Мен қалай бейнемонтаж инженері болдым

10 қараша 2011, 02:23

Баспада қағаздарымды кеміріп, түстен кейін сабағыма барып, демалыста диссерімді түрткілеп, тып-тыныш жүрген магистрант едім. Сол «шарагаға» аяқ астынан тап болдым. Тап болдым да, бірден сіңіп кеттім. Бірақ онда келгенде редактор едім… Бара-бара бейнеинженер болдым.

Басында өзімнің «жеке-меншік» үш бейнеинженерім бар еді: Коля, Бека, Рина. Олар монтаж жасайды, мен қастарында қарап отырам. Шыны керек, бастапқыда, олардың істегендері маған брі сиқырдай көрінетін. Айтпақшы, бүл туууу сонау 2003 жылы болған әңгіме. Компты қосып-өшіріп, вордта текст жазудан басқаны білмейтін «чайник» едім ол кезде.

Содан не керек, анда-санда «монтажниктерім» темекі тартуға шығып кетеді емес пе. Бір рет ТайтлДеконы ашып беріп, Ринат: «өзің титр жазып қой, мен келіп орналастырам» деп кетіп қалды. Әлі жоқ, әлі жоқ. Ішім пысты. Титрді жаздым, көргенімді істеп сақтадым, «линейкаға» қойдым, көргенімді істеп «просчет» жасадым. Не керек, әйтеуір, бәлеге қалдым.

Сонымен, бір жыл өтер-өтпесте, сол студияның қатардағы бейнеинженері болып шыға келдім. Өзім мәтінін аударатын фильмдердің монтажын өзім жасайтын дәрежеге жеттім.

Қазір де, Русланның (қазақша «Матрицаның» монтаж инженері) қасында отырғанда кейбір жерлерді түсіндіре алмай жатсам, ысырып тастап, тышқанын тартып алып, өзім «монтаждап» тастағым келіп отырады.

редактор, бейнеинженер, Матрица

21 пікір

Талпынбасаң талқансыз жүре берер ме едің? ;-)

Жасыру

талпынбасам, қазір кем дегенде ғылым кандидаты болар едім)))

Жасыру

Ғылым кандидаты? :-( Ортан қолдай маман болғандығыңнан шығар, ортаға бере алатын нәрсеңнің көптігі ;-)

Жасыру

Қайбір жылы, «Астана» арнасында бірқатар журналис өздеріне үш-төрт маманның жұмысы жүктелгесін протест білдіріп, кетіп қап еді. Өзіміз түсіреміз, аударамыз, монтаждаймыз, т.т. деп.

Бұл орайда отандық кейбір компанияларда қызметтік міндеттемелерің нақтыланбағаны қиын. Шет елдік қатынасуы біріккен кәсіпорындарда бұл тұрғыда плюстер басымырақ па деймін.

Дегенмен, телевизия журналистикасында нормаланған уақыт кестесі деген жүрмейтінін түсінем. Түннің ортасында жоғары мәртебелі делегация әуежайға қонып жатады, тапсырма берілсе баратын-ақ шығарсың. Жұмысбасты қызметкер өзінің еңбек заңымен белгіленген құқықтарын қорғай алуы керек деген ұстаным ұнайды.

Жасыру

Кімге ұнамасын, Нұреке? ;-)

Жасыру

Басшылықтың сесі мен қаһарынан бұғып, заңмен кепілденген құқықтары не екенін тіпті ойланбайтын адам қаншама, Қилеке. Бізде жұмысберуші мен жұмысатқарушы арасында реттелмеген нәрсе әлі көбіне көп. Өткенде Әлихан Бәйменов Гүлшара апаймен реттестіруді қолға алайын деп жатыр еді…
Бұрында «мемлекеттік қызмет» деген престиж, әлдебір абыройлы, бәрі сыйластықпен қарайтын нәрсе еді. Қазір сол мемлекеттік қызметтің қал-қадірі бұрынғысынан қаншалықты озды дегенді ойлап қоямын кейде. Әсіресе, кешкі 21:00-ден кейін кеңсесінде қағазбастылығымен арпалысып жатқан, жеке өміріне уақыты қалмайтын жастарды ойласам.