Жұмамұрат Саймон. «Шырын жасау» (мультик сыр)
«Егетін дым жоқ» ©Ақзере
Әбілдің, менің бала кезімнен пантазиям тайыз болды. Жұрт «космонавт болам!» деп өсіп, бухгалтерлік есеп бітіріп, ақыры сантехник болып, ішіп кетіп жатқанда, мен ештеңе армандамай өстім. Рас: мен де ішіп кеттім.
Жұрт «космонавт болам!» деп, тарих факультетіне түсіп жатқанда, мен «конкурс осында аз екен» деп, «Консервілеу технологиясына» түстім. Шала-пала оқыдым. Үшінші курста шырын жасайтын компанияға жұмысқа тұрдым. Бастық Делл Қадыр: «Шырын жасаудан бас технологтың черты мен чмосы боласың!» деді. «Кетейнақ!» деп едім, «лібәд, бәрі бірден қайда! Ана шал да баяғыда шымо болған, қазір қара – түкірігі жерге түспейд!» деді. «Ааа, онда жақсы, шымо болайын» дедім.
Бас технолог жақсы шал екен, жүз елу грамм құйып жіберді де: «Ертең кел нақ, апельсин шырынын жасаймыз!» деді. Солай десе де, ертең келгенде мәз болып қалсын деп, қазандықтың қасына қоймадағы апельсиндердің барлығын тасып қойдым.
Лібә, ертеңіне шал келді де, апельсин шырынын жасауды тездетіп бастап кеттік. «Бірінші қазандыққа дистилляттан құясың нақ!» деді де, шлангымен қазандықты суға толтыра бастады.
— Енді аплесинді саламыз ба? – дедім мен ыржиып.
— Ептібайымайд асықпа, тұра тұр! Мұқият қарап тұр, ертең мен өле қалсам, сен істейсің осыны, әбіл-ау! – деді. Қарап тұрғаннан басқа амал қалған жоқ.
— Нақ әкесс дұрыстап қара, жазып тұр! Сонымен, дистилятты қыздырамыз да, болғаннан кейін глутомат саламыз. Көрдің бе: судың түсі сарғыш тартты. Содан кейінгі ең қиыны эмульгатор. Эмульгаторлардағы полипрохлорвиниллдің иісін басу үшін калий карбонатын қосамыз. Карбонаттар абсорбент екенін мектептен білетін шығарсың, эфир майларын шөлден келген өгіз сияқты өзіне сорып алады. Сосын ана мембрананы ашып жібересің, карбонаттың түйіршіктері туалетке ағып кетед. Келесі, өзімнің ең жақсы көретін жерім – қант пудрасын салу. Оннан бір бөлігінен артық салма, тым тәтті боп кетед. Енді, моторды қосамыз, көрдің бе, жақсы араласып жатыр қант. Ең соңғысы – екі тонна суға – бір литр мөлшерде гуммиарабиктің суспензиясын құясың. Бітті, дайын!
Шыдамай кеттім.
— Лібәдтың шалы, апельсинді салмадық қой нақ?
— Қайдағы апельсин нақ???
— Міне, отыз қорап апельсин, Сізге оңай болсын деп, түнімен тігіліп тасып қойсам нақ!
— О малатаңанә, ол Жаңа Жылда балаларға сыйлыққа салатын апельсин ептібайымайд! Бар орнына апарып қой!
«Шешесс...» дегеннен басқа эпитет келмей қалды…
креслодан жаман кеттім, жұмыста отырғасын, ұят болар деп, креслома кері отырып, күлкімді жалғастырдым.
Ай, адамның қанын іштіңдер-ау. Лібә, фильмге сценарий жазатын адамсың ғо.
"Қасқыр мен шаруа" есіме түсіп кетті
Жалпы Сатекеңнің ішінде сатирик-жазушы ішіп кеткен ғой
Сәл дөрекілігі болмаса, күлкіден көзден жас шығартататын әңгіме))))))))))
Не деген керемет теңеу еді. Ауылым есіме түсіп көңілім босап кетті.
енді айтпай, мынаны оқыту керек и все