Балконда банка-қалбыр ақтарып жүрген əйелім айқай салды: "Əй, сені шақырып жатыр".
Наушникті шешіп, тұрып барып терезеден мойын қылтиттым.
Қойшы Майкл. Оу, бұл қайдан жүр?!
Таудан түскен беті болса керек, плащын шаң басқан, аяқ киімі балшық-балшық. Ыржиып тұр.
— Джереми, əшалау! Қал қалай, е?
— Өй, аманшылық! Нағып жүрсің? Көтеріл, шəй іш.
— Асығыспын, е. Өткенде берген парнухаларыңды қайтып бере салайын деп ем. Лақтырсам, ұстайсың ба, е?
Ақкөңіл амиго-ай. Интернеттен зерікпесін деп видеолар жазып берген дискті уақытша алғам екен деп қалған ғой. Қайдан білсін гигабайттап онлайн қарайтынымды…
Ұят болды, шешесс.
Пікір жоқ әзірше