Қызылға тоқтағанда...

Өлеңге әркімнің-ақ бар таласы...: Қызылға тоқтағанда...

Келемін жалғыз көшемен тегіс,
Жолға да жеттім, аңғарсам.
Жасылы бітіп, сөнді де еміс
Қызылын жақты бағдаршам.

Бұл ұзын жолдың келесі беті
Сұлулыққа бір тұнып тұр…
Ойласам неге?! Не себепті?!
Алдымда бір қыз күліп тұр…

Тоқтады жүрек, тулады қаным,
Бағдаршам!
Жақпа,қызылды!
Бір кіріп қайта, бір шықты жаным,
Жан-дүнием қирап-бұзылды…

Бір айналған басты шыр айналып та
Әлгі қыз мүмкін мені күтуде.
Жатыр ғой денем дайындалып та
Қарама-қарсы өтуге…

Жасыл жанды!!!
Дүрсілде жүрек!!!
Иісі баурад танауды.
Асықпа уақыт, тоқташы бір рет,
Әр басқан адым санаулы…

Көзі мен көзім кездесті менің,
Мұрны мен мұрным алмасты иіс…
Әйтеуір жаным тапқандай теңін,
Жүрегім мұны сақтауға тиіс!!!

Өтті де кетті...Ұқпай бір сәттен,
Керемет балқып тұрғанбыз.
Артына карап өтпеді,әттең,
Қарама-қарсы тұрған қыз…
Бөлісу:

7 пікір

zholantai
Мұрны мен мұрным алмасты иіс…
осы плүс
Ispek92
Мықты жазылған, біздің керекте жақсы ақындар бар, неге айтысқа шақырмайды екен баяғы уақыттағыдай, біздің де құмарымыз қанар еді, керекте бір жанданып салар ед…
zholantai
бәрі бәрі ішіп кетт
007
бәрі ішіп кетпегенде мына жерде басқа пікір болып автордың өзі ішіп кетер еді
balziya
уот, сезім)осы өлеңді "қарама-қарсы тұрған қызға" оқып бергенде ууаще супер болатын ед