"Шаруа" амиголар
Тәренді кездестірдім Ақтөбенің шешемебельді қонақ үйінен. Нақтың.
Әңгіме айтып жарытпадық. Бірдеңені бастай бере, "қазір бес минут" деп, телефонын алады да: «лібә, бензинді местный рынокта реализовать ете берейік, мына жақта транспортировкаға қымбат сұрап отыр»,«складтың артқы жағына түсіріп кете беріңдер, кешкісін рабочийлар өздері разбираться етед». Очм, шаруа нақ күйіп бара жатқан. Мен екі чекушка ішіп қойғанмын әлдеқашан, ол әлі бір стақанды да ұрттаған жоқ. Пида, жоқ — дүрдараз адам боп кеткен екен, шешесстің. Лібә, ақыры отырып-отырып, осы пяншіктің көз алдымда қалай көтерілгені есіме түсті.
Әрі қарай
Әңгіме айтып жарытпадық. Бірдеңені бастай бере, "қазір бес минут" деп, телефонын алады да: «лібә, бензинді местный рынокта реализовать ете берейік, мына жақта транспортировкаға қымбат сұрап отыр»,«складтың артқы жағына түсіріп кете беріңдер, кешкісін рабочийлар өздері разбираться етед». Очм, шаруа нақ күйіп бара жатқан. Мен екі чекушка ішіп қойғанмын әлдеқашан, ол әлі бір стақанды да ұрттаған жоқ. Пида, жоқ — дүрдараз адам боп кеткен екен, шешесстің. Лібә, ақыры отырып-отырып, осы пяншіктің көз алдымда қалай көтерілгені есіме түсті.


