Жагор Миронұлы. Өлеңдер.

Қотақбастар

Жалғанда жүз ватт шамдар бар,
Жарығы дімкәс қылатын,
Қотақбастау жандар бар,
Байқасаң, шын дос болатын.

***
Шаршадым.

Шаршадым.
Зайбал шықты баладан да,
қатын, арақ…
тіпті мына салаттан да!
Не қалад мені ұстаған бұл жалғанда?
Мысқылым мен қарыздарым таусылғанда?

***
Сезім сергелдеңі-2

«Cүю» деген шын бақыттың,
ақысын төлеп: күйіп қап,
Желігуден үрке бердім,
Жүрекке гандон киіп ап.

Бөлісу:

Пікір жоқ әзірше