Менің екімыңонбесім

Бұл эстафетада өзімнің бір жылыма қорытынды жасау керек-ау деймін.


«Жаңа жылды қалай қарсы алсаң, алдағы жылың солай өтеді» дегенге сенбейтінмін. 2014-жылдың желтоқсанының отыз бірінің түнгі он бір елу бесін күтпей ұйықтап қаппын. Келесі жылы бір-ақ ояндым.
Биыл Алматыда қыс болмады десе де болады. Жып-жылы, көктем.
Ақпанда отпускке шықтым. Бірінші рет ресми түрде рәсімделді, отпускной алдым.
Көктем бойы айлықсыз жұмыс істедім бірақ. Сөйтіп жүріп үш айдың зарбладын бірден алдым.

Наурыз мейрамында Орталық саябаққа Орда тобының концертіне бардым.

Коллективпен Бутаковкаға шықтық. Табиғатқа шығып, палау жеу деген өзіме жаңалық болды, мектептегі походтардан кейін шықпаппын.


Инстаграмға тіркелдім.


Туған күнімді коллективпен тойладым.


Осындайларға қызыға бастадым. Бір айлықпен байып кететініме сенбеймін. Бірақ байып кеткім келеді.

Тарифтерге қосылып, кино көре бастағалы көзім бұлдырайтын болыпты. Тіпті, көшенің ар жағындағы дүкен атауын көре алмай кеттім.


Көзәйнек жасаттым. Үнемі болмаса да мәжбүр болам кейде.


Коллективіммен Жаңа жылға дайындалудамын. Суретті мен емес салған бірақ.


Мағынасыз тұжырымдар, пайдасыз тәжірибелер жасаған жыл болды.

Айтпақшы, «Жаңа жылды қалай қарсы алсаң, алдағы жылың солай өтеді» дегенге сене бастадым.
Жаңа жыл құтты болсын!