ой, биеден ала да туады, кара да туады… деген сияқты ғой. Ата-ана бәрін бір қалыпта, бір сапада шығаратын, жансыз станок емес қой… Әр қайсысында бөлек жан, бөлек тән, әр қайсысы бөлек бір тұлға ғой, сол да сұрақ па, балам-ау?
бәрі дара… Бауырың ренжіткен ғой деймін, әлде ата-анаңды ренжіткені батты ма? Қайғырма, бәрі орнына келеді, ата-ананың қадірін өзі ата-ана болмай сезінбейт көп адам, бірақ ол кезде кеш тә…
Орны толмас өкініш болмаса да, өзегіңді өртеп жіберетін өксік бар… Бауырым ғой, жөні бөлек, жолы бөлек кеткен соң шамалы кереғар пікірлердің орын алуы да табиғи процесс. Дегенмен, кешірімді болу деген адамгершіліктің шыңы ма деп қаласың. Рахмет, сізге!!!
Менің өмірлік қағидам (асыра айтқаным емес) — жеке өміріңе қатысты ешбір нәрсені жария етпеу! Сен туғаныңа разы болмауың мүмкін, жақсы туысын «мә» деп ешкім бере салмайды. Жанайқайың, түңілуің табиғи құбылыс, бірақ, өзара әңгімелесіп, қателігін айтпасаң, олар түзелмейді. Ойым осылай.
іштей тыну-ең ауыр нәрсе… Олай алдына кесе көлденең кедергі қоймасаңшы. Сонда мында саясат пен әдебиет пен мәдениетті и ана спортты ғана айта беру керек пе? Өз құпияңды сақтай берсенші, ұнамаса, айналып өт, оқыма, ешкім қинамайды…
Тіл қатпай-ақ тұра-тұр,
Өз-өзіме келейін.
Төмен қарай бергенше,
Жігерімді жебейін.
Тоқта енді басымды,
Көрейін еңсеңді
Үн қатпасаң өзің де,
Мен де саған не дейін
Өз-өзіме келейін.
Төмен қарай бергенше,
Жігерімді жебейін.
Тоқта енді басымды,
Көрейін еңсеңді
Үн қатпасаң өзің де,
Мен де саған не дейін