#2 күн - Сабыр, сабыр, тек қана сабыр!

Оятқышымды зар қақсатып барып, ұйқымнан әрең оянып, төсектен зорға көтерілетін мен бүгін таңда сергек оянып, жұмысқа томпаң-томпаң етіп, тез-ақ жеттім. Күттай кешіктім енді, ештеңе етпес  

Жұмыста "әңгіме+күлкі, әңгіме+күлкі" атмосферасы орнады. Әріптесім Айжанды қатты-қатты жақсы көріп кетем кейде, қасына жетіп барып, құшақтап алғым кеп кетеді .

Қыз кейпіне енейінші деп киіп барған көйлегімнің кең етегін жел барынша көтеріп кеп жібергенде Нұр Отанның күзетшілері жымың-жымың ете қалған шығар . Ұятты болатындай мен әдейі істегем жоқ қо, бірақ

Төлқұжатым табылды, йахуууу!  Кеше ғана жазған ем ғой, іздемеймін деп. Бүгін өзі хабарласты. Яғни, төлқұжатымды тауып алған қыз телефонымның нөмірін де тауыпты. Ертең алатын болдым. Өмірде өте жақсы адамдар көөөөп

Шектен тыс сабырлы болдым. Әшейінде такситтерді қуырып жіберуге шақ қалатын әдетім мүлде жоқ боп кетті. Қойылымға сәл-пәл кешігіп қалдым, кептеліс кінәлі . Оған қоса, жолдан гүл алмай кетіп, театр алдына келіп тұрып, қайтадан гүл іздеп кеттім. Есесіне, ең алдыңғы қатарға отырып тамашаладым қойылымды .


Қойылымнан шыққан соң түскен тосынсуреттен аз-маз

Сабырлы болсаң, бәрі өз-өзімен реттеледі екен. Асығып, аптығып, бар жүйкеңді жұқартқанмен еш тірлік ерте біте салмайды екен. Болатын нәрсе болады, болмайтын нәрсе қанша күштесең де болмайды.

Айтпақшы, бүгін аз *боқтадым

Сап-сау!