Бір күндік Бурабай
Көзілдірікті фрилансер болмасаңыз, аптасына 2 күн ғана демалысыңыз бар. Оның екіншісі демалыстан кейінгі демалысқа арналған. Әйел, я үйленген болсаңыз үйдің шаруасы тағы бар. Басым бойдақ болғандықтан демалыс күнімнің екінші күні қалпына келу процедуралары мен үйге оралуға арналады. Ал демалысым, көбіне, бұрын болмаған жерлерге, я кездесемін деген адамдармен кездесуге жұмсалады. Шілде айының демалысының бір күнін Бурабайда өткіздім. Негізі, Бурабайда демалу үшін бір күн жеткілікті екеніне көзім жетті.
Тамақ пен жол шығындары туралы сәл кейінірек жазармын. Қазір бұл далаға қалай жетіп, келгенім жайлы жазайын.
Негізі, демалысыңыз жолдан басталады.
Еліміздің соңғы жылдары жеткен жетістігін туралы сұраса, сөзсіз, осы тас жолды атар едім. Ресейде бар «Дурактың» бізде де барын білесіз ғой. Сол «дуракты» сәл де болса жеңдік. Сапарымыз 3 сағатқа созылды.
Жол бойында шағын шаруақожалықтарының малдары көзіңізге түседі.
Симметриялы тізілген столбылардың өз әдемілігі бар.
Жол бойындағы ауылдың аттары маған бірдеңе дегісі келгендей. «Жасыл» дегенде «жасыл елді» есіме түсірді. «Атамекен» дегені тағы бар. Әлде, маған солай көрінді ме?!
Бурабай ауданы Щучинскіге кеп жеттік. Ескі қала, алайда, оңтүстіктен көп адам келген секілденді кәсіп ашуға. Қала ішінде донер дүңгіршектері, кәуәпханалар мен шығыс дәмханалары көптеп кездеседі. «Терраса парк» пен «Риксостармен» қатарласып. Өзіміздей экотуристерге арналған ғой. Эко дегенім — экономиямен келген туристерге.
Алайда, сол дүңгіршектермен қатара Кеңес Одағының қалдықтары да аз емес.
Бурабайға бет алдық. Көлік көп, қоятын орын аз. Саябаққа кіре бергенде адам басына 227 теңге төлеу керек.
«Аллаға серікті қосатын жер қайда?» — деп сұрадым адамдардан. Бірден ұғына қойған жоқ. Абылай ханның тағын айналып жүр. Арман тілектерін іштей тілеп. Ақша лақтыруды азайтқан секілді.
Абылайдың тағын айналмасам да, мына бір жігіттің жанына барып махаббатыма өлең шығардым. «Счастливые часов не наблюдают» деген М. Горькийдің жазбасы тұр. "Қазақтан біреуді таппағанына таңым бар". Маған дейін бұндай ой неге ешкімге келмеген?!
Қарағай орманның ішінде жатып демалу керек. Апта бойы мазаңды алған ойлардан алыстап, таза ауамен тыныстап, ұйықтап кетудің алдында қаласың. Айнала құстар дауысы, қарағай арасынан күннің көзі ойнақтап тұрады. Мұқағали бұл күндері демалып жатса «О тыныштық, тыныштық қандай бақыт, қандай бақыт клавиатура ойнамаған» деп өлең де шығарар ма еді.
Кез-келген жерге жатып демалуға болады десе біреу сенбеңіз.
Бурабай көлінің жағасына келдік. Шомылуға. Судың демалдыратын жақсы қасиетін менсіз-ақ білетін шығарсыздар.
Көл жағасында щағалалар көптеп кездеседі
Қарағай.
Жағажай
Ағаштың ішінде қоқыс кездейпейді десек те болады.
Осылайша сенбінің кеші жақындап, Астанаға аттандық. Түске дейін тауға шығып, түстен кейін суға түсіп.
Негізі, Көкшетаудың тауына шығамын демесеңіз, суына шомылып, еңбек аптасынан соң бой жазып келем десеңіз бір күнде баруға болады. Тек, баратын жеріңізді алдын ала белгілеп алыңыз.
Тамақтың бағасы Астанаша. Сондықтан, өзіңізбен ала барғаныңыз жөн.
Қоғамдық әжетханалар аз. Сондықтан, қонақүйлер жанындағы жағажайларда тоқтауға кеңес беремін. "Әлем" атты қонақүйдің арты жағажай, қонақ үйге дәрет алуға барамыз.
Мен көрген бір күнді Бурабай осындай.
Тамақ пен жол шығындары туралы сәл кейінірек жазармын. Қазір бұл далаға қалай жетіп, келгенім жайлы жазайын.
Негізі, демалысыңыз жолдан басталады.
Еліміздің соңғы жылдары жеткен жетістігін туралы сұраса, сөзсіз, осы тас жолды атар едім. Ресейде бар «Дурактың» бізде де барын білесіз ғой. Сол «дуракты» сәл де болса жеңдік. Сапарымыз 3 сағатқа созылды.
Жол бойында шағын шаруақожалықтарының малдары көзіңізге түседі.
Симметриялы тізілген столбылардың өз әдемілігі бар.
Жол бойындағы ауылдың аттары маған бірдеңе дегісі келгендей. «Жасыл» дегенде «жасыл елді» есіме түсірді. «Атамекен» дегені тағы бар. Әлде, маған солай көрінді ме?!
Бурабай ауданы Щучинскіге кеп жеттік. Ескі қала, алайда, оңтүстіктен көп адам келген секілденді кәсіп ашуға. Қала ішінде донер дүңгіршектері, кәуәпханалар мен шығыс дәмханалары көптеп кездеседі. «Терраса парк» пен «Риксостармен» қатарласып. Өзіміздей экотуристерге арналған ғой. Эко дегенім — экономиямен келген туристерге.
Алайда, сол дүңгіршектермен қатара Кеңес Одағының қалдықтары да аз емес.
Бурабайға бет алдық. Көлік көп, қоятын орын аз. Саябаққа кіре бергенде адам басына 227 теңге төлеу керек.
«Аллаға серікті қосатын жер қайда?» — деп сұрадым адамдардан. Бірден ұғына қойған жоқ. Абылай ханның тағын айналып жүр. Арман тілектерін іштей тілеп. Ақша лақтыруды азайтқан секілді.
Абылайдың тағын айналмасам да, мына бір жігіттің жанына барып махаббатыма өлең шығардым. «Счастливые часов не наблюдают» деген М. Горькийдің жазбасы тұр. "Қазақтан біреуді таппағанына таңым бар". Маған дейін бұндай ой неге ешкімге келмеген?!
Қарағай орманның ішінде жатып демалу керек. Апта бойы мазаңды алған ойлардан алыстап, таза ауамен тыныстап, ұйықтап кетудің алдында қаласың. Айнала құстар дауысы, қарағай арасынан күннің көзі ойнақтап тұрады. Мұқағали бұл күндері демалып жатса «О тыныштық, тыныштық қандай бақыт, қандай бақыт клавиатура ойнамаған» деп өлең де шығарар ма еді.
Кез-келген жерге жатып демалуға болады десе біреу сенбеңіз.
Бурабай көлінің жағасына келдік. Шомылуға. Судың демалдыратын жақсы қасиетін менсіз-ақ білетін шығарсыздар.
Көл жағасында щағалалар көптеп кездеседі
Қарағай.
Жағажай
Ағаштың ішінде қоқыс кездейпейді десек те болады.
Осылайша сенбінің кеші жақындап, Астанаға аттандық. Түске дейін тауға шығып, түстен кейін суға түсіп.
Негізі, Көкшетаудың тауына шығамын демесеңіз, суына шомылып, еңбек аптасынан соң бой жазып келем десеңіз бір күнде баруға болады. Тек, баратын жеріңізді алдын ала белгілеп алыңыз.
Тамақтың бағасы Астанаша. Сондықтан, өзіңізбен ала барғаныңыз жөн.
Қоғамдық әжетханалар аз. Сондықтан, қонақүйлер жанындағы жағажайларда тоқтауға кеңес беремін. "Әлем" атты қонақүйдің арты жағажай, қонақ үйге дәрет алуға барамыз.
Мен көрген бір күнді Бурабай осындай.
Пікір жоқ әзірше