Түн, қол және зырылдақ
Түн. Қап-қараңғы тас түнек. Ыстық, шұлық пен шарап сасыған бөлме.
Бір кезде… бір кезде қол көрінді. Қол. Жүні мен адырайған тамырларына қарағанда еркектің қолы. Баяу қозғалып кеңістіктен тірек іздеген қол.
Шалбар кигізілген аяққа тиген қол. Сипады.
Шалбар емес, джинсі екен.
Джинс ішінде жұмыр, тығыршықтай, саусақ ұшындағы рецепторларға жағымды материя.
Болжалды дене теріс қарап, бүк түсіп жатыр.
Дененің үстіңгі жағына ұмтылған қол оның әйел жынысына тиесілі екенін барлап келді. Әрі сипалады. Бері уқалады.
Қолды арнайы тапсырмаға жіберген ми алдында жатқан әйел 60 пайыз дәлдікпен құнарлы жастағы қыз деп қорытты.
Температурасына қарағанда тіпті тірі.
Түртінектеп джинсі зырылдағын тапты.
Төмен қарай түртіп қалды. Шыққан дыбыстың сипаты — «Т-з-т» болды.
"Ң-ң?!"- қыз тіршілік белгілерін білдірді. Зырылдақты түрткен қол кері қайтты. Күтті. Жарты сағат.
Түн. Қап-қараңғы тас түнек. Жылы, шұлық пен шарап сасыған бөлме.
Қайта пайда болған қол пысылдаған дыбысты ести сала, зырылдаққа қарай созылды.
Тапты.
Төмен қарай түртіп қалды. Сәйкесінше «т-з-з-т» деген дыбыс шықты.
"І-і?!"- қыз дөңбекшіп, қолын зырылдаққа қарай созды. Зырылдақты ұстаған қол дереу келген жеріне кері қайтып, тағы да бой тасалады. Жарты сағат.
Түн. Қап-қараңғы тас түнек. Салқын, шұлық пен шарап сасыған бөлме. Пысыл. Қорыл.
Қапастан қайта пайда болған қол зырылдаққа қарай қайта созылды.
Орнында тұр еді.
Зулаған ойлардың бірі: "… енді тағы үш жарым сантиметр қалды," — деді.
«Т-з-т»
Тыныштық.
Қол тоқтап қалды. Жарты сағатқа.
«Т-з-т, т-з-т»
Тыныштық.
«Т-з-т, т-з-з-з-т»
Адамның басы орналасуы мүмкін бағыттан «Кхм-кхм, фузыбыссыа-ама?» — деген бірдеңе естілді.
Қол кідірді. Бірақ кері қайтпады. Тағы он минут тосты.
"Ғы-массы ма, а?"
Қол лезде келген жеріне кері қайтты. Жарты сағатқа.
Түн. Қап-қараңғы тас түнек. Суық, шұлық пен шарап сасыған бөлме.
«Гит, гибардим, қа-ашс-с ұх-х, ұх-х… пс-с-с...»
Зулаған ойлардың бірі "Ұйқысырап жатыр ғой!" — деді.
Бір кезде… бір кезде қол қайта көрінді. Жүні мен адырайған тамырларына қарағанда еркектің қолы. Баяу қозғалып кеңістіктен тірек іздеген қол зырылдаққа қарай қайта беттеді.
«Т-зз-қ-ыт»
Зырылдақ ілгек өз шегіне жетіп тоқтады.
Таң. Ағарып атқан таң. Мұзханадай қақаған, шарап пен шұлық сасыған бөлме. Терезеден сәуле түсісімен кешегі мерекелік отырыстан қалған үстелдің контуры анықтала берді. Оның қасында бүктетіліп, шешінбей ұйқтап жатқан 305-тің қақпас старостасы Бибігүл мен группаласы Бекзаттың бұл жолы да шықпаған жуас қолы.
PS. Ментағкелем.
Бір кезде… бір кезде қол көрінді. Қол. Жүні мен адырайған тамырларына қарағанда еркектің қолы. Баяу қозғалып кеңістіктен тірек іздеген қол.
Шалбар кигізілген аяққа тиген қол. Сипады.
Шалбар емес, джинсі екен.
Джинс ішінде жұмыр, тығыршықтай, саусақ ұшындағы рецепторларға жағымды материя.
Болжалды дене теріс қарап, бүк түсіп жатыр.
Дененің үстіңгі жағына ұмтылған қол оның әйел жынысына тиесілі екенін барлап келді. Әрі сипалады. Бері уқалады.
Қолды арнайы тапсырмаға жіберген ми алдында жатқан әйел 60 пайыз дәлдікпен құнарлы жастағы қыз деп қорытты.
Температурасына қарағанда тіпті тірі.
Түртінектеп джинсі зырылдағын тапты.
Төмен қарай түртіп қалды. Шыққан дыбыстың сипаты — «Т-з-т» болды.
"Ң-ң?!"- қыз тіршілік белгілерін білдірді. Зырылдақты түрткен қол кері қайтты. Күтті. Жарты сағат.
Түн. Қап-қараңғы тас түнек. Жылы, шұлық пен шарап сасыған бөлме.
Қайта пайда болған қол пысылдаған дыбысты ести сала, зырылдаққа қарай созылды.
Тапты.
Төмен қарай түртіп қалды. Сәйкесінше «т-з-з-т» деген дыбыс шықты.
"І-і?!"- қыз дөңбекшіп, қолын зырылдаққа қарай созды. Зырылдақты ұстаған қол дереу келген жеріне кері қайтып, тағы да бой тасалады. Жарты сағат.
Түн. Қап-қараңғы тас түнек. Салқын, шұлық пен шарап сасыған бөлме. Пысыл. Қорыл.
Қапастан қайта пайда болған қол зырылдаққа қарай қайта созылды.
Орнында тұр еді.
Зулаған ойлардың бірі: "… енді тағы үш жарым сантиметр қалды," — деді.
«Т-з-т»
Тыныштық.
Қол тоқтап қалды. Жарты сағатқа.
«Т-з-т, т-з-т»
Тыныштық.
«Т-з-т, т-з-з-з-т»
Адамның басы орналасуы мүмкін бағыттан «Кхм-кхм, фузыбыссыа-ама?» — деген бірдеңе естілді.
Қол кідірді. Бірақ кері қайтпады. Тағы он минут тосты.
"Ғы-массы ма, а?"
Қол лезде келген жеріне кері қайтты. Жарты сағатқа.
Түн. Қап-қараңғы тас түнек. Суық, шұлық пен шарап сасыған бөлме.
«Гит, гибардим, қа-ашс-с ұх-х, ұх-х… пс-с-с...»
Зулаған ойлардың бірі "Ұйқысырап жатыр ғой!" — деді.
Бір кезде… бір кезде қол қайта көрінді. Жүні мен адырайған тамырларына қарағанда еркектің қолы. Баяу қозғалып кеңістіктен тірек іздеген қол зырылдаққа қарай қайта беттеді.
«Т-зз-қ-ыт»
Зырылдақ ілгек өз шегіне жетіп тоқтады.
Таң. Ағарып атқан таң. Мұзханадай қақаған, шарап пен шұлық сасыған бөлме. Терезеден сәуле түсісімен кешегі мерекелік отырыстан қалған үстелдің контуры анықтала берді. Оның қасында бүктетіліп, шешінбей ұйқтап жатқан 305-тің қақпас старостасы Бибігүл мен группаласы Бекзаттың бұл жолы да шықпаған жуас қолы.
PS. Ментағкелем.
13 пікір