Ғибратты әңгіме - Ңгдбу халқының ертегісі

Әкесі тоңмойын баласына келіп:
— Балам-ау, балық аулап, сатып кәсіп қылсаң нетті? — десе, баласы:
— Қойшнақ, ондай жұмыстың — шешесін! — депті.
Әкесі тағы бірде келіп:
— Ұлым-ау, тұз тасып кәсіп қылсаң нетті? — десе, баласы:
-Ой шешесстің, ондай жұмыстың — апасын! — депті.
Сөйтіп, әкесі ұсынған жұмыстарды — пақанынан, әжесінен, тәтесінен, қарындасынан боқтап, күндер өтіп жатыпты. Бірде әкесі ойлап отырса, баласы жұмысты боқтайтын бірде бір туыс атауы қалмапты! Қуанған әке ұлына жүгіріп келіп:
— Балам-ау, осы жолы тұтылдың! Құдық қазып нәпақа тапсаң қайтеді?-депті.
Сонда ұлы:
— Ой әнасс, ондай жұмыстың — nemere nagashysyn!!! — депті.
— Ұлым-ау, бұл қандай туыс атауы? — депті әкесі жыламсырап.
Сүйтсе, баласы — гуманитарлық көмек тасып жүрген волонтер қазақ Сейітқұлмен дос боп алған екен. Ұлының ендігәрі еш кәсіптің басын шалмасын білген әкесі өз дротигімен атылып өлген екен дейді ел артындағы аңыз.