Тағы да бала арман)
Тотының "Іздеп келген бала арман" жазбасын оқып, өзімнің армандарым есіме түсіп кетті… Солардың ішіндегі ең тәттісі — қаламгер болу еді. Республикалық "Ұлан" газеті, «Ақжелкен» журналдарына өлең, мақалаларымды үздіксіз жіберіп тұратынмын. Бірсыпырасы жарияланды да. Бірақ "Ұланның жас тілшісі" деген куәлікке қолым жетпей-ақ кетті. Мектептің соңғы жылдарында жазуды мүлдем қойып кеттім. Мамандық таңдау барысында ойлана келе ортақол журналист болғанша, ортақол технарь болсам, елге пайдам көбірек тиер деген желеумен «Есептеу техникасы» мамандығына оқуға түстім. Әлі де сол мамандығым бойынша оқуды жалғастырудамын.
Әйтсе де, жазғысы кеп тұратын адам үшін (ғылыми мақалалардан да басқа нәрсе жайлы) блогтың да берері көп-ау? Менің орындалмаған бала арманымның сәл де болса жүзеге асуына септігін тигізген Дабайға көп-көп рахмет!))))
Әйтсе де, жазғысы кеп тұратын адам үшін (ғылыми мақалалардан да басқа нәрсе жайлы) блогтың да берері көп-ау? Менің орындалмаған бала арманымның сәл де болса жүзеге асуына септігін тигізген Дабайға көп-көп рахмет!))))
қазір газет-журнал жаздырып аласың ба?
Бір секрет, негізі "Ұланға" мақаланы кластастарыма мақтанып, солардың ішін күйдіру үшін, сосын кейбір мұғалімдердің аузына құм құю үшін де жазатынмын.
Жааан, ойыбаай, бері кел! Жұл мынаның шашын!
Тақиялы періште ролін сомдап жүргенімізге біраз болып қалды бізге… етіміз үйреніп қалды…
Қазақстан Дүниежүзілік сауда ұйымына кіруге тақап қалғанда конкуренция арта бастады ғой дим..)))
«Тапсырыспен» жазған кезім болды, лагерден соңғы әсерім жайлы.