Группаластарым.
Сатыбалдыға құсайын, ой епті ұқсайын деп жазып едім бұл тжуындыны.
«Болмайсың бәрібір, сонда да ұқсап бақ» — деген Абай атамыздың сөзін тасшылыққа ала отырып бастадым.
Егеменнен соң туылған кезіміз еД. Ай, сол бір есімде ештеңең жоқ болса да, есіме алып отырам со кезді. Сооооонау, 2009 жылы Шиваның мейірімі түсіп, 11 жыл оқыған-шоқыған жерімізден, 11 жыл бойы мұғлималарға(атын әлі күнге қате жазам) зайып болған біздерді мектептен екі теуіп, қуып шыққан кез-тұғын. Сол жылы Шива ұрғанда, бір жыл ішінде екі бірдей
Сатеке өзінің
Мылтықбай досым, Мылтықбай десе Мылтықбай емес мылтықтай еді ғо шіркін! Перваш боп, аузымыз түгіл көтіміз ашылып жүргенде талайымыз үшін көті тұрып беретін. Шақырған жерден қалып қоя жаздаса да баратын, біздер аяқ-қолмен нашар төбелессек, Мылтықбай досым тілмен тігіп тастайтын еД любойын(филиология факультетін оқымаған ваще). Жақсы көретін ісі сау кезінде авторитет жинап, сау емес кезінде соны қайта төгу еДі ептінің.
Ооо, енД, Ырысбек досыма базар түгіл дүңгңіршекте жоқ. Ырысбекке рысбек деп жүре де, жата да беретінбіз. "Қалтаңда ақшаң жоқ па?",«Ақшадан тарығым жүрмесеңде, ақша керек па?»,«Артық ақша керек пе?»-дегендерге жұрт ломбард пен банкке барып жатса біз Ырысбектің қабылдауына жазылатынбыз. 1-ші курста алған ақшасын соттасып жүріп 4-ші курста қайтарғандар да болды арамызда, кризис заманында да ақша болатын қалтасында ептінің. Қазір, маған сен жетпей жүрсің Ырысбек досым…
Жалғасы бар…
Сосын оқи бер әннас, Сатыбалды жазбалары талант+көп оқығандық+өмірлік тәжірибе.
Сіге беред ғалымдар, әдейі сіз бен біз түсінбей, өздерін ақылды санау үшін терминдіерді ойлап тапқан.
Оқибер-оқибер