Ұят болды-ау...

Атам қазақ елжелден-ақ «Сәуір болмай тәуір болмас» — деп Сәуір айында тәуір істер орын алатынын айтып кеткен. Биылғы сәуір айындағы тәуір іс ол – кезектен тыс Президент сайлауы. Таңғы сағат 7-00 де әрбір сайлау учаскелерінде еліміздің әнұраны айтылып, салтанатты түрде дауыс беру науқаны ашылды. Таң сәріден адамдар ағылып келіп, өз таңдаған кандидаттарына дауыстарын беріп жатты. Бірақ, аталмыш іс шара біз ойлағандай тәуір өтілмеді. Сайлаушылар: — «Сағат 7-00 де келгенбіз, бірақ біз тізімде жоқпыз, 3 күн алдын жазып кетсе де өзімізді тізімнен таба алмай, дауыс берместен үйге қайтып барамыз» — деген сынды наздарын айтты. Тіпті аудан әкімдерінің орынбасарлары да өз тізімін таппай үйіне қайтты. Ал комиссия мүшелері болса, тізімде жоқ жандарға дауыс беруге арналған бюллетеньдерді бермеді. Бермеуі де керек. Себебі заңда солай жазылған. Ия, 2011 жылдың ең маңызды саяси, тарихи Республика президентін таңдау іс шарасында осындай салғырттық болғаны, елін сүйген жандар үшін көңіліне ауыр тиетіні белгілі. Әлі тәуелсіздігімізді алмаған болсақ, елімізде сайлау бірінші мәрте өтіп жатса айтылған салғырттыққа түсіністікпен қарауға болар еді. Бірақ, мұндай жауапсыздыққа бүгінгі таңда жұмуға болмас. Себебі біз дамыған мемлекеттер қатарындамыз( жәй ғана сөз жүзінде екен бұл сөз). Тағы да айта кетерлік жайт, халық дауыс беріп үлгермей үйлеріне қайтып кетіп жатты. Оған себеп жасырын кабиналардың аздығы, бюллетень таратушылардың көп еместігі, арнайы отырып кезек күтуге арналған орындықтың жоқтығы және баса айтатын дүние ол тізімде сайлаушының табылмай жатқандығы. Қазақ десе өзімізге тиеді, дегенмен тереземіз өзге елдермен теңескен заманда мұндай ессіздікке жол бергеніміз оңбады. Тіпті ұят болды. «Тойдың болғанынан болдысы қызық» — демекші, президлент сайлауына дайындалған көпшілік қауым, ұйымдастыру шаралары нашар екендіктерін айтып, оданда «әне болады, міне болады» деп жүре бергеніміз жақсы, бұндай сайлауы құрысын деп наразылықтарын айтып жатты. Дауыс беруге келген қарт адамдар да ескерусіз қалды. Қарт кісілердің біреуінің жүрегі, біреуінің басы ауыратыны белгілі. Бірақ, ешбір сайлау учаскесінен жедел жәрдем қызметкерлерін қарасы көрінбеді.(3-4 сайлау учаскесінде болдым). Еліміздің конституциясында басты байлық – «адам» делінген емес пе? Бүгін осы заңға көйлеңке түсті. Жетер, «Айқайлай берсең қасқырдан ұят болады» — деген бабалар сөзін ұстанымға айналдырайын. Дегенмен, келесі кезде осы жайттар ескерілер деген ойдамын!
АЛДАСПАННЫҢ ЖАРҚЫЛЫ!