Әр қаланың өз даралары бар...
Бұл ескерткіш Қарағанды қаласының Абдиров атындағы көшедегі саябақтан орын алды. Суыр мен екі ерадамның фигураларынан және жолкөрсеткіші бар үшметрлік діңгек пен чабаданнан тұратын бұл композицияның авторлары жергілікті мүсіншілер — Мурат Мансуров пен Викентий Комков. Ескерткішті жасауға кеткен шығын қалалық тұрғындардан жиналса керек...Дереккөзі
Айтпақшы тойға жалданып бояннн тартуға қанша аласың?
Ең күлкілісі сол ескерткіштегі екі адам алынды да суыр орнында қалды.
Ақпараттың алынған жерінде ескерткіш қала тұрғындары жинаған қаржыға жасалынды делінген…
— қолданылған материалды берік(мүжілмейтін) материалға алмастыру мақсатында алынды дегенді де бір жерден оқыған едім
Екі аңшы Больцман биге барып, дауын айтыпты:
— Уа, сөз атасы Больцман! Мынау қыр астында бір түлкі бар еді; мен оны көрсем де — түлеп, жаңа жүн шықсын деп күтіп жүрсем, мына алқашатаңанә атып алыпты! Төрелігін өзің айтшы: түлкі көргендікі ме, алғандыкі ме?
Сонда басы қирап отырған Больцман би:
— Түлкі — менікі ептібайымайдтар, жоғалыңдар сукалар! — деп, екеуін де айдап шыққан екен.
Содан бері екі аңшы дос дейді. Қашан да елдің татулығын ойлаған вокзал жан Больцман бидің сол бір төрерлігіне жететін билік ешкім айтқан жоқ деседі, ел артындағы аңыз.