Осындағы жазбаларды алда-жалда гламур мүңсіген сыпайы қыздар кіріп қалып, оқып шықса, «Дәруішөлгеннің көт босатар хард-жазушылар арасында бай жөйттердің жоқ болғаны ма сонда? Ең болмаса бір адам?» -деген сұрақтар мезгілсіз менструациямен бірге келе қалуы мүмкін. Аруларымыздың ыңғайсыз жағдайын сезе, түсіне, енегіміз бірге езіле отырып, «тууй, ең болмаса 30-на туалеттің қасынан билет жоқ па?» деген ауылын сағынған студентке көзілдірігінің үстінен қараған кассирдің жанаяр кескінімен таңдай қағып "Імджоқ екен" деуге мәжбүрміз. Расымен де жоқ өйткені. Соның айғағы ретінде, еліміздегі жөйттер диаспорасының босағаінісі Үпілмәлік Рюссельхайм дәруішті сөз еткіміз келеді.
Үпілмәлік Рюссельхайм — Басқа жөйттер құсап, өз жанын, қанын не мүлкін сақтау үшін Үшінші Рейхтен қашып тығылған жоқ. Ол әдейі, қасақана екеуін де оңбаған бір елге барып, ысырап ету үшін Дәруішөлгенге тайып тұрған еді.
Жұрт қатынымен ажырасам деп пәтерінен айрылып, үкіметтің қуғынымен банктегі шотынан айрылып, бала-шағасының қатыгездігінен далада қалып, немесе сол баяғы ішкіліктің кесірінен көше кезіп, оңай жолмен тезек теріп кетіп жатқанда, Үпілмәлік өңменінен өткен тақыр кедейлікке өз маңдай тері мен табандылығының арқасында жетті.
Алдыңғы материалдарда: Үпілмәлік Рюссельхайм: «Кедейлікке жетудің тиімді жолдары»
Пікір жоқ әзірше