Мектепте оқығанда осыларды теледидардан "Қазақстаннан" көрсеткенде ұйып тыңдайтынмын. Компьютерде де біраз әндері болды. Тіпті жаттап та алыппын. Музыкаға қалай елітіп кеткеніңді де білмей қаласың. Ол кезде мынадай астар бар екені миға да кіріп шықпайтын. Қазір біреу «дін» десе сескенетін болдық «Бұ қандай дін» деп.
Осы топта екі жігіт бар. Әкемнің қолында саз колледжінде шәкірт еді. Біреуін тікелей өз қамқорлығына алып, бітіртіп, Алматыдағы консерваторияға түсуіне дәнекер боп еді. Есімде, ойын баласы едім, үйге талай мәрте келетін. Әкем дайындалатын онымен жан тәнімен, үйде пианино, домбыра, т.с.с. болатын. Консерваторияны бітіруге бір жыл қалғанда оқудан шығып кетіпті. Соны естігенде әкем жаман күй кешіп еді. Кейін көрдік, осы топқа кіріпті.
баннан қорқам ше
Жеміссіз ойға беріліп кеткен сияқтысың.