Сағатты жұмыстан шығару(Түсініктеме жазуға түрткі боған жағдай)

Сағатым! Ех, сағатым! Мені тағы маубас қылып, жұмысымнан қалдырдың. Осының дұрыс па? Кеше ғана адам секілді тіліңді тіліңе келтіріп, будильнигіңе қойып қоймап па едім? Азаннан оят дегенім қайда? Мүлдем көңілімді қалдырдың…

Неге шырылдамадың айтшы, неге? Ана тіліңді айналдыра берме. Қалай отмазка жасасаңда сенбеймін. «Тық, тық» етіп тықылдауыңды да қой сосын. Бала емессің ғой солқылдайтын. Бәрібір жаным ашымайды. Қатты көңілім қалды саған…
Мен жұмысыма кешігіп қалдым, ал сен менің жұмысыма кешіктің. Ұйықтап қалдың… Сен менің қызметкерімсің. «Тұр» деген уақытта тұрып, мені оята салу – сол қиын шаруа ма саған. Ей мен сені қалай сатып алғанымды сен білесің бе? Дүкенге барып, ақшамды беріп… Сол кездегі қуанышымды айтсайшы менің. Үмітімді ақтамадың! Егер мен болмасам тұрар едің сол дүкенде көптің бірі, к… кірі болып. Срогың өтіп…
Ех сағатым, сағатым! Кешіккенім үшін бастығым маған выговор берді. Ал негізі оны саған беру керек еді. Өйткені бұл сенің кінәң. Отговорка іздемей, жігіттерше мойында. Мен де сөйттім жаңа бастығымның алдында.
Сосын не ғой. Қимай тұрсам да, бүгіннен бастап жұмыстан босатылдың. Өйткені сенің шалалығыңнан тағы да жұмысқа кешігетін болсам, мені жұмыстан шығарып жібереді. «Жұмыстан шығып ішіп кеткенше, ішіп жүрсең де жұмыстан шықпайтын жол ізде» деу ші еді удай мас кезімде мас біреу.
Маған да оңай емес. Тықылдаған дауыс сенен шыға ма, алде жүрегімнен бе? Обшем жүрегім сағат болып кетпей тұрғанды құрыш бар. Әне мусорка. Соңында айтарым, сенің бағың бір БОМЖ болып, сен оның бағы болып жүре беріңдер…
(Сағат мусорға кетті. Орын алған ситуацияға кінәлі сағаттың будилнигін өшіріп кеткен апайым екенін кейін білдім)