Дала.Қала.Мен.
Сағынғанмен даланы алабөтен
Мен үшін болып кеткен қала мекен
Өткен жолы түсімде күрең мініп
Күн батысты бетке алып барады екем…
Бөктердегі су ішпей бұлақтардан
Телміремін кранға жылап қалған
Кейде өзімді қозыдай сезінемін
Енесінен адасып жырақ қалған
Қабылдамай қаланы түсінігім
Мен даланың адами пішінімін
Қан-жынымен қалаға тастап кеткен
Мен даланың жасанды түсігімін.
Сынаңдар, ұрсыңдар, ұрыңдар." Қалада не істеп жүрсің, кет ауылға" десеңдер жауабым міне
«Күн көру керек». Артыңдағы бауырларыңды ойлайсың дегендей…
Мен үшін болып кеткен қала мекен
Өткен жолы түсімде күрең мініп
Күн батысты бетке алып барады екем…
Бөктердегі су ішпей бұлақтардан
Телміремін кранға жылап қалған
Кейде өзімді қозыдай сезінемін
Енесінен адасып жырақ қалған
Қабылдамай қаланы түсінігім
Мен даланың адами пішінімін
Қан-жынымен қалаға тастап кеткен
Мен даланың жасанды түсігімін.
Сынаңдар, ұрсыңдар, ұрыңдар." Қалада не істеп жүрсің, кет ауылға" десеңдер жауабым міне
«Күн көру керек». Артыңдағы бауырларыңды ойлайсың дегендей…
"...Өңіме қарай шаппайсың неге
Түсімде көріп жүретін сәйгүлігім-ау!..."
Мендік көңіл, мендік жүрек — далалық! © Н. Өнербаев
әжетханада отырғандақала да бекер қарап жатпай, сені дің жасушаларының жинағы ретінде кәдеге жаратып жүрген болар?