АРМАНЫМА ӘЛІ ДЕ БЕРІКПІН
Мұнда ақтөбеліктердің көп екенін білемін. Менің де батыстан достарым көп. Сондай достарымның бірі Азат Садықов спортшы жігіт. Ағалары спортшы. Ақтқбедегі №21 мектепте оқыған. Мектеп бітірген соң, спортты тоқтатып, білім алуды көздеген. Осы жігітпен көктемде сұхбат алған едім. Содан үзінді оқып көріңіздер
Ол 1992 жылдың 29 ақпанында Ақтөбе облысы, Шалқар қаласында дүниеге келген. Жастайынан спорттың таэквондо, кикбоксинг түрлерімен айналысқан. Таэквандодан Ресейдің Архангельск және АҚШ-тың Вашингтон қаларарында өткен әлем чемпионаттарының жеңімпазы, жасөспірімдер және жастар арасында Сеул, Алматы, Ақтөбе, Сочи, Бішкек қалаларында өткен халықаралық жарыстардың чемпионы. Ол – 2004 жылы Грекияның Корфу қаласына өткен кикбоксингтен әлем чемпионатының, сондай-ақ 2005 жылы Италия астанасы Римде түндігін түрген Еуропа чемпионатының бас жүлдегері. Қазақстанның төрт дүркін жеңімпазы. Таэквондадан бірінші дан иегері.Таныс болыңыздар – Азат Садықов. Болашағынан зор үміт күттіретін дарын иесімен кездесіп, аз-кем сұхбаттасқан болатынбыз. Жас спортшы бүгінде Л.Н.Гумилев атындағы Еуразия ұлттық университетінің экономика факультетінің 4 курсында оқиды екен.
– Азат, әңгімемізді спортқа қалай келгеніңнен бастасақ...
– Екі ағам да жастайынан спортпен айналысып, үлкен жестістіктерге жетті. Екеуі де бірнеше дүркін әлем чемпиондары. Ағаларымның жарыстарына жанкүйер ретінде барып жүріп, спортқа деген қызығушылығым оянды. Осылайша, мен де тоғыз жасымда таэквондо үйірмесінің табалырығын аттадым.
– Ең алғаш жеткен жетістігің есіңде шығар?...
– 2001 жылы Ақтөбе қаласында таэквондодан қалааралық жарыс өтті. Осы жарыста төрт қарсыласымды жеңіп, 1-орынға қол жеткіздім. Бұл менің бірінші әрі үлкен жетістігім болатын. Бұдан бөлек тағы бір жарыс есімде ерекше сақталып қалыпты. 2005 жылы Италия елінің Сардинио аралында Еуропа чемпионаты өтті. Сол біріншіліктің финалында жолым итальяндық споршымен тоғысты. Техникалық шеберлігімнің де, күшімнің де әлгі спортшыдан басым екендігіне қарамастан, төреші менің ұпайларымды есептемеді. Негізгі уақыт тең есеппен аяқталғандықтан, қосымша тағы 1 минут берілді. Барымды салмасам, бас жүлде жергілікті спортшының қанжығасында қалатындығын түсініп, соңғы сәтте өзімнің «айналып тебу» тәсілімді қолдандым. Осы арқылы таза жеңіске жеттім.
– Спортшының бабын келістіретін де, бағын ашатын да бапкері екендігін ескерсек, сенің бапкер таңдауда жолың болды ма?
– Спортқа алғаш қадам басқанда, мені тағдыр Грачев Владимир Борисович деген бапкермен жолықтырды. Менің спортшы ретінде қалыптасуымда бұл бапкердің еңбегі орасан. Таэквондо дегеннің не екендігін егжей-тегжейіне дейін үйретті. Сол еңбек зая кеткен жоқ. Владимир Борисовичтің арқасында бес жылда бірнеше халықаралық турнирлердің, Еуропа, әлем чемпионаттарының жеңімпазы атандым. Кейіннен АҚШ-тың таэквандо құрамасынан шақырту алып, сонда бапкер болып кеткен соң, мен кикбоксингпен айналысқаным жөн болар деп шештім. Себебі кикбоксингте білікті бапкерлер көп еді әрі аталмыш екі спорттың ережелері өте ұқсас.
– Қазір де жарыстарға барып тұрасың ба?
–Тек жоғары оқу орнына түскен соң, жарыстарға баруды біраз уақытқа тоқтата тұрып, басты назарды сабағыма аударуым керек деп шештім.
– Болашағынан үміт күтетін жас спортшыларымыздың бірісің, спортты тастап кетпейтін шығарсың?
– Спортты тастау мүмкін емес. Таэквандомен әлі де айналысып жүрмін. Бұйыртса, дипломдық жұмысымды қорғап алған соң, жаттығуларды үдете түсемін. Себебі мені алда елішілік қана емес, халықаралық деңгейдегі талай жарыстар күтіп тұрғандығын жақсы білемін.
– Демек, сені Олимпиада ойындарынан көруіміз де мүмкін ғой?
– Төртжылдықтың басты бәсекесін қатысып, жүлдегер атану кез келген спортшының арманы. Ал ол үшін қанша еңбек төгілетіндігі айтпаса да түсінікті. Бала кезімнен Мұхаммед Әли, Рой Джонс секілді әлем спортының саңлақтарына тәнті болып өстім. Өзім де болашақта солардай әлем спортының жұлдызы болсам дейтінмін. Сол арманыма әлі де берікпін. Сондықтан Олимпиадаға бару үшін барымды салатыным сөзсіз.
Әңгімеңе рахмет! Биік белестерді бағындыруыңа біз де тілектеспіз!
P.S. Тәуелсіздік алғалы таэквондадан Олимпиада ойындарында бір қолаға ғана қол жеткізіппіз. Естеріңізде болса, 2008 жылы Бейжің Олимпиадасында жалғыз жүлдені Арман Шылманов әперген. Бәлкім, Азат сияқты талай биіктерге көтерілген жас спортшыларымыздың қолтығынан демесек, көп ұзамай Арманның қоласы алтынға айналуы да ғажап емес.
Ол 1992 жылдың 29 ақпанында Ақтөбе облысы, Шалқар қаласында дүниеге келген. Жастайынан спорттың таэквондо, кикбоксинг түрлерімен айналысқан. Таэквандодан Ресейдің Архангельск және АҚШ-тың Вашингтон қаларарында өткен әлем чемпионаттарының жеңімпазы, жасөспірімдер және жастар арасында Сеул, Алматы, Ақтөбе, Сочи, Бішкек қалаларында өткен халықаралық жарыстардың чемпионы. Ол – 2004 жылы Грекияның Корфу қаласына өткен кикбоксингтен әлем чемпионатының, сондай-ақ 2005 жылы Италия астанасы Римде түндігін түрген Еуропа чемпионатының бас жүлдегері. Қазақстанның төрт дүркін жеңімпазы. Таэквондадан бірінші дан иегері.Таныс болыңыздар – Азат Садықов. Болашағынан зор үміт күттіретін дарын иесімен кездесіп, аз-кем сұхбаттасқан болатынбыз. Жас спортшы бүгінде Л.Н.Гумилев атындағы Еуразия ұлттық университетінің экономика факультетінің 4 курсында оқиды екен.
– Азат, әңгімемізді спортқа қалай келгеніңнен бастасақ...
– Екі ағам да жастайынан спортпен айналысып, үлкен жестістіктерге жетті. Екеуі де бірнеше дүркін әлем чемпиондары. Ағаларымның жарыстарына жанкүйер ретінде барып жүріп, спортқа деген қызығушылығым оянды. Осылайша, мен де тоғыз жасымда таэквондо үйірмесінің табалырығын аттадым.
– Ең алғаш жеткен жетістігің есіңде шығар?...
– 2001 жылы Ақтөбе қаласында таэквондодан қалааралық жарыс өтті. Осы жарыста төрт қарсыласымды жеңіп, 1-орынға қол жеткіздім. Бұл менің бірінші әрі үлкен жетістігім болатын. Бұдан бөлек тағы бір жарыс есімде ерекше сақталып қалыпты. 2005 жылы Италия елінің Сардинио аралында Еуропа чемпионаты өтті. Сол біріншіліктің финалында жолым итальяндық споршымен тоғысты. Техникалық шеберлігімнің де, күшімнің де әлгі спортшыдан басым екендігіне қарамастан, төреші менің ұпайларымды есептемеді. Негізгі уақыт тең есеппен аяқталғандықтан, қосымша тағы 1 минут берілді. Барымды салмасам, бас жүлде жергілікті спортшының қанжығасында қалатындығын түсініп, соңғы сәтте өзімнің «айналып тебу» тәсілімді қолдандым. Осы арқылы таза жеңіске жеттім.
– Спортшының бабын келістіретін де, бағын ашатын да бапкері екендігін ескерсек, сенің бапкер таңдауда жолың болды ма?
– Спортқа алғаш қадам басқанда, мені тағдыр Грачев Владимир Борисович деген бапкермен жолықтырды. Менің спортшы ретінде қалыптасуымда бұл бапкердің еңбегі орасан. Таэквондо дегеннің не екендігін егжей-тегжейіне дейін үйретті. Сол еңбек зая кеткен жоқ. Владимир Борисовичтің арқасында бес жылда бірнеше халықаралық турнирлердің, Еуропа, әлем чемпионаттарының жеңімпазы атандым. Кейіннен АҚШ-тың таэквандо құрамасынан шақырту алып, сонда бапкер болып кеткен соң, мен кикбоксингпен айналысқаным жөн болар деп шештім. Себебі кикбоксингте білікті бапкерлер көп еді әрі аталмыш екі спорттың ережелері өте ұқсас.
– Қазір де жарыстарға барып тұрасың ба?
–Тек жоғары оқу орнына түскен соң, жарыстарға баруды біраз уақытқа тоқтата тұрып, басты назарды сабағыма аударуым керек деп шештім.
– Болашағынан үміт күтетін жас спортшыларымыздың бірісің, спортты тастап кетпейтін шығарсың?
– Спортты тастау мүмкін емес. Таэквандомен әлі де айналысып жүрмін. Бұйыртса, дипломдық жұмысымды қорғап алған соң, жаттығуларды үдете түсемін. Себебі мені алда елішілік қана емес, халықаралық деңгейдегі талай жарыстар күтіп тұрғандығын жақсы білемін.
– Демек, сені Олимпиада ойындарынан көруіміз де мүмкін ғой?
– Төртжылдықтың басты бәсекесін қатысып, жүлдегер атану кез келген спортшының арманы. Ал ол үшін қанша еңбек төгілетіндігі айтпаса да түсінікті. Бала кезімнен Мұхаммед Әли, Рой Джонс секілді әлем спортының саңлақтарына тәнті болып өстім. Өзім де болашақта солардай әлем спортының жұлдызы болсам дейтінмін. Сол арманыма әлі де берікпін. Сондықтан Олимпиадаға бару үшін барымды салатыным сөзсіз.
Әңгімеңе рахмет! Биік белестерді бағындыруыңа біз де тілектеспіз!
P.S. Тәуелсіздік алғалы таэквондадан Олимпиада ойындарында бір қолаға ғана қол жеткізіппіз. Естеріңізде болса, 2008 жылы Бейжің Олимпиадасында жалғыз жүлдені Арман Шылманов әперген. Бәлкім, Азат сияқты талай биіктерге көтерілген жас спортшыларымыздың қолтығынан демесек, көп ұзамай Арманның қоласы алтынға айналуы да ғажап емес.
тек сұхбат оқылуға ыңғайлы болу үшін сұрақтарды қою қыл, араларына абзац сал, сурет қос.