Бастық.



Таң ертеңгі уақыт. Сағат ондардың шамасы. Банк кассаларына шаруасы түскен Бөрікбай үйіне ең жақын жердегі банк бөлімшесіне жетіп барған болатын… Ентелеп ішке кіріп келгенде, бөтен біреудің территориясына кіріп кеткенін ілезде байқады… Кірген жұрттың барлығын қабағымен қайырып, иегімен иіріп тұрған банк бөлімшесінің ең үлкен бастығына тап болды… Негізі ол заңды түрде бастық болып тағайындалмаған… Жай, ашейін қызметі бойынша осы бос тұрған авторитарлық орынды баса тұруына тура келген… Оның жазығы жоқ… жүйе солай… біреу басқару керек… айлығы бұл банктегі ең қарапайым кізметкердің айлығынан төмен болса да, оны осы қолына тиген билікпен компенсациялаған жайы бар…
Әрі қарай

ТАҒАТСЫЗ РУХ ПЕН ЖҮРЕК..

Бекжан Толыбай: ТАҒАТСЫЗ РУХ ПЕН ЖҮРЕК..

Адам мына пәни дүниеде қоғаммен бірге өмір сүруге мәжбүр… Сондықтан да сол қоғам өмірі оның жеке өміріне ықпал етпей қоймайды..Өз өмірін қоғам өмірінен бөле жара қараған адам қателеседі..Әрине егер ол ел кезген, қоғамнан безген дәруіш болмаса… Дәл осы дәруіштік өмір, адамның рухының еркіндігін қамтамасыз ете алады…

Бірақ бізге Пайғамбарымыздан (с.ғ.с) қалған мұра жол, ол қоғаммен бірге өмір сүру және сол қоғамды түзеу… Ол үшін ең бірінші түзейтін кісі өзің болуың керек, одан кейін туған туысың, достарың, әріптестерің, көршілерің, бір аулада, бір ауданда, бір қалада, бір облыста, бір мемлекетте, бір жағрафияда, бір материкте, және бір планетада өмір сүретін адамдар…

Өмірдің кейбір сәттерінде барлық нәрседен, дәл қазіргі ортадан, қоғамнан қашып кеткің келеді… Безіп кеткін келеді..Өзіңді қояр жер таппай, тұрған орныңа сыймай кетесің…
Әрі қарай

Мода терминдер туралы

Тәуелсіздік алғалы бері жаманы бар жақсысы бар жиырма жылдық тарихты жазып тастаған екенбіз… Тәуелсіздік алған жылдан бұрынғы бір жиырма жылды алып қарасақ (яғни 1970 жылдар, бұл жиырма жылдық қазақтың халық ретінде алған белесі орасан зор, бұл туралы кейін тағы жазармын — автор), қырық жылдың ішіндегі қазақ халқының өзгерісін көруге болады..180 градусқа бір бұрылыс болғаны анық… Кеңестік үлкен идиологияның орнын, үлкен капиталистік идиология басты… Бір өкініштісі бұл жаңа дәуірдің идиологиясында, қазақтың құндылықтарына көңіл бөлетін, қазақтың басын біріктіріп, бір халық, жұмылған жұдырық ететін бір бастамаға орын берілмеген екен…

Баршамыз, Қазақстанда екі түрлі халықтың өмір сүріп келе жатқанын білеміз… Бұған етіміз үйреніп кетті..Өкініштісі, атқа мінер азаматтардың негізгі бөлігі, үкіметтік биліктің құрамын құраушылар, қазақтық құндылықтарға біраз алыс қалғандар болып шықты… Себебі қазақтың ең негізі құндылығы болып келетін – қазақ тілінде сөйлеуге, қазақ тілін үйренгу талпынып көрмеді… Көргендерде бар шығар… Олар бірең-сарңдардың қатарын құрайды…

Бұл мәселенің бір жағы…
Әрі қарай

БЛОГСФЕРАНЫҢ ЖАУАПКЕРШІЛІГІ



Тақырып қаншалықты дұрыс таңдалды білмеймін, оны осы мәтінімнің соңынды анықтармыз… Бұл мәселені қолға алуымның себебі неде? Көптен бері блог жүргізіп келдік, басқа блогтардағы қызық мақалаларды оқыдық, талқыладық…

Бір уақытта тоқырауға келіп тірелдім… Сондағы жазып жүргенім не? Мақсат не? Ең бастысы осы мақсат мәселесі мені тығырыққа тіреді… Біраз уақыт блогсферадан ұзап кеттім..Қайта оралғаныммен, Алматыдан Астанаға қоныс аударуым бір болды… Келгелі Аршатпен, Нұрғисамен біраз әңгімелесіп көрдім..”Блогты не істесем екен?” деген сұрақ қойдым, мақсатым әрине олардан жауап алу еместін..Өз өзіме қойған сұрағым еді бұл…
Әрі қарай