Шыбынның дәрісі
Тоқсаныншы жылдардан да тірі шықтық қой.Zilola
Тоқсаныншы жылдар...Өліара… Біздің мектептік жылдарымыздың бастауы сол уақытпен тұспа-тұс екен. Бізге(біздің мектепте) ешқандай тәжірибелік класс аман жетпеді. Тіпті, қарапайым гербарий жасамаппыз да. Бұл-бұл ма, "қайықшыға жел қарсы" демекші бор тапшылығына кездестік. Тырнақтың басындай борды алты сабаққа жеткізетін мұғалімдер бар еді.sammita секілді старостылардың сумкасында жүретін түрлі-түсті борларда таусылды. AKY тәрізді тазалық секторлары бүкіл кластарды жағалап, мұғалімдерден бор сұрайтын замандар туды. Есікті аша бергенAKY типтестерге мұғалімдердің тряпка лақтырып жіберетін де кездері жиі ұшыраушы еді.Ізбеспен (әктас) жазып көрдік. Болмады.Мұғалімдер саусағын сілекейлеп алып тақтаға жазуды шығарды. Білімге деген құштарлығымыз артып, сілекей кепкенше жазып үлгеруге тырысатынбыз. Біздің осы күйімізді Құдай көріп, қытай құтқарды.
Дәлірек айтсақ, қытайдың шыбынға қарсы шығарған дәрісі құтқарды. Бор тәрізді қанық жазбаса да ізбестен жақсы еді жарықтық. Тақтаға шығып бор жеп қоятындарға қатаң ескертулер жасалып отырушы еді сол бір замандарда…
Тоқсаныншы жылдар...Өліара… Біздің мектептік жылдарымыздың бастауы сол уақытпен тұспа-тұс екен. Бізге(біздің мектепте) ешқандай тәжірибелік класс аман жетпеді. Тіпті, қарапайым гербарий жасамаппыз да. Бұл-бұл ма, "қайықшыға жел қарсы" демекші бор тапшылығына кездестік. Тырнақтың басындай борды алты сабаққа жеткізетін мұғалімдер бар еді.sammita секілді старостылардың сумкасында жүретін түрлі-түсті борларда таусылды. AKY тәрізді тазалық секторлары бүкіл кластарды жағалап, мұғалімдерден бор сұрайтын замандар туды. Есікті аша бергенAKY типтестерге мұғалімдердің тряпка лақтырып жіберетін де кездері жиі ұшыраушы еді.Ізбеспен (әктас) жазып көрдік. Болмады.Мұғалімдер саусағын сілекейлеп алып тақтаға жазуды шығарды. Білімге деген құштарлығымыз артып, сілекей кепкенше жазып үлгеруге тырысатынбыз. Біздің осы күйімізді Құдай көріп, қытай құтқарды.
Оқу секторы болғаным рас енД.
Бірақ мынауың мен үшін жаңалық енді, ебін тапқан екенсіңдер.
Бір жылы мектебіміздегі кеңестік дәуірден қалған қызыл-қоңыр тақталар жаппай жасыл тақталарға ауыстырылды.
Ел-жұрт жаңа тақта алу түгілі таңертең қайнатқан шайын кешке дейін жаңаламай сылдыр су қылып ішіп жатқан заманда бұл қайдан келген кеңшілік деп әрі-сәрі күймен жаңа оқу жылына келгенде өрекпіген қуаныш су сепкендей басылды. Сөйтсек, жаңа тақталарға кез-келген бор жұға бермейтін болып шықты. Содан бас-аяғы 2,5 айға созылған «тақта» эксперименті басталды. Мұғалімдердің істемегені жоқ, қант еріткен сумен жуу, тақтаны жай шүберекпен сулап, кепкенге дейін жазып үлгеру, кейбір экстремалдар еден сырлайтын краскамен сырлауға дейін барды. Мұғалімдер бөлмесіндегі онсыз да аз борлар шартты түрде «жаңа тақтаға арналған» және «ескі тақтаға арналған» болып бөлінді. Завхоздың тіптен есі танды, жаңа тақтаға жазу қабілеті бар бор іздеумен көрші қалаларға да барып келді дегенді естігенбіз…
2,5 айлық эксперименттен еңбек пәнінің мұғалімі дұрыс шешім шығарып берді, «Бастары істемейтін зауыттағылар, есі дұрыс адам тақтаның бетін лакпен бояйды ма?» деп бүкіл тақтаның бетін күзгі каникулда паяльный лампамен күйдіріп шығып, мұғалімдердің алғысына, оқушылардың қарғысына бөленді… Қарғыс қатты болды-ау деймін, содан кейін қатты ішіп кетті, сол кісі…
Сеніміңді ақтауға тырысамын деп жағымпазданып қояйын… ))))))))))