Меніңше, құдай жоқ

арақ

Пияншіктің құдайы бөтелке… :-(

аға, енді «Меніңше құдай не бар, не жоқ» деген тақырып ашу керек)

Мына жерге бірдеңе жазу да әбес екен.

Сатеке, тоқырауға түсіп кеткен жоқсың ба?

Сатекеңнің ставкасы бір ойнап, бір ойнамай жатыр ма деп ойладым.

әшейін пікір тудыру үшін жазылған бірдеме. Құдай БАР! Бұл Аксиома!

мен қорқатын едім, осылай деуге)))

Точно солай деп айтуға, ішімдегі бір нәрсе жібермейді наҚты

Әйтеуір бір күштің бары анық.

Құдай болмаса сізде бізде тіптен мынау әлем де болмас еді…

«Сол уақытта Раббыларыңа қатты қиналғанда жалбарынуда едiңдер. Сонда Ол сендерге жауап берді» (Әнфәл сүресі, 9-аят).

«Меніңше, құдай жоқ. » ne degen dalbasa sozder. Eger kishkentai balanin artinan bireu urip ketse, ol artina karap kim istedi dep suraidi. al eger ogan eshkim ogan timedi deitin bolsa ol senbes edi. Sebebi arbir isti bireu atkaratinin biledi. Soni tipti kishkentai balanin ozi biledi. Ulken jaska kelip alip mina sizdi, ananizdi, dostarinizdi, jalpi adamzatti, tabigatti eshkim jaratpadi deginiz keledi me? materialistter sekildi bir jarilistan paida boldi deginiz keledi me dunie? kishkentai bala kurli joksiz ba? jarilistan tek bari buziladi, kiratilip, a ne sozdaetsya. terpet ne mogu teh lyudei kotorie jivut blagodarya svoemu Gospodu i eshe govoryat chto Ego net.

Уа, амиго, бұл ойға Құдайдың қай қылғаны итермеледі?

Дым да жоқ… Біздер де жоқпыз...(((

Құдай жоқ деген сөздің өзі, құдайдың барының тікелей дәлелі емеспе

Саясатты қойып Құдайға көштіңдер ме?
Шеттеріңнен кілең сопы, діндар, өлгенде философия маманы болып апсыңдар ғой, диалектикалық эмпириокритицизмінсс…
Құдаймен ендігіде тек Құдайберген Қожамжарыч айналыссатын болсын деп келісіп алайқш, а?:)

Сәл-сәл ғана шыдашы, сабыр, аға,
Дауыс қоса бермеші дабыраға.

Деп жүрсің ғой: «Құдайға құл болмаймын,
Қызығынан жалғанның құр қалмаймын!».
Тұлданасың тұтқасы дүниенің,
Жалғыз сенің қолыңда тұрғандайын.

Сабаңа түс, тасынба, сабыр, аға,
Бойыңнан ұстамдылық табыла ма?

Армандары тілегі асылдарға,
Ғайбат айтып, кіжініп, ашуланба.
Басқарушың көресің Ібілісті,
Өле салып көздерің ашылғанда.

Тақуаға мың кінә таққаның да,
Ай бетінен қара дақ тапқаның да,
Бәрін-бәрін ойлайсың, ойбай салып,
От ішінде опық жеп жатқаныңда.

Қарық болып жүргенде қағанағың,
Бермегенің мүмінге бағаны әділ,
Жаулықты мен сақалды мұсылманға
Жау көргендей жауыға қарағаның.

Мансапқа құл болған соң, баққа байсың,
Көрмегенді көзіңмен жоқ санайсың.
Ақитып ап көзіңді, ақиқат пен
Ақыретті айтқанға тоқтамайсың.

Жалтылына жалғанның алданасың,
Арам жолмен тапқанға малданасың,
Құдайсыз-ақ құрметке кенелдім деп,
Өзіңе-өзің тамсанып, таңданасың.

Мақтау сөзге құлағың көп түресің,
Момындарды менсінбей шет жүресің.
Сен өзіңді ағайын арасында
«Арпа ішінде бір бидай» деп білесің.

Өзгерткенде бір күнде өмір өңін,
Жуасып сала берер долы реңің.
Сезбейсің ғой қошемет, құрметтердің
Сол күні өзіңмен бір көмілерін.

Жанарыңның жарқылы сөнген кезде,
Бір бәлекет басыңа төнген кезде,
Сен «сұм ажал» деп жүрген Әзірейіл
Аманатты алуға келген кезде.

Алдамшы бақ басыңнан ұшқан кезде,
Қайта алмай өмірге құштар кезге,
Қабір деген сұп-суық қараңғы жай
Қабырғаңды сындырып қысқан кезде.

Күлкі орнына орасан қайғы алғанда,
Тұзағына тозақтың байланғанда,
Сен келеке ететін «ертегілер»
Көз алдыңда шындыққа айналғанда.

Қалың досың әп-сәтте сирегенде,
Зар жыларсың зәру боп сый дегенге.
Тозақтың алып, қатал періштесі
Мойныңа шынжыр салып сүйрегенде,

Сен сол кезде бәрін де түсінесің,
Ұмытқанды есіңе түсіресің.

Есіктері азаптың ашылғанда,
Есің кетіп шыңғырып, шошынғанда,
Күрзі тиіп басыңа қырық батпан
Мылжаланып миларың шашылғанда,

Шашылған ми қайтадан жиналғанда,
Өкіргенмен өле алмай қиналғанда,
Сен кемсіткен мүміндер жайраң қағар
Жұмақтағы жұп-жұмсақ дивандарда,

Жылай-жылай көз жасың құрғағанда,
Мәңгі мекен шоқ пенен күл болғанда,
Сен татпаған дәмді жеп мұсылмандар
Сен сүймеген қыз құшып, жырғағанда.

Сен жатқанда түбі жоқ орда пісіп,
Қор санаған жандарың самғап ұшып,
Гауһар үйлі жәннатта отырар-ау
Алтындатқан кесемен шәрбәт ішіп.

Құрметінен Құдайдың құр қағанда,
Белгілі болар анық шын бағаң да.
Ірің ішіп, шеге жеп жатып, дерсің:
«Әттең, әттең Расулды тыңдағанда!»

Дерсің талай, дегеннен не шығады?
Бір азапқа мың азап қосылады.
Құтылмайсың триллиард жыл жатсаң да,
Залымға ылайық сый осы дағы.

Сабаңа түс шіренбей, сабыр, аға,
Жақын қалды өзгерер шағың, аға.
Бұл күнді еске аларсың сағына, аға…