Мектеп демекші...
Мектепте өте тәртіпті, ұлгілі балалардың қатарынан болдым. ҰБТ тапсырып шыққанымша темекі шекпедім, алькоголь қабылдамадым.
Бірақ ҰБТ-ның қорытындысы шыққан күні бұрын ішіп көрмегеніміз бар, ішуді қойып кеткендер бар обшм ұлдардың барлығы жиналып алып, Қарли үйінің қасында(дүкенші) 2 литрлік баклашкада пиві сатып алып жуғанымыз бар.
Ішердің алдында аздап опытныйлардан ақпараттанып аласың ғой "Қалай болат?", «Мас болып қалмаймын ба?» деген сияқты. Сонда біреуінің «К… ке тебе бастаған кезде, көзіңе барлығы қосқостан көріне бастайды» демесі бар ма… Содан әр ұрттаған сайын столбыға қарап нмесе айға «нешеу» деп қарап отырушы едім. Екеу-үшеу бола басағанда тоқтай қалатынмын. Алғашқы тәжірбием сәтті болып, әлі күнге дейін кондициядан шықпаймын)))
Сол күні кейбір вундеркинт балдарымыз доканца ішіп, қуып кетті. Жерде жатқан бұтақ бөрене болып елестеп, секіре бастады.
Екі аяқпен кіресің, төрт аяқтап шығасың
немесе
әліппе ұстап кіресің, бөтелке ұстап шығасың
Бұл басым тарихтан берген, маңдайында дәу меңі бар ағайдың шалбанын әлі помнит қой…
Бұл басым математикадан берген, әрі сынып жетекшіміз болған тәтиімнің агрессиясын әлі ұмытпайды. Ара -тұра тақта арқылы, басымыздың қуыстығын, ми тығыздығын, бас сүйегіміз арқылы тақтаның беріктігін тексеріп алатын. Соңғы қоңыраудың сыңғырынан бұрын, сол ұстазымыздың әр анықтаманы айтып бергеннен кейін міндетті түрде қойылатын «Неге?» деген сұрағы құлақта әлі жаңғырып тұр. Бірақ өз басым осы ұстазымды қатты сыйладым. Қанша қатал болғанымен адамгершілігі мол, сабақ үйрету әдісі ерекше болатын.
ПыСы: Биыл мектеп бітіргеніме де 5 жыл болып қалыпты
Бірақ ҰБТ-ның қорытындысы шыққан күні бұрын ішіп көрмегеніміз бар, ішуді қойып кеткендер бар обшм ұлдардың барлығы жиналып алып, Қарли үйінің қасында(дүкенші) 2 литрлік баклашкада пиві сатып алып жуғанымыз бар.
Ішердің алдында аздап опытныйлардан ақпараттанып аласың ғой "Қалай болат?", «Мас болып қалмаймын ба?» деген сияқты. Сонда біреуінің «К… ке тебе бастаған кезде, көзіңе барлығы қосқостан көріне бастайды» демесі бар ма… Содан әр ұрттаған сайын столбыға қарап нмесе айға «нешеу» деп қарап отырушы едім. Екеу-үшеу бола басағанда тоқтай қалатынмын. Алғашқы тәжірбием сәтті болып, әлі күнге дейін кондициядан шықпаймын)))
Сол күні кейбір вундеркинт балдарымыз доканца ішіп, қуып кетті. Жерде жатқан бұтақ бөрене болып елестеп, секіре бастады.
Екі аяқпен кіресің, төрт аяқтап шығасың
немесе
әліппе ұстап кіресің, бөтелке ұстап шығасың
Бұл басым тарихтан берген, маңдайында дәу меңі бар ағайдың шалбанын әлі помнит қой…
Бұл басым математикадан берген, әрі сынып жетекшіміз болған тәтиімнің агрессиясын әлі ұмытпайды. Ара -тұра тақта арқылы, басымыздың қуыстығын, ми тығыздығын, бас сүйегіміз арқылы тақтаның беріктігін тексеріп алатын. Соңғы қоңыраудың сыңғырынан бұрын, сол ұстазымыздың әр анықтаманы айтып бергеннен кейін міндетті түрде қойылатын «Неге?» деген сұрағы құлақта әлі жаңғырып тұр. Бірақ өз басым осы ұстазымды қатты сыйладым. Қанша қатал болғанымен адамгершілігі мол, сабақ үйрету әдісі ерекше болатын.
ПыСы: Биыл мектеп бітіргеніме де 5 жыл болып қалыпты
Сосын «Мамандық таңдау» деген сабақ та болған.
«Оқыған жоқпын, қызық емес» деп безірейіп тұратынмын.