Гүлдерді аяймын
Гүлдерді аяймын!
Ғұмыры қас-қағым.
Басқаға жеткізіп,
Сезімін басқаның.
Солады оңай-ақ,
Қидым да жас жанын.
Апардым, саспадым,
Бірер күн суға сап,
Лақтырып тастадың.
Қайтесің оны аяп,
Гүлдерді аяймын,
Аяймын нәзікті,
Сұлу боп жаралған.
Сол үшін жазықты,
Баянсыз сұлулық,
Жанымды қажытты.
Гүлдерді аяймын!
Бейбіт Сарыбай
Ғұмыры қас-қағым.
Басқаға жеткізіп,
Сезімін басқаның.
Солады оңай-ақ,
Қидым да жас жанын.
Апардым, саспадым,
Бірер күн суға сап,
Лақтырып тастадың.
Қайтесің оны аяп,
Гүлдерді аяймын,
Аяймын нәзікті,
Сұлу боп жаралған.
Сол үшін жазықты,
Баянсыз сұлулық,
Жанымды қажытты.
Гүлдерді аяймын!
Бейбіт Сарыбай
1,5 боп қалған
Юзерді аяймын…
Вхожу в эти двери, словно в сад июльских цветов.
Я их так хочу согреть теплом, но белые розы
У всех на глазах я целовать и гладить готов.
Белые розы, белые розы — беззащитны шипы
Что с ними сделали снег и морозы,
Лёд витрин голубых
Люди украсят вами свой праздник
Лишь на несколько дней,
И оставляют вас умирать на белом, холодном окне.
А люди уносят вас домой, и вечером поздним
Пусть праздничный свет наполнит вмиг все окна дворов
Кто выдумал вас растить зимой, о белые розы
И в мир уводить жестоких вьюг, холодных ветров
Белые розы, белые розы — беззащитны шипы
Что с ними сделали снег и морозы,
Лёд витрин голубых
Люди украсят вами свой праздник
Лишь на несколько дней,
И оставляют вас умирать на белом, холодном окне.
Жалпы әңгіме төркіні былай: Кезінде ауыл шетіне шығып ән айтатын едік. Қайтарда қолымызға көөөп қылып гүл жинап аламыз. Үйге гүлді алып келсем анам ұрсатын. «Неге жұлдың! Жұла берсең гүлдер таусылып қалады ғой!» деген секілді.
соңында. Ал қазір ауылға барсаңыз гүл таппайсың. Экалогияның әсеріғой дейді.
Сол экалогияны бастаған кім? Әпкеміздің өзі емес па?
Мәселе, қоршаған ортада боп тұр ғой…