Қыздарға әсемдік жарасады.

Қыздарға әсемдік, инабаттылық,әдемілік жарасады. Осындай қыздарға біздің қазақ қыздары жатады. Қазақ қыздарынан қыздарға тән белгілерді таба аламыз. Қазақ қыздары бұрыннан бері жан дүниесі рухани байлыққа толы.
Әрі қарай

Дүйсенбіні жақсы жаңалықтармен бастайық

Қазақстандық биатлоншы Галина Вишневская Инсбрукте өтіп жатқан жасөспірімдер арасындағы қысқы Олимпиядалық ойындарда күміс медаль алыпты.

Алматыда өткен дзю-додан халықаралық турнирде Максим Раков алтын медаль, Гүлжан Иссанова қола жүлде алыпты.

Астаналық Арландарымыз Лос-Анджелестен келген матадорларды 4-те бір есебімен «сындырып» кезекті жеңістеріне жетіпті
Әрі қарай

Ұлы деп мойындаңдар ал, қаззақтар!

Мейір амиго жоғалып кеткенде, кемпірі бес жылдай күтті де, алтыншы жылы ауыл аймақтан рұқсат сұрап, қалаға көшемін, басқа байға тиемін деп, ал Мейірдің заттарын осы ел-жұрт түгел бөліп алыңдар деді.
Асып бара жатқан мүлкі де жоқ, сол, анау темір тордың ар жағында отырған кезіндегі
Әрі қарай

Жыл санау

Халықтық жыл санау есебінде 12 жыл аты бар болса, олар туралы деректер VIII ғасырдағы “Күлтегін” ескерткіштері мен ХІ ғасырда өмір сүрген Махмұт Қашқаридың еңбектерінде кездеседі.

goroskopҚазақша жыл санау мен жыл қайыру кестесі бойынша жылдар бірінен соң бірі былай аталады: тышқан, сиыр, барыс, қоян, ұлу, жылан, жылқы, қой, мешін, тауық, ит, доңыз. Жыл басы қазақтарда тышқаннан және Наурыз айының 22-сінен басталып, ол он екі жыл бір айналғанда мүшел жасты құрайды. Алайда, адамның алғашқы мүшелі – 13 жас. Біз енді әр жылдың қысқаша анықтамасына тоқталсақ.
Әрі қарай

Абайдың қара сөздері - I сөз

I сөз

Бұл жасқа келгенше жақсы өткіздік пе, жаман өткіздік пе, әйтеуір бірталай өмірімізді өткіздік: алыстық, жұлыстық, айтыстық, тартыстық — әурешілікті көре-көре келдік. Енді жер ортасы жасқа келдік: қажыдық, жалықтық; қылып жүрген ісіміздің баянсызын, байлаусызын көрдік, бәрі қоршылық екенін білдік. Ал, енді қалған өмірімізді қайтіп, не қылып өткіземіз? Соны таба алмай өзім де қайранмын.
Ел бағу? Жоқ, елге бағым жоқ. Бағусыз дертке ұшырайын деген кісі бақпаса, не албыртқан, көңілі басылмаған жастар бағамын демесе, бізді құдай сақтасын!
Мал бағу? Жоқ, баға алмаймын. Балалар өздеріне керегінше өздері бағар. Енді қартайғанда қызығын өзің түгел көре алмайтұғын, ұры, залым, тілемсектердің азығын бағып беремін деп, қалған аз ғана өмірімді қор қылар жайым жоқ.
Ғылым бағу? Жоқ, ғылым бағарға да ғылым сөзін сөйлесер адам жоқ. Білгеніңді кімге үйретерсің, білмегеніңді кімнен сұрарсың? Елсіз-күнсізде кездемені жайып салып, қолына кезін алып отырғанның не пайдасы бар? Мұңдасып шер тарқатысар кісі болмаған соң, ғылым өзі — бір тез қартайтатұғын күйік.
Софылық қылып, дін бағу? Жоқ, ол да болмайды, оған да тыныштық керек. Не көңілде, не көрген күніңде бір тыныштық жоқ, осы елге, осы жерде не қылған софылық?
Балаларды бағу? Жоқ, баға алмаймын. Бағар едім, қалайша бағудың мәнісін де білмеймін, не болсын деп бағам, қай елге қосайын, қай харекетке қосайын? Балаларымның өзіне ілгері өмірінің, білімінің пайдасын тыныштықпенен керерлік орын тапқаным жоқ, қайда бар, не қыл дерімді біле алмай отырмын, не бол деп бағам? Оны да ермек қыла алмадым.
Ақыры ойладым: осы ойыма келген нәрселерді қағазға жаза берейін, ақ қағаз бен қара сияны ермек қылайын, кімде-кім ішінен керекті сөз тапса, жазып алсын, я оқысын, керегі жоқ десе, өз сөзім өзімдікі дедім де, ақыры осыған байладым, енді мұнан басқа ешбір жұмысым жоқ.
Әрі қарай