Ауылдағы триллер. "Мола артындағы төбелес"
— Телефонда кіммен сөйлестің?
— Есімі «фак ю»
— Шынымен бе?
— Ия, ол қытайлық © satibaldi
_________________________________________________________________________________________________
Ауыл деп отырғаным өзімнің туып өскен қалам, мен ауылым дегенді жақсы көрем. Георафиялық статусына қарайтын болсақ қала болып саналады екен. Шиваға шүкір 10 мыңнан аса тұрғынымыз бар, көбейтсек пе деген ойда бар. Сол ауылымыз негізінен 4 аймаққа бөлінеді, ешқандай әкімшілік тұрғыдан бөліну емес айтып тұрғаным, байырғы халық бұрыннан өздері-ақ әкім-жақыныңды күтпей бөліп тастаған. Әр аймақтың(бұдан әрі край) өз шекарасы, көшесі, ұраны бар. Әскері, қару-жарағы, басшысы бар деуге де болады негізі.
Әскер қатарына өтуіңіз қай мектепте оқитыныңа байланысты болады, қай көше де тұрасың сол крайдың намысын қорғайсың, бітті. Саған ешкім қару-жарақ бермейді, төбелесуді де үйретпейді, бәрін өзің үйренесің. Крайға өту 7-8 сыныптан басталады. Ия, ары қарай триллерге толы өмірің басталды дей бер: бауырым сен сценарийы жоқ кино да жүрсің, ертең не боларын білмейсің де, сондықтан бәріне дайын бол...
10 сынып оқитын кезіміз. Ауылда орталық стадионда футболдан пәленше-түгеншенің духына арналған жарыс өтіп жатыр. Қаладағы негізгі 5 мектеп командасы, ауылдардан келген командалар баршылық. Біздің 59-шы мектеп әйтеуір фавориттер қатарында, ана жақта бас қарсыласымыз 61-ші мектеп жүр, 71-ші мектепте мықты. Бірақ, 61-ші мектептің балалары басқа крайдан, ал жарыс біздің жерде өтіп жатыр наҚ.
— Пензесс шығар наҚ, біздің жерде емін еркін жүретін.
— Бірдеңе десе аңын шығарыңдар олардың.
— Кім төбелеспей қашса, сол бұтақбас.
Міне, осы сөздермен қайрайтын бізді, осылай басталатын Дайрабайдың ала сиыры. Сонымен, 1 күн жүрдік жеребе жолдас болмай аналармен, тісті қайрай-қайрай эмалы кетіп қалды. Шива да қалап тұрған секілді, финалда сол мектепті бұйыртты.
Ал, енд ойландық, футбол ойнаймыз ба әлде бокстың күреспен араласқан түрінен спорттық қойылым көрсетеміз бе? Таңдау қиынға түсті, мына жақта тренер ағайымыз ұтпасаңдар тігемін шеттеріңнен дегенді айтқан. Сонымен не болса да Чемпиондар Лигасынан да бергісіз күткен матчымыз басталды. Алғашқы тайм аңдысумен өтті, ешқайсымыз да ілетін де тігетін де себеп таппадық. Сөйтсек футбол да 2-ші тайм болады екен, міне сол кезде басталды бар қызық.
Бәрін бастаған, Гәлок класстасым, допты қараптан қарап далаға, далаға болған да алысқа тепті. Негізгі мақсатымыз уақыттан ұту еді, соған шыдай алмаған ана мектеп ойыншысы:
— Е, Гәлок жай тепсей.
— Сенен сұраймын ба, наҚ.
— Нақуламай сөйле, е.
— Кет наҚой, сен кімсің??
— Пензесс шығарсың, кет наҚой дейтін??
— Болсам не, көтің тұра ма??
— Аңыңды шығарам жай сөйле…
(Дәл келтіру қиын, шамамен осы шамада)
Осылай, осылай Шымкенттіктер ғана қолданбайтын әкессс, шешессстер кетті. Жаңағы екі батырды айтақтап жүріп, амалсыздан әрең айырып алдық. Төреші бар екенін сол кезде білдік қо, епті. Екеуі де әдебиетке қайшы сөздер айтқаны үшін алаңнан қуылды. (Алайда кешке кездесетін болып шештік, солай миссияны орындап тастадық!!!).
Матч бітті, ұтылдық. Есесіне, кешке бізге мотивация табылды. Кездесетін орын белгілі, талай Мортал Комбаттарды көрген сырт жақтағы моланың арты, өзі сондай төмендеу, ойлы жер. Сонымен, жиналдық небір батырлар-қорқақтар, көті тұратыны бар тұрмайтыны бар.
Енд, біздердің төбелесімізді көрсең Джеки Чанның қойылымдары әдемі көрінеді мынадан, Ван Даммның тебістері өтірік екенін ұқтық. Әйтеуір кезекті ұрыстан тірі қайттық, бірақ жеңгендей болдық, тайып тұрды аналар, сол жеңіс тарих кітабына енбесе де халық аузында қалған еді.
Алпамыс пен Қобыланды батырлар жыры секілді ауылдағы браттардың батырлық жырымен сусындап өстік қой. Бізде соларға ұқсағымыз келді, ұқсадық та, асып та түскен шығарыз. Біз үшін триллер осы, сізге олай көрінбеуі де мүмкін.
_________________________________________________________________________________________________
Жазбаны дайындау барысында ешқандай жан-жануар жапа шеккен жоқ ©
— Есімі «фак ю»
— Шынымен бе?
— Ия, ол қытайлық © satibaldi
_________________________________________________________________________________________________
Ауыл деп отырғаным өзімнің туып өскен қалам, мен ауылым дегенді жақсы көрем. Георафиялық статусына қарайтын болсақ қала болып саналады екен. Шиваға шүкір 10 мыңнан аса тұрғынымыз бар, көбейтсек пе деген ойда бар. Сол ауылымыз негізінен 4 аймаққа бөлінеді, ешқандай әкімшілік тұрғыдан бөліну емес айтып тұрғаным, байырғы халық бұрыннан өздері-ақ әкім-жақыныңды күтпей бөліп тастаған. Әр аймақтың(бұдан әрі край) өз шекарасы, көшесі, ұраны бар. Әскері, қару-жарағы, басшысы бар деуге де болады негізі.
Әскер қатарына өтуіңіз қай мектепте оқитыныңа байланысты болады, қай көше де тұрасың сол крайдың намысын қорғайсың, бітті. Саған ешкім қару-жарақ бермейді, төбелесуді де үйретпейді, бәрін өзің үйренесің. Крайға өту 7-8 сыныптан басталады. Ия, ары қарай триллерге толы өмірің басталды дей бер: бауырым сен сценарийы жоқ кино да жүрсің, ертең не боларын білмейсің де, сондықтан бәріне дайын бол...
10 сынып оқитын кезіміз. Ауылда орталық стадионда футболдан пәленше-түгеншенің духына арналған жарыс өтіп жатыр. Қаладағы негізгі 5 мектеп командасы, ауылдардан келген командалар баршылық. Біздің 59-шы мектеп әйтеуір фавориттер қатарында, ана жақта бас қарсыласымыз 61-ші мектеп жүр, 71-ші мектепте мықты. Бірақ, 61-ші мектептің балалары басқа крайдан, ал жарыс біздің жерде өтіп жатыр наҚ.
— Пензесс шығар наҚ, біздің жерде емін еркін жүретін.
— Бірдеңе десе аңын шығарыңдар олардың.
— Кім төбелеспей қашса, сол бұтақбас.
Міне, осы сөздермен қайрайтын бізді, осылай басталатын Дайрабайдың ала сиыры. Сонымен, 1 күн жүрдік жеребе жолдас болмай аналармен, тісті қайрай-қайрай эмалы кетіп қалды. Шива да қалап тұрған секілді, финалда сол мектепті бұйыртты.
Ал, енд ойландық, футбол ойнаймыз ба әлде бокстың күреспен араласқан түрінен спорттық қойылым көрсетеміз бе? Таңдау қиынға түсті, мына жақта тренер ағайымыз ұтпасаңдар тігемін шеттеріңнен дегенді айтқан. Сонымен не болса да Чемпиондар Лигасынан да бергісіз күткен матчымыз басталды. Алғашқы тайм аңдысумен өтті, ешқайсымыз да ілетін де тігетін де себеп таппадық. Сөйтсек футбол да 2-ші тайм болады екен, міне сол кезде басталды бар қызық.
Бәрін бастаған, Гәлок класстасым, допты қараптан қарап далаға, далаға болған да алысқа тепті. Негізгі мақсатымыз уақыттан ұту еді, соған шыдай алмаған ана мектеп ойыншысы:
— Е, Гәлок жай тепсей.
— Сенен сұраймын ба, наҚ.
— Нақуламай сөйле, е.
— Кет наҚой, сен кімсің??
— Пензесс шығарсың, кет наҚой дейтін??
— Болсам не, көтің тұра ма??
— Аңыңды шығарам жай сөйле…
(
Осылай, осылай Шымкенттіктер ғана қолданбайтын әкессс, шешессстер кетті. Жаңағы екі батырды айтақтап жүріп, амалсыздан әрең айырып алдық. Төреші бар екенін сол кезде білдік қо, епті. Екеуі де әдебиетке қайшы сөздер айтқаны үшін алаңнан қуылды. (Алайда кешке кездесетін болып шештік, солай миссияны орындап тастадық!!!).
Матч бітті, ұтылдық. Есесіне, кешке бізге мотивация табылды. Кездесетін орын белгілі, талай Мортал Комбаттарды көрген сырт жақтағы моланың арты, өзі сондай төмендеу, ойлы жер. Сонымен, жиналдық небір батырлар-қорқақтар, көті тұратыны бар тұрмайтыны бар.
Енд, біздердің төбелесімізді көрсең Джеки Чанның қойылымдары әдемі көрінеді мынадан, Ван Даммның тебістері өтірік екенін ұқтық. Әйтеуір кезекті ұрыстан тірі қайттық, бірақ жеңгендей болдық, тайып тұрды аналар, сол жеңіс тарих кітабына енбесе де халық аузында қалған еді.
Алпамыс пен Қобыланды батырлар жыры секілді ауылдағы браттардың батырлық жырымен сусындап өстік қой. Бізде соларға ұқсағымыз келді, ұқсадық та, асып та түскен шығарыз. Біз үшін триллер осы, сізге олай көрінбеуі де мүмкін.
Александрок, Жазшы бір пост, көрейік.
Еще я в поэзии кое что понимаю, у тебя джасанды дегенсіз
Бірдеңе жазш кароч. бизабид бірақ я)