Бала туғандікі емес, баққандікі
Әкесің жақсы көрмейтін қыз бала жоқ шығар әлімде. Сол сияқты менің қызым да әкесін қатты жақсы көреді. Оларға сыртынан қарап, әке мен баласы деп атаудың өзі қиын. Ең дұрысы қызымның әкесі оның үлкен ағасы сияқты. 6 жасар қызым бар сырын әкесіне айтады. Сыртынан бақылаған анасы маған бұл жайт қызғаныш тудыруы керек сияқты. Бірақ керісінше мен қуаныштымын. Әке деген ол баласының сөзін жерге тыстамайтын адам. Ойнайық десе шаршап тұрса да ойнайды. Төрт аяқтап ат та болады. Аспанда ұшып жүрген ұшақ та болады. Қазір жолдасым қызымның қуыршақтарымен бір дастарқан басында әңгіме дүкен құрып шай ішіп отыр. Әкесі жұмыстан шаршап келсе де екеуі бақытты. Осындай да өз әкем есіме түседі. Өкінішке орай әкемнің менімен бірге асыр салып ойнағаны есімде қалмапты. Тек түнде және таңертең әрбіреуіміздің маңдайымыздан сүйіп, үстімізді жылы көрпемен жауып қымтап кеткені есімде жатталыпты. Әкелік махаббат мен үшін осы. Қызыммен ештеңеге қарамастан балаша ойнап, жүгіріп, бірге мультфильм көріп, күліп, екеуінің басы қосыла қалса үйдің ойранын шығаратын, керек жерде ақылын айтатын, тура жолға бастайтын шынайы әкесі барына қуаныштымын. Қазақ айтса дөп айтады. «Бала туғандікі емес, баққандікі».
ер бала анаға жақынырақ болып келеді ғо
Ер бала туып беріңіз, көрейік кімді қаттырақ жақсы көрерін
незналБайқаймын грамматиканы жыртатын, өзіңді бір мемлекеттік маңызы бар Существомын деп ойлайсың ғой дейм, балапан!!!
Білгейсің…
Қабырғада ілулі тұрған дипломдар адамды – адам етуге жетпейді…. Кіп-кішкентай боп алып қырып бара жатырсың ғой, түге. Сыныңды орынды пайдалан! А то біреу сыныңмен қоса Жыныңды и еще Жаныңды да шығарып жіберер… Қорықпайм! десенш, виртуально ғой!!!
Еще, мен енді ҚАТЫНдарға олай сөйлеме дейін бе? грамматикаңа этика мен эстетиканы да по чуть чуть қосып жүр!!!
сөздің соңында айтарым, сен тебіреніп, шабыттанып отырып осыған НАҚ! тарынды, Шиваларыңды қосып жауап берерсің, а мен жеңілгеннен емес, оны қыстырмағаннан жауап бермеймін!!! Сен сияқтыларға қате қате ҚОЛ ҚОЙДЫМ!!!
-К! мн! н кызысын?
-Папамнын кызымын.
-К! м туган сен!?
-Папа.
-Калай туган?
-Ап ап ап шу деп туган.
Енді кімге айтамын, керемет дейтін досым болған емес мамамнан басқа)
Мысалы, кейбір ата-әжелер, бауырына басқан немересін бала-келінінен қызғанып, оларға қарсы қоюға дейін барып жатады, бұл, әрине, дұрыс дей алмас едім. Жұмсартып айтқанда эгоизм, қатты айтқанда ессіздік бұлай ету. Қанша өзін-өзі күтінгенмен, ата-әженің өмірі баланың туған ата-анасының өмірінен ұзақ бола қоймасы анық, ертең ата-әжесі бақилық болғанда кішкентайынан өзінің туған ата-анасына қарсы қойылып, оларды мойындамауға тәрбиеленген бала, ешкімге керек емес адамдай сезінеді, себеп ата-анасымен тиісті байланыс орнатылмаған. Нәтижесі көп жағдайда жақсы бола бермейді.
Кейбір ата-әжелер бала-келіні немересін өздеріне телісе, немерелеріне емірене отырып, олардың өз ата-анасымен арасындағы байланысты үзбеуге, қайта оны нығайтуға барын салады. Ата-анасымен қатар, ата-әжесінің махаббатына шомылып өскен бала бақытты болмауы мүмкін емес, имхо.
Өз жағдайыма келсек, Үлкен ұлым әжесінің баласы деп аталғанмен ағамның баласы болып есептеледі. мені «папа» деп ағамды "әке" деп атайды. бірақ, әкесі де, әжесі де баламның алдында менің беделімді түсіру, немесе маған қарсы қою туралы ешбір теріс әрекет жасап көрген жоқ. Сонымен қатар, қырқынан шыққаннан бастап, әжесінің қасына жатқыздық. былайша айтқанда келіншегімді 1,5 жасқа дейін емгені болмаса, қасымызда жатып иіссіңді болған ештеңеміз жоқ, десек те, одан баламыздың бізге деген немесе біздің оған деген махаббатымыз азайған жоқ. Өзінен кейінгілерден қызғану да ол үшін жат қылық болды. Тек 3 жасында 1 жарты жылдай түнде өзгеше әдет шығарып жүрді, түнде туалетке барады да, содан кейін біздің қасымызға келіп жатады, қасымызға алып, өзімізше құшақтап, аймалап, енді ұйықтап кеткенде атып тұрып, «мама, папа, мен әжемнің қасына барайын, жақсы ма?» деп томпаңдап кетіп қалатын. Кейін оны да қойды.
екінші ұлым мамасының баласы. Өзінің таңдауы солай болды. Әлі де сол, мамасы екеуі бір-біріне ерекше еміреніп отырады.
Қызым өзімдікі! )))))))))) түпкі бөлмеде отырғанында үйге менің кіргенімді аяқ-киімнің тықырынан танып, атып шығады. Такышто, қыз балалар әкесіне жақындау болатыны сөзсіз.
Үш бала номиналды түрде осылай бөлінгенімен, бір қызығы түнде үшеуі де, әжесінің қасында ұйықтайды. Әжесі соған мәз. Біз тіптен «ырзамыз»)))))))))))
менің де қызым болса ғоййййй