қыз қай жаққа қарай айНалып тұр? :)



қыздың айналуын басқару үшін суретке жоғарыдан немесе төменнен қараңыз, оң жақ, сол жақтан да қарап көріңіз :) яғни, қараған бұрышыңызға қарай қыздың айналу бағыты да өзгеріп отырады.

Әбілдің, көбіміз кішкентай кезімізден ең болмаса бір рет «жүгірмек», «иттің баласы» сияқты эпитеттер естіген шығармыз, нақтың. Бірақ дамбалы қайда қалғанын білмейтін ептібайымайд жастан өтіп — иегі жүн, ал әлгі жердегіні уақтылы қиып тұруға мәжбүр түктібайымайдқа айналғанда, пақаннан естімеген сөздерді көрем деп ойламаппын. Міне, Инеттің енегін тартып мінгелі естіген қарғыстарым:
«ит», «шошқа», «ит-шошқа» (meta collinarium???), «пяншік»,"қояншық",«сорлы» (@kerimбастар жақсы көретін сөз),«біләд»,«нас», «албасты»,"қояншық",«кеміс»,«жарым»,«арақта басы қалған»,«проститут»,«мал»,«күмірә болғыр»(?),"қотыр", "… бас"(бұл сөзді Айконадан естимін деп ойлап па едім, иісі Исаның үш күн ауыстырмаған шұлығы сияқты ширк қатушы жама'ат???).
Өздерің де қарғыстармен бөліе отырыңдар.

Бір саудагердің «мен бақытсызбын» дей беретін ұлы бар екен. Саудагер бақыттың сыры неде екенін үйреніп келсін деп баласын бір данышпан кісіге жіберіпті. Жас жігіт данышпанның үйіне жеткенше шөл даламен 40 күн жүріп, соңында бір төбеге шыққан кезде алыстан зәулім сарай көріпті, данышпанның үйі сол үлкен сарай екен. Сарайға жеткеннен кейін данышпанмен кездескісі келетінін айтыпты. Қараса адам көп екен, жігіт кезеккке тұрып, өз кезегін күтіпті. Кезегі келіп, данышпанға жеткеннен кейін данышпаннан бақыттың сырын білгісі келетінін айтыпты. Данышпан оған қазір бақыттың сырын түсіндіретін уақыты жоқ екенін айтып, оған «сен қазір 2 сағаттай мына сарайды аралап шық, сосын келесің» депті. Кетерде қолына екі қасық беріп, ішіне май құйып беріпті. «Аралап жүрген кезде мына майды төгіп алма» депті. Жас жігіт қолына қасықтарды ұстап, баспалдақпен түсіп, сарайдың ішін, сыртын аралап кетіпті. 2 сағаттан кейін данышпанға келіпті.

-Кешіріңіз, қарындас маған қолыңызды қойыңызшы…
-Баяғының жігітері, "қолыңызды қойыңызшы" демек түгілі қолдарын төсімізге сұғып жіберуші еді… Заманның азғаны осы шығар…
-Қарындас, сіз мені түсінбедіңіз.Мен мерзімімді ұзартайын деп едім…

Жапонияда «Звонок» фильмін көріп болып, кинотеатрдан шығып келе жатқан халықпен болған прикол:

Көкейде жүрген мәселе еді… “Алкогольсыз сыра” деген желеумен арақ-шарапты жарнамалап тұрған биллбордтардың мәселесін айтамын. “Не істеуге болады екен осыған?” деген сұраққа басым қатып жүргенде, Асхаттың туйіті арқылы, жіптің бір ұшығы шықты. Ары қарай төмендегі әңгімелер тізбегін ұсынамын:

Сонымен…

Негізі мен осы пост қамтыған бірнеше тақырыпты бөлек-бөлек жазба қылып берсем бе деп ойлағанмын. Бірақ “Адамның айтқаны болмайды, Алланың айтқаны болады”, “жезде” деп мені желкелеп жүретін Құдай бере салған балдызым Розатай “Ішің күйсін, Қисық!” деп жазба жазғанда миымдағы “мл-мл” мидай араласып кетті.

Рас, осы Кездесу туралы әңгіме, шешім шыққанда “атойламасам” да, “алақайлағанның” бірі мен едім… Кездесу туралы “Кездесуде” жарияға жар салдым. Сол күні сандық фотоаппарат сатып алып, онымды алматылық блогшылардың дене-бітімінен сыннан өткізем ғой деген дәмем болған. Көптен бері көрмеген Өрімталды, “Кездесу.ком”-да “келем, келем” деп құлшынған Қалдықызды, кезінде бірге отырып пицца жеген Мақпалды, тағы басқа келетін от ауызды, орақ тілді блогшыларды көріп бір жырғап қаламын-ау деген бір алапат үміт анау күннен бері қиялыма қанат бітіріп келді. Бірақ…

Сенбі күні сарылып кешті күтіп отыр едім, апта бойы жұмыстарынан шыға алмай арманда қалып жүрген бір топ досым, арасында қызымның кіндік шешесі мен өкіл әкесі бар, “бауы берік болсын” айтып сау етіп жетіп келді (а, айтпап па едім, айтпақшы желтоқсанның он жетісінде әке атанып, қызды болғанмын, Нұрберген айтпақшы “Пақандар клубына қосылып”). “Былай тартсаң өгіз өледі, былай тарсаң арба сынады”, содан амал жоқ блогшыларды лақтыруға тура келді…

Уа, қалың ел, бұқара халық, көз көрген, құлақ естіген ағайын! Уа, Алматының игі жақсы, бетке ұстар, ақсақал, қарасақал блогшылары! Уа, сөзінің дуасы бар, тілінің қуаты бар постжазғыштар! Уа, қарсы келген камент жазушыға бет қаратпас жауынгер жазбашылар! Уа, “Құрал-сайман тақтасының” жілігін шағып, майын ішкен, пернетақтасын қалқан, саусағын ақ сүңгі еткен блогшы бауырлар!

Реніш болмасын, езьжі:)

Келесі жолы, Құдай қаласа, Қисық кездесуден қалмас.

Пы. Сы. Балғырғанның келетінін неге айтпадыңдар!!! Қайтсем де баратын едім ғой!!!

Әзірге тек суреттерді реттестіріп үлгердім. Кішкентай бір видео баян бар еді тағы.

Атауы: Сатқын
Шыққан жылы: 2010
Мемлекет: Қазақстан
Жанры: Криминал, драма
Тілі: қазақша
Ұзақтығы: 1:05:04

Шығарушы: ZABR FILM, Жайдарман студиясы
Режиссері: Шапағат Орынбаев
Рөлдерде: Забыржан Орымбаев, Бақытбек Ордабаев, Ержан Шаназаров, Бектемісов Азамат, Олжас Бекбауов, Шапағат Орынбаев, т.б.

Суреттеме: Бұл фильмде жастайынан бірге өскен екі жас жігіттің үлкен табыс табуды көздеп, қылмыс әлеміне араласып, ақыр аяғы бұның бәрі өкінішті аяқталады…

Сапасы: DVDRip
Форматы: AVI
Видео кодек: XviD
Аудио кодек: MPEG Layer 3
Видео: 720x576 (1.25:1), 25 fps, XviD build 46, 1175 kbps avg, ~0.11 bit/pixel
Аудио: MPEG Layer 3, 2ch, 48kHz, 128.00 kbps avg
Көлемі: 613 МВ

Жүктеп алу:
files.gw.kz

Ақпарат көзі: kazkino.ucoz.com/

Хз. Омар халифа кезінде Мединаға Византия короллігіннен бір елші келіпті. Елшіні Хз. Омар жақсы қарсы алыпты. Елші жерде, құм үстінде отырған ел басшысын көріп таң қалыпты. Әкелген хатымен бірге өз елінің сыйлығын беріпті. Сыйлық кішкентай бір шиша екен. «Бұл не?» деп сұраған халифаға елші «Бұл шишаны сізге королім сыйлық ретінде жіберді, ішінде бір ұрттаса адам өлетін у бар. Біздің короліміз өзіне ұнамаған адамдарға осы уды беріп, өлтіреді» депті. Хз. Омар «Бұл не деген сорақылық, ешқандай адам басқа біреулерді бұлай өлтіруіне болмайды» деп қолындағы шишаны ашып ішіндегі уды «Бисмиллах» деп ішіп қойыпты. Мұны көрген елші шошып кетіп, сол жерде талып қалыпты. Есін жиғаннан кейін сап-сау отырған Хз. Омарды көрген ол «Бұл қалай, удың бір тамшысының өзі сізді өлтіруі керек еді» депті. Хз Омар елшіге «Менің Аллахыма соншама иманым және сенімім бар, Оның рұқсаты болмай мені ештеңе өлтіре алмайды» деген екен...

Хикмет: Яғни біреу бізге у берсе ішуіміз керек пе?!
Өмер әкей: Адамдар у емес шәрбат берсең де қазір ішпейді. Хз. Омар туралы әңгіме қазіргі адамдардың тірліктерін сеніммен, шын жүректен істеулері үшін керемет мысал. Сену және сенімді адам болу дініміздің өте маңызды ережелерінің бірі. Адамдармен қарым қатынаста бір біріңе сену өте маңызды.