Құлазу

Сізде де болады ғой мұндай жағдай, иә? Күні бойы айналаңыздағыларға өтірік күліп жүресіз де, үйге келе сала, төсекте өксіп жатасыз. Менде дәл қазір сондай күй…

Постым ұнамаса, жәй ғана жаба салыңызшы. Тек тиіспесеңіз, мазақ қылған пікір жазып кетпесеңіз болды.



Міне, тағы бір күн аяқталды. Ештеңе бітіргем жоқ. Ештеңе.
Әр таңда «дертімнен айығып кеткен шығармын» деген үмітпен оянам. Кешке сол үмітпен ұйықтаймын. Қанша күн өтіп жатса да, ештеңені өзгерте алар емеспін. Тіпті сүйіктімді де таппадым. Жаныма демеу болып, мұңымды бөлісер адам болса, тез-ақ жазылып кетер ме едім деген қиял бар кеудемде…

Бір құрбым сүйіктісімен кездесіп кеп, әңгімесін айтқанда, бір құрбымның ғашықтықтан бақытты боп жүргенін көргенде ішімнен жылап алам. Менің де сондай күйде жүруіме болатын еді ғой деп ойлаймын. Әттең…

Кейде бәрін де тастап, айдалаға безіп кеткім келеді. Ол кезде ештеңе өзгермейді,әрине, тек өзімнің жаным жай таба ма деп ойлаймын…

Үнемі депрессиядамын. Күнде. Осы күйімнен арылғым келеді. Бар әлемге жан дауысыммен айқайлағым келеді.

Назар аудармаңызшы, мен тағы да депрессиядамын. Таң атқанша депрессиядамын. Таңертең-ақ күліп, жұмысқа кетіп бара жатам. Назар аудармаңыз…