Мен сені ойлайтынмын (Гаухар Қаспақова)
Жырыңа қанбайтынмын,
Ауатын назарым көп.
Мен сені ойлайтынмын,
Жастықтың базары деп.
Мен сені ойлайтынмын,
Таусылмас жыр-ән ғой деп.
Төменге қонбайтұғын,
Тәкаппар қыран ғой деп.
Жалынның барлығына,
Күймес деп ойлайтынмын.
Саусағы әр бұрымға,
Тимес деп ойлайтынмын.
Тұрса да асқар алда,
Қайтпайтын қайсар деп ем.
Жан сырын басқаларға,
Айтпайтын байсалды деп ем.
Қос шектің естілмеген,
Үніндей қиялдадым.
Көңіліңді ешкімге мен,
Күлімдей қия алмадым.
Демедім көптің бірі,
Еш кінә таға алмаспын
Деп едім, өткірлігі
Жүзіндей ақ алмастың.
Іздедім таң нұрынан,
Бірі деп арайлардың.
Биіктің барлығынан,
Көрем деп қарайладым.
Жалынның барлығына,
Күймес деп ойлайтынмын.
Саусағы әр бұрымға,
Тимес деп ойлайтынмын.
Мен сені ойлайтынмын,
Таусылмас жыр-ән ғой деп.
Төменге қонбайтұғын,
Тәкаппар қыран ғой деп.
Жырыңа қанбайтынмын,
Ауатын назарым көп.
Мен сені ойлайтынмын…
Жастықтың базары деп.
Осы Муза шешейдің шашынан жұлып, жылатып алатын шабыттың көк тиынға да тұрмайтынын көршіміз қазақтар қашан түсінеді? Слов нет, одни эмоции. Опошлили поэзию, опустили и опозорили. Завтра состоится выност тела демейін десем, қазақша қарғанып, қарғанып сөзім таусылған.
Бірі деп арайлардың.
Бабасстың, арай көпше түрде болуы тіпті мүмкін емес.
Саусағы әр бұрымға
Тимес деп ойлайтынмын.
Әнші мисстің шаш қою үлгісінен аталмыш конструкцияны байқау қиындау бов тұр.
Басым қышид кешкісін.
Сағат кешкі бестерде
Әжем сауад ешкісін.
Сіздіңше бұл да керемет өлең боп есептелуі тиіс.
Жуынбасам азанда.
Басым қышид кешкісін.
Кешкі азан-қазанда,
Әжем сауад ешкісін.
Міне, вот это другое дело!
«Первый сорт» кайдан тудың сенің өзің
16 қыз өлеңінен
Уа ағайын, солғын тартып тұрған осы бір соғыс өртін тұтандырып, тамызық салып, көсеп қоймасақ, адамгершілігіміз қайда һәм адам болғанымыз қайсы? Айтаааақ, фьшть, фьшть, фьшть!!!
Басым қышид кешкісін.
Сағат кешкі бестерде
Әжем сауад ешкісін.
несі бар, шедевр!
Екі жүрек қосылса
«Махаббат» деген ән болад.
Қуыстағы комокта
кейде сібежий нан болад.
Лекторымыз Насролла Бендукидзе әлі күнге дейін анатомияны скелетпен оқытады: басқа сәтті мысал да болуы мүмкін емес оның сабағы үшін…
Әрине, «Бөтен сөзбен былғанса сөз арасы, ол ақынның білімсіз, бишарасы» деген екінші жағы да бар, ұйқас қуам деп, «арайлар», «көңілдер», «саусағың дірілдеген» (тек қана бір-ақ саусақ) деген сияқтылар кетіп жатады, әйткенмен, бұлар — негізінен әнге лайықтап жазылған өлеңдер ғой. Сондықтан әуенімен қоса айтып айтып жатқан кезде құлаққа жағымды естіліп, андай-мындайы байқала қоймайды. Ал, әрі терең мағыналы, әрі сауатты да күрделі ұйқасқа құрылған өлең сөздеріне ән жазу қиын, сондықтан да сирек. Ондай әндерді тыңдау да ауыр. Мәселен, мен Абайдың «Сегіз аяғын» тыңдай алмайды екем. Тағы бір мысал ретінде бұрынғы гимніміздің өзін-ақ (жаралған намыстан) келтіруге болады. Оның қасында балабақшаның балалары айтып жүрген «алтын күн аспанының» әлдеқайда сүйсініп айтатынымыз белгілі.
— депті ғой мына кісі? Сол сырбаз әнінұрайынның авторы ел силайтын Қадеке — Қадыр емес пе? Бұ заманда өткеннің жарасын қасудың не қажеті бар? Жақсы болсын, жаман болсын, аяғымызды бүйрегімізге қойып айттық емес пе ол ұранәнді де? Айтааақ, айтааақ!!! Қадырдың қадіріне жеткізейік мына кісіні, уа жама'ат! Фьшть, фьшть, фьшть!!!
"Күлімдей қия алмадым".
«Жалынның барлығына»
"Жалының барлығына"
Күймес деп ойлайтынмын.»
бұл ән тыңдай-тыңдай жатталып қалған еді, бірақ өз еркің.