Трейлер:


Бұл фильмнің шыққанына 2 ай болды. Негізі өткен жылдың күзінде шығуы керек еді. Бірақ техникалық себептер бұған кедергі болды. Фильм Палестинадағы еврейлер істеп отырған зорлық-зомбылық туралы. Оқиға өткен жылы шабуыл жасалған, гуманитарлық көмек апара жатқан Мармара кемесінен басталады. Істегендердің жазасын беруге Полат Алемдар және командасы барады.

Микена қақпасы сол замандарда қарусыз келгендердің барлығы үшін ашық болды. Қарауыл тауарымен келген байларды да, қайыр сұраған кедейлерді де кіргізе беретін. Бірде арық денесін әрең жасырып тұрған алба-жұлба киімі бар бейтаныс қалаға келді. Оның иығында бақытсыздыққа тап болғанын білдіретін сынған ескек болатын. Әлгі бақытсыз жан өзінің басынан өткен қайғылы оқиғаларды жұртқа әңгімелеп жүрді. Көп кешікпей кедейді сарайға шақырды.

— Посейдонның қаһарынан құтылған жалғыз жан екеніңді естідім, – деді Эврисфей. – Ол қалай болып еді?

Аршат дұрыс айтты бұл кездесуді жазғаным дұрыс болар. Блогкампте болғандар Монғолиядан келген Жанарбек бауырымызды барлығыңыз көрдіңіздер ғой. Мен кешігіп жеткесін шығар, дұрыс толық танысуым асығыс болды ғой. Құрылтайда болғандармен толық таныса да алмадым. Тек осы бауырымды бір жерден көрген кездескен сияқты болып жүрдім іштей ойлап. Оның Монғолиядан келгенін білмей жүрдім. Тіпті волейболда бір команда да ойнап жүрдік қой.:) Сонғы құрылтайдың жабылуында сөйлемегенде білмей де кететін бе едім… Сонда бір ерекше ықыласпен, қимастықпен сөйледі ғой монғолиялық бауырымыз. Сол сөйлеп жатырғанда есіме сарт ете түсті. Қасымдағы Аршатқа мен мына жігітті танимын алпенист қой деппін ғо :) Содан тарап жұрт абыр-сабыр далаға шыққанында Жәкеңе жақындап оңаша сөйлесуін өтіндім. Сұрағым — сіз алпенист емессіз бе болды. Ия қайдан білесіз деп таңырқап қалды. Ол былай болған еді. Өткен жылғы газетімізде шетел қазақтарының наурызды тойлауы жайлы материал жазған болатын жұмыстас журналист қарындас. Сонда осы бауырымыз жауап берген болатын. Оның суреті газетке жарамай интернеттен іздеп таба алмай электрон жәшігі арқылы хабарласып суреттерін алғанмын. Соны осы құрылтайда көрем, кездесем деп кім ойлаған десейші…


Оңнан солға қарай Жанарбек, Ділдә,Өмірбек, Артқы қатарда Сунхар, Лашын, Нұрбек
Сурет Жанарбектің блогынан алынды

Тойдың болғаннан боладысы қызық деген бұл да өтті. Барғанда арманда, бармағанда арманда. Мен тіркелмедім… бірақ ниетіммен ынтамның күштілігінен болар кешігіп жетсемде сол жерден табылдым. Сол күні жолға билет те табыла кетті пойызға. Баруы екі, келуі екі күндік жол болса да шаршап шалдығып жеткеніме тұрарлық болды. Қуаныштымын барғаныма, жақсы әсер қалдырды. Аршат айтпақшы виртуалдан реалға жеткеніме разымын. Бара алмағанда отырар ма едік тамсанып :) Қызылорда, Түркістан, Шымкент, Таразды асып Алматыға, Алматыдан Тараз, Шымкент, Түркістан, Қызылорданы артқа тастап өзімнің Ақтөбеме де жеттімау :) Бір қазақ болсақ та неше түрлі адамдар жолда қызық, бір жерден мініп бір жерден түсіп жатырды. Тіліміздің де өзгешелігі аңғарылады екен кәдімгідей. Жолда да неше түрлі қызықтар кезікті, тек әттең асығып жүріп соткамның зарядкасын ұмытып кетіппін суретке түсіре алмадым. Әйтпесе сайтта бөлісуге болар еді.Ал енді құрылтайға келетін болсақ сөз жоқ ұйымдастырушыларға мың алғыс!!! Керекшілерді тірілей көрудің өзі бір бақыт емес пе?!..

Қисық — ақкөңіл жігіт екен. Бұған дейін оны еш елестете алмағанмын.Құрылтайдан оның ортаға бейімделгіш, көпшіл, қалжыңды қабылдай алатын, досты күте алатын жан екенін біліп қайттым. Қызыл сөздің майын ағызтады.
Патик — бұл кісінің суреттерін көргенбіз. Кездесу арқылы, Керекинфо арқылы танып жүргендіктен қыңыр сөзге шебер шығар деп ойладым. Бірақ, өзін ұстамды ұстайды екен. Сәл сылбырлау сөйлейді десем ренжи қоймас. Екеуара әңгімемізден ұқққаным қулық- сұмдықтан ада жан екен. Құлағының сыртынан күн көрінетін, аузын ашса артынан жол көрінетін жігіт.
Ақзере — Сатыбалдының оған не үшін ғашық екенін ұққандай болдым. ақкөңіл қара қыз.
Айкона — адаммен тіл табыса алады. Өз ісіне жауаптылықпен қарайтын қыз. Жалпы сол жерде жүрген алматылық қыздар мен жігіттердің жауаптылығына әңгімем жоқ!
Салтанат-Сары қыз дәрі қыз. Жан-жағын жандырып жүретін жан секілді.
Қалдықыз — ол жайлы жазып жатудың өзі артық. Бізге белгілі Қалдықыз- сол Қалдықыз. Ашық-жарқын жүрген қалпы. Тек қалын көрсетпеді…
Аршат -админ жайлы не айтуға болады)))) Жақсы жігіт екенін Қарағандыдағы кездесуде -ақ байқағанмын. Жан-жақты терең ойлай алады. Өзімен келіншегін былай қойып баласына дейін тобылды жек көру сезімімен өмір сүріп жүрген жандар)))
Ернұр-Асұлан — Ақтөбенің аңқылдаған жігіті. Сөз жоқ оған.
Омарбрат — брат деуге тұрарлық жан.
Жалғас Ертай — түрлі тақырыпта әңгімелесудің шебері. ЖАқсы жігіт. Тек дауласса тоқтамай қояды екен)))

Әзірге осы. Маған келсек… Блогшылардың арасындағы қызыл қырты мен секілдімін. Екі сөз айтсам үшеуіне күледі. Өзімді арзан КВН-щиктердей сезіндім))))

Иә, бір күнгідей болмады блогкемпте өте шықты. Құйрықты жұлдыздай жалт еттік… Бірақ, қоштасу бар жерде кездесу бар. Бұйыртса әлі талай басымыз қосылар. Менің қазіргі күйім… менің емес-ау барлығымыздың десем де шатаса қоймаспын жігіті алдап кеткен, қыз- ғұмырын күз ғұмырға айналдырған қыздың күйіндей… Жаным жадау тартып отырғандай… Мынау поштама келген суреттер. Әйгерімге рахмет салып жіберген!

Шынымен де тез өтіп кетті ғой…

Шынымды айтсам қатты шаршаппын. Екі күн аяғымды ала алмай жүрдім оған қоса волейбол ойнайм деп көгеріп қалған қолдарым бар дегендей :). Жазба жазуға мейрамға байланысты демалыстан қолым тимеді. Бүгін келе сала барлық блогтарды, керекинфоны сүзіп шықтым. Көзім то анда, то мында жүгіріп… Суреттер… суреттер… түсіріп ал, ой мына жерде әдемі түсіппін :) ой мына жерде нашар боп қаппын :(, тух мына жерде былай отыру керек еді… Ох, эмоцияларды қойсаңшы әйтеуір…

Құрылтайдың бірінші түнінде осында жарияланған реніш толы бір мақала басқалардың да жүйкесін жұқартты. Орыстардың бір платформасында жарияланған бір мақала туралы болатын ол. Бұл мәселе үлкейіп кетпес үшін бұл тұрғыда өз ойымды айта кетейін.

Ең алдымен ол мақала қайда және кім жариялады, оны қолдағандар кімдер?
Мақала орыстардың блог платформасында жарияланды, жазған да қолдайтындар да орыстар. Олар үшін өздерінен басқаның бәрі мәмбеттер. Құрылтайға қатысқандар да, сондағы тірліктер де, тіпті логотиптің өзі мәмбеттерше жасалған. Өйткені интернет қазақтарға жат нәрсе деп санайды, өздерін мықтымыз деп санайды. Гаста айтпақшы менің ойымша бұл комплекс. Олар былай қарасаң не орыс емес, не қазақ емес. Орыстарға еліктеп, Рунет «заңдары» бойынша жүргілері келеді. Рунеттің Қазақстандағы бір бөліктері екенін түсінбейді. Орыстарға қатты еліктесе де олар бәрібір орыстар үшін мәмбет екендерін білмейді. Олар рухани мүгедек, жарымжандар.

Неге рухани мүгедек?

Білмеймін. Жұрт жазып жатыр, жазып жатыр. Ал мен компты ашып, ішіндегі Blogcamp деген папканы көрген сайын млмл (© altygradus) боламын.



Жұрт қатарлы неге маған бұл құрылтай әдемі болып көрінбейтініне таңмын. Келгендердің барлығы шынымен де көзге абажадай болып көрінген кемшіліктерді байқамағаны ма деймін. Әлде шынымен де жұрт айтқандай бәрі тамаша өтті ме… Общым, мен әлі түсінген жоқпын.