Жапон халқының хертегісі. "Сакура шиесі"

— Барып тұрған нағыз-нағыз жезөкшесің сен! — деп бақырды байы Иокоға.
Токио Муниципиалдық Дәретханасының жанындағы мәуе сакура бүр жарды.
— Жезөкше емес, гейшамын мен! — деп бақырды Иоко, байы Дзюинтироға қайыра.
Токио Муниципиалдық Дәретханасының жанындағы сакура гүлдеді.
— Айырмашылық?
Токио Муниципиалдық Дәретханасының жанындағы сакура ештеңе істемеді.
— Гейша — өнер адамы, топас!
Тыңдарманға әрі қарайғы боқжағыс қызық болмас. Табиғатынан лоқтау келген Дзюинтиро қатынының шын мәнінде — кәуділгі жезөкше екеніне ешқашан көзі жетпес. Алты ожау сакэ ішіп алған тасбақа Фудзиямаға алты рет мініп түскенше түсіне қоймас. Алты градус әлемді өзерткенмен, бүгінгі 23 градус ыстық самурайдың сансыраған санасына сына сала қояр ма екен?
Токио Муниципиалдық Дәретханасының жанындағы сакураны түбірімен жұлып тастап, Matsushita Electronics «Panasonic» OLED-панелінің баннерін жапсырып қойыпты: бүгінгі жапонға Киото не, TCP/IP не — бір протокол боп кетті ғой. Мені қойш, мен тек тыңдарманға шиесі піскенін тамсанып айта алмағаныма қынжыламын. Әйтпесе Хиросимадағы бір бұтағы мандарин, бір бұтағы картоп беретін алмұрт ағашының саясында жатпаймын ба? Немесе Нагасакидегі қыт-қыттап, арпа теріп жейтін жылқыны көріп қайтпаймын ба?
Баннерден ештеңем кеткен жоқ. Бірақ фирманың келбеті Такеши ұялуы керек сияқты.