Қазақ қызы

Ана тiлi мен қазақ қызы. Маған осы екi сөз бiр-бiрiнен ажырағысыз табиғи тұтасып кеткен киелi ұғым тәрiздi көрiнедi. Аңғарғанға ананың ақ сүтi мен аялы алақанысыз ана тiлiнiң қанат жаюы мүмкiн бе, сiрә. Менiңше, мүмкiн емес.
Мен бұл тақырып бойынша сөз қозғау үшiн көп ойландым, көп толғандым. Қазақтың халық өлеңдерi мен мақал-мәтелдерiн, ертегi-аңыз әңгiмелерi мен эпостық жырларды, қазақ жазушылары мен жыраулар дүниелерiн, ғұламалар толғауларын шарлап шықтым. Өз аналарымыз бен әпке, қарындастарымыздың тағлымға толы табиғатын барлап, көз алдымызда, алақан аясында өскен және бiлiм, ғылым саласындағы қыздарымыз бен немерелердiң алып отырған тәрбиемен өнегесiн ой әлемiнен өткiзiп, саралап шыққандай болдым.
Рухани тарихымыздың тарғыл беттерiн парақтасақ, қазақ қыздары мен қазақ әйелдерi, жалпы аналар әлемi туралы толғанбаған тұлғалар сирек екен. Оның үстiне жүрек тербер, сезiм қоздырар қазақтың халық әндерiне, немесе мақал-мәтелдерiне бiр сәт көңiл аударып көрелiкшi.
Әрі қарай

шашкиді сағныппын :)

кішкене кезімде, шашки ойнағанды қатты жақсы көретін едім, қыс мезгілде, демалыста, үйде ұстауға, сыртқа шығармауға мамка бар күшін салатын еді, сыртта жүрсем, сырғанақтан шықпай үсті/басым су, кешке үйге әрең кіргем талай :) от сондай кезде, шашки ойнауға ешқандай кедергі келтірмей, мейлі, үйде отсан болд дейтін еді :)
есімнен әлі кетпейді, бір кез болған көрші бала үйге келіп, 3 күн қатардан орнымнан тұрмай тамақта батпай, ойынның қызығына түскен едім)))), ол бала ажь, үйне обедке кетсе, мен тағатсыздана күтіп оны))).жеңіліп қап, сарт/сарт мәтек алу енд уж андай*))))
Әрі қарай