Jansarai, тағы әкелдім!

Арқаның іш жағында тұратын бір ағайыным бар. Мына иығына Оспанханның, мына иығына Марк Твен мен Әзіз Несиннің әруақтары сыйысып отырвалған қалжыңбас деседі ел ол кісіні.
Очм, анау қиын 90 жылдарда дүкеннен тіпті… дамбал жоқ боп кетеді ғой, ал базар деген әлі қалыптаспаған. Содан ағам: «Ай дамбалдың қорлығы өтті-ау, кездестірсем — он бесін бір-ақ алармын!» деп, көйлегінің төс қалтасына чегін салып, көшеге шығады (ақшаның орнына чек беретін бір замандар болыпТ сондай). Сол-ақ екен, алдынан жеңгесі шығыпты.
— Ииии қайнім-әу, қәлтәңнан ішегің шығып тұр ғой, бәйқәсәйш, түсіп қалмасін-деп, шайнаңдайды.
Сонда әбден сасқан ағам:
— Жан жеңгем-ау, сені ағама дамбалды өзі тігіп беред дейд, маған да тігіп берсейш, көріп тұрсың ғой жағдайды! — деп, ышқырын көтеріп жатыр екен дейді