Жақында жігіттермен бір отырыста nurbergen_makym бір ой айтты. Оның айтуынша 4 адамдық бір отбасы орта тап болып саналуы үшін айлық табысы кем дегенде 1 миллион болуы керек.



Сіз не дейсіз бұл туралы? Жалпы қандай адамдарды, айлық табысы қанша адамдарды орта тап деуге болады? Біздің елдің ең бір көзге көрілетін кемшілігі осы сияқты. Орта тап аз. Кедейлік пен байлық көп.

Бұл қараң қалғыр қу пәнидің пәтуасы болмағасын, суға кетіп өле қалайын дейсің ғой кейде. Бірақ діндарлар:"өйтсең — Аспандағылар артыңнан айдап алад нақ!" деп, алдыңды тағы кес-кестейді. Рухтың азабы мен тән құлқынының түрмесіндегі осындай қаншама жан, мынау көрмегені жоқ табиғат-мақанда жүр екенбіз? Бай-қуаттылар бай-қуатты болуы себепті "әділет әлдеқашан орнады!" деп сайрап жүр, нұртілеусстің. Олай болса, тағдырдың мынау мазағын кім

А Сан байдың баласы екен. Ү Сен болса, кірпіш «Samsung» алуға да жағдайы жоқ кедейдің баласы екен. Бір күні екеуі 1 мамырда класпен бірге пикникке барыпты. Қара басып ұйықтап қалып, автобустан қалып қойыпты. Жеті сағат, жеті минут, жеті секунд дегенде үйлеріне әрең жетіпті.

Төсектен есіней көтерілген Есенқұл ұйқылы-ояу ауын тыр-тыр қаси есікке беттеді. Жаздың соңғы айы болғандықтан ба түн салқындау екен. «Ауылдық жердің бір жаманы дәретхананың сыртта болғаны, бір жақсысы қалаған жеріңе шор еткізе саласың» деп ойлап тұрған Есенқұлдың ойын есіктің сырт ете қалған дыбысы бұзды. Қажетін өтеп тұрған бойда мойнын бұрып есікке қарады.Жел қатты болмаса да айқара ашып кеткен есігі жабылып қалыпты. Шаруасын тындырып болған соң есікті тоқылдатты. Жылы төсекте жатқан әйелі ұйқысынан оянып келем дегенше Есенқұлдың еті құсеттеніп үлгерді.
-Кім бұл?
-Мен Есенқұл?
-???
-Есікті ашып жіберші, қатып қалдым…
-Кімсің? Жеті түнде не істеп жүрсің? Біздің есікті қаққаныңды Есенқұл білсе мені өлтіріп тастар.Болды, қылжақтай бермей үйіңе қайт.
-Тбаймайттың қатыны, есікті аш дейм. Мен Есенқұлмын, сенің байыңмын.
-Ырбаңныңда жөні бар, Есенқұл ұйықтап жатыр.Енді есік қағып мазалар болсаң есікті өзі ашады-деген келіншек сүйретпесін сүйрете басып жатар бөлмеге беттеді. Көрпені ашып енді кіре беріп, қасында байының жоғын аңғарды. Жанұшыра есікке жүгірді.Есікпен қоса көзі жарқ ете қалды.Шапалақпен жағынан тартып жіберіп:
-Тбаймайттың қатыны!-деп тістене сөйлеген байы төсекке беттеп бара жатты.

Өте бай кісі өлімінің жақындағанын сезгенінде баласын жанына шақыртып ең маңызды өсиетін айтыпты. «Балам мені мазарға шұлығыммен көміңдер!» депті. Баласы түсінбегенімен жарайды деп қабыл етеді. Әкесі қолына тағы бір хат береді. «Мен өлгеннен кейін бірінші қиналған кезіңде хатты ашып оқы!» дейді.
Күндер өтіп ажалы келген әкесі жан тапсырады. Ал бұл кезде баласын бір ой мазалап жүреді. «Мен енді әкемді шұлықтарымен бірге қалай көмемін...» Қанша молдаға, имамға барса да алғаны бір жауап «жоқ, дінімізде ондай нәрсе болмайды!». Бала шарасыз отырғанда есіне әкесінің «бірінші қиналған кезіңде ашып оқы» деп берген хаты түседі. Дереу хатты тауып оқиды. Хатта былай жазылған болады:
«Балам байқағаныңдай мен мұнша бай болсам да өзіммен бірге бір шұлықты да алып кете алмадым. Енді қалғанын өзің ойлан...»
Сілтемесі осы

Патриктің мен кедей баласымын.
Басымды бар бір бөлме шалаш-інім.
Аш қарныма иісің маза бермейді,
Қанарыңа қадалған қарашығым.

Оятатын ішектерді ішімдегі,
Қанардағы күлшелердің күші ме еді?
Сол қанарың «микраларда» орналасқан
«Ақсай-нанды» есіме түсіргені…