Сен жайлы, 6 - бөлім

Саған күніне кемі 3-4рет хабарласамын. Бірақ сен алмайсың. Толассыз қоңырау шалу мен үшін күн сайынғы əдетке айналды. Тіпті, сен симфонияға қойған Гомездің əні жаттанды болып қалды. Əр қоңырауда сол əнді бірге шырқаймын. Егер сен телефонды кенет алып қалатын болсаң менің дауысымды естіп қалар едің. Саған да менің телефонымның нөмірім жаттанды болып қалған шығар. Əр қоңырауға шыдамдылықпен алмай қарап отыру оңай ма? Мен саған сонда да ризамын. Мені қанша сергелдеңге түсіріп, сезімімді алқымнан алсаң да. Бұл айтқандарым сенің сабырлылығыңа, ерекше тəкəппарлығыңа тəнті болғаным. Деңгейім, статусым қанша болса да саған деген сезімімнің алдында бас игенім. Бірақ сенің алдыңда емес. «Енді сенен қол үзіп қалсам, сен секілді ерекше жаратылысты таба алмаймын»-деп түйдім ішімнен. Бəлкім, үмітімді үзбей келе жатқанымның сыры осы болар!?