ҚАЛДЫРМА...
Бітіп бермес сансыз сұрақ санамда,
Күтер мені әлі атпаған таң алда.
Екі көзім парақта, жаным менің
Тым алыста, білмеймін қай ғаламда…
Не бітірдім пенде болып жалғанда?
Ұмтыламын қол жетпейтін арманға.
Қуып мәңгі ұстатпайтын сағымды,
Түк өндірмей өтсем егер, таңданба…
Қарап кейде айналама тамсана,
«Бағалай біл!» — дегім келет баршаға.
«Сабындай – ақ қамшының қысқа өмірде»,
Мәнсіз өткен қысыр күндер қаншама?!
Мекенім де емес өмір тұрақты,
Кейде бәрі түсім ғана сияқты.
«Жалғандағы соңғы күнім болса егер
Не етер едім?» деген қоям сұрақты.
Не етер едім? Келер едім тәубеме,
Орын да жоқ онда үміт – сәулеге!
Сәтсіздікке бола налып, мұңайып
Жақынымды салмас едім әуреге.
Күтер бәлкім талай сынақ алдымда,
Қайғы ойлап, түспейінші сары мұңға.
Жүрегімнің түбінен үн естілді:
«Мұның бәрін соңғы күнге қалдырма!
Жаралғанын ойла неге санаңның,
Тылсым сыры көп әлі де ғаламның.
Жақсы амалды кейінгіге қалдыру –
Ең өрескел қателігі адамның!.."
Зарина Долатай
… Көрінді міне, сексеннің де сеңгірі.
Бір ісім жоқ азаматқа тең келер.
Сол тоқсанды, ғасыр жасты көрмей-ақ,
Тап бүгін-ақ қуанышпен кетер ем…
Шанс болса ойламайтын ұятты
Бос сөз айтып, босқа күліп не етесің?
Өлмейтіндей өмір сүріп жүргенмен,
Өкінішпен бір күндері кетесің… ))
Өкіндірмес, сірә, ішкі әлемім.
Өйткені мен…
Өйткені мен «кәрімін»,
Өміріңнің талай татқан әлегін
Сынақ бар алдыда әлі мың.
Уақыттан асқан бір дана жоқ,
Табады ол өзі жан емін. ))
Уақытта жоқ тіпті аласым.
Арманым қалану кірпіш боп,
Өмірге табылып жарасым.
Қырандайын биікте қалықтаңыз.
Арман деген асқақ шыңға шығарар,
Армандаудан ешқашан жалықпаңыз! (Арманыңыз адастырмасын!))) )
… Көтертпейді бұ күндері құйысқан.
Сақина бар — бәле басқа жабысқан.
Ақ балдақпен қалт-құлт етіп жүргенше,
Күн қайдасың, Нәңкірменен табысқан?..
Бірақ оны ізгі іс деп айта алман…
Қасқайсам да тағыдырымның кәріне
Жеңіп кетті Уақыт деген майталман…
Өкінішсіз өміріміз өтсін деп,
Жүзге әжім, көңілге мұң салады,
Өмір солай, Уақытты жеңген ешкім жоқ.
Әрі кетсе, қайтыс болам түс қайта.
Базынамды оқып жүрген немелер,
Барған жерде есімімді жүр айта…
Кетуге әлі ерте ғой, асықпаңыз. )))))
Ойнап жазып, ойын айтқан ағаны,
Жұбатар ем, әттең-ай, қашықтамыз. ))))))))))))))
тоқуоқубірінші мен үшіншіні, екінші мен төртінш ұйқастыотырғаныңды айтқан шығарАбайдан бермен қарай қазақ поэзиясында кең түрде орын алған ұйқастың бір түрі — шалыс ұйқас. Ұйқастың бұл түрінде 1-жол мен 3-жол, 2-жол мен 4-жол ұйқасады. Өлеңнің шумағы төрт жолдан аспайды.
Мысалы:
Шаң шығармас жол дағы,
Сілкіне алмас жапырақ.
Тыншығарсың сен дағы,
Сабыр қылсаң азырақ.
(Абай)
Шалыс ұйқас тек қана 7-8 буынды өлең емес, 11 буынды өлеңдерден де кездеседі.
Мысалы:
Сол қатаң кезде еркіндік ұранды айттым,
Дедім мен жаншылғанға: көзіңді аш!
Аяйтын сезімді де мен ояттым,
Сондықтан сүйер халық, мені ұмытпас.
(Пушкин)
Жармасып бұтақ жеп, соғылма.
Шамасы кемітіп отқанмен,
Қосылғың келіп ақ отыр ма?