Соңғы дем...
Қайда барсаң да, қайда болса да,… ұры-қары, сауатсыз журналист.
Қазақ журналистикасының қаншалықты терең деңгейде екендігін айтып, жазып, саусақ гаргатудың қажеті жоқ. Қазақ журналистикасының деңгейін қазақша БАҚ пен тікелей өнімдері болып саналатын журналистерден көруге болады.
Егер журналистер жағында болсаңыз, "Бес саусақ бірдей емес. Барлық журналистке күйе жақпа!" деп, шайнаған кассетадай болмай, мені тыңдаңыз!
Барлығына күйе жағудан аулақпын. Журналистер де адам ғой. Олардың да кемшіліктері болады. Бірақ әңгіме жеке бастағы кемшілікте емес, кәсіби кемшілікте болып тұр. Журналистердің кәби сауатсыздықтары мен біліктіліктерінің төмендігін журналистердіңөздері де мойындайды. Так ышто, қазақ журналистикасын ақтап алуға тырыспай-ақ қойыңыз.
Тойып біттік...
Зияткерлік қабілеті бар блогшылар мен Интернет-белсенділер жүздеген журиктердің топастықтары мен сауатсыздықтарынан және ұрлықтарынан тойып бітті! Ал ұры журналистер болса журналистиканы шығармашылық әрі кәсіби сала ретінде қарамайды. Керсінше, күнкөріс құралына айналдырып алды. Олай ұзаққа бармайды. Біреудің еңбегін ұрлау арқылы нан табу әрбір ұры журналистің ар-намысына сын болу керек.
Блогшылар қойдан да жуас
Мұны көптеген басылымдар білім алған. Басылымды қойшы, Қазақстан телеарнасының өзі блогшының еңбегін ұрласа, басқаларына не деуге болады? Мысалы, солар ұрламай тұрып блогшының алдынан бі рет өтсе, сюжетте кімнің еңбегі пайдаланылғанын айтса, бір жерлері түсіп қалмайды ғой. Бірақ олар да қазақ журналистикасының өнімдері емес пе?! «Алма алма ағашынан ұзаққа түспейді» деген бар.
Блогшының материалдары ұрланды делік. Енді оған қарсы қандай да бір қарсылық немесе наразылық шарасы болу керек қой. Осы кезге дейін қаншама ұрлық жағдайлары тіркелді, бірақ соның біреуі де айыпты жақты сотқа сүйреуге дейін жетпеді. Тіпті менің жаздағы сотқа арыз жазған әрекетім Шымкенттен кетіп қалғандығыма байланысты аяқсыз қалды. Сенген адамдарым бір жақта, сот ісі бір жақта қалды. Оны қойшы, басқа блогшылар ше?
Блогшылар ескерту жасағаннан және ұры журналистердің кешірімдеріне үнсіз қалып, тіпті өздерін кінәлі сезініп қалудан басқа не істеп жатыр?! "Қолымыздан не келеді?" дейді. Істемесең, ештеңе келмейді. Алдымен істеп көріңіздерші, кейін білесіздер не келетінін. Ьіліктілігі төмен, сауатсыз журналистер толып жүр мына қоғамда. Оларды жауапқа тарпай, жазаларын бермей, мәселенің күрмеуі шешілмейді. Кешірімді кез келген адам сұрай алады. Бірақ ұрылардың кешірім сұрауымен, блогшының кешіруімен іс тынбайды. Ұятсыз журналистерден сөз емес, таяқ (жаза) өтеді. Бір ұры журналисті жазалап, соны бүкіл журналистерге сабақ ретінде көрсетсе, олар ойланатын болады. Ненің дұрыс, ненің бұрыс екендігін түсінеді. Саналарында "Ұрлық жасауға болмайды. Жасасаң, заң алдында жауап бересің" деген түсінік қалыптасады.
Соңғы дем...
Блогшылар ұры журналистерге осылай кешірімді, «мейірімді» бола берсе, біреулердің нанын тауып берулері ұзаққа созылады. Өйткені қазақ журналистикасының алға жылжуы өте баяу. Сондықтан журналистердің біліктіліктері бірден артып кетеді деу — бос сөз.
Блогшылар ұры журналистерге қарсы бірігу керек болып тұр. Біріккенде ұйым құрудың қажеті жоқ. Ақпараттық қолдау жасап, ұры басылымды масқаралайтын, айыптарын беттеріне басатын «тілеутерін» басылымның редакциясынажолдаса болғаны. Сонда олар блогшылардың да бір қауым екендігін ұғады. Олай етпейінше, сотқа бермейінше, мәселе шешілмейді. Ондай жағдайда әркім өзінің мәселесін өзі шешуге тура келеді. Ал ол дегеніміз блогшылар ұры журналистерге қарсы тұру иммунитеттерінен айырыла бастайды деген сөз.
Қазақ журналистикасының қаншалықты терең деңгейде екендігін айтып, жазып, саусақ гаргатудың қажеті жоқ. Қазақ журналистикасының деңгейін қазақша БАҚ пен тікелей өнімдері болып саналатын журналистерден көруге болады.
Егер журналистер жағында болсаңыз, "Бес саусақ бірдей емес. Барлық журналистке күйе жақпа!" деп, шайнаған кассетадай болмай, мені тыңдаңыз!
Барлығына күйе жағудан аулақпын. Журналистер де адам ғой. Олардың да кемшіліктері болады. Бірақ әңгіме жеке бастағы кемшілікте емес, кәсіби кемшілікте болып тұр. Журналистердің кәби сауатсыздықтары мен біліктіліктерінің төмендігін журналистердіңөздері де мойындайды. Так ышто, қазақ журналистикасын ақтап алуға тырыспай-ақ қойыңыз.
Тойып біттік...
Зияткерлік қабілеті бар блогшылар мен Интернет-белсенділер жүздеген журиктердің топастықтары мен сауатсыздықтарынан және ұрлықтарынан тойып бітті! Ал ұры журналистер болса журналистиканы шығармашылық әрі кәсіби сала ретінде қарамайды. Керсінше, күнкөріс құралына айналдырып алды. Олай ұзаққа бармайды. Біреудің еңбегін ұрлау арқылы нан табу әрбір ұры журналистің ар-намысына сын болу керек.
Блогшылар қойдан да жуас
Мұны көптеген басылымдар білім алған. Басылымды қойшы, Қазақстан телеарнасының өзі блогшының еңбегін ұрласа, басқаларына не деуге болады? Мысалы, солар ұрламай тұрып блогшының алдынан бі рет өтсе, сюжетте кімнің еңбегі пайдаланылғанын айтса, бір жерлері түсіп қалмайды ғой. Бірақ олар да қазақ журналистикасының өнімдері емес пе?! «Алма алма ағашынан ұзаққа түспейді» деген бар.
Блогшының материалдары ұрланды делік. Енді оған қарсы қандай да бір қарсылық немесе наразылық шарасы болу керек қой. Осы кезге дейін қаншама ұрлық жағдайлары тіркелді, бірақ соның біреуі де айыпты жақты сотқа сүйреуге дейін жетпеді. Тіпті менің жаздағы сотқа арыз жазған әрекетім Шымкенттен кетіп қалғандығыма байланысты аяқсыз қалды. Сенген адамдарым бір жақта, сот ісі бір жақта қалды. Оны қойшы, басқа блогшылар ше?
Блогшылар ескерту жасағаннан және ұры журналистердің кешірімдеріне үнсіз қалып, тіпті өздерін кінәлі сезініп қалудан басқа не істеп жатыр?! "Қолымыздан не келеді?" дейді. Істемесең, ештеңе келмейді. Алдымен істеп көріңіздерші, кейін білесіздер не келетінін. Ьіліктілігі төмен, сауатсыз журналистер толып жүр мына қоғамда. Оларды жауапқа тарпай, жазаларын бермей, мәселенің күрмеуі шешілмейді. Кешірімді кез келген адам сұрай алады. Бірақ ұрылардың кешірім сұрауымен, блогшының кешіруімен іс тынбайды. Ұятсыз журналистерден сөз емес, таяқ (жаза) өтеді. Бір ұры журналисті жазалап, соны бүкіл журналистерге сабақ ретінде көрсетсе, олар ойланатын болады. Ненің дұрыс, ненің бұрыс екендігін түсінеді. Саналарында "Ұрлық жасауға болмайды. Жасасаң, заң алдында жауап бересің" деген түсінік қалыптасады.
Соңғы дем...
Блогшылар ұры журналистерге осылай кешірімді, «мейірімді» бола берсе, біреулердің нанын тауып берулері ұзаққа созылады. Өйткені қазақ журналистикасының алға жылжуы өте баяу. Сондықтан журналистердің біліктіліктері бірден артып кетеді деу — бос сөз.
Блогшылар ұры журналистерге қарсы бірігу керек болып тұр. Біріккенде ұйым құрудың қажеті жоқ. Ақпараттық қолдау жасап, ұры басылымды масқаралайтын, айыптарын беттеріне басатын «тілеутерін» басылымның редакциясынажолдаса болғаны. Сонда олар блогшылардың да бір қауым екендігін ұғады. Олай етпейінше, сотқа бермейінше, мәселе шешілмейді. Ондай жағдайда әркім өзінің мәселесін өзі шешуге тура келеді. Ал ол дегеніміз блогшылар ұры журналистерге қарсы тұру иммунитеттерінен айырыла бастайды деген сөз.
9 пікір