Отпан тауға бармағалы көп болып еді немесе Отпан тауда тілеген тілек орындала ма?
Негізі мен алғаш рет жазғалы отырмын. Сондықтан қорқыныш, жүрексіну бар ішімде, мен ойладым біреу айтатын шығар тектен-тек адам жаза береді екенғой деп, бірақ артынан ойланам айтатын адамдар айта берсін. Әр адамның өз пікірі бар ғой деп, Сонымен жазуды бастадым. Қәтелерім болса айта отырыңдар. Өйткені сын айтпай мін түзелмейді.
Отпан тауға мен бұдан 4 жыл бұрын бардым. Студент кезімде (Ш.Есенов атындағы КМТжИУ студенті, Ақтау студенттер Алянсының мүшесі ретінде) 14 наурыз Амал мерекесі кезінде барғанмын. Ол кездегі әсерім мүлдем бөлек еді. Әдемі кеңістік, жоғарыға баспалдақпен шығып,(жартысына дейін жүгіріп шығып, ертесі күні аяқ ауырып жатқанмын))))) )айтпақшы ол баспалдақтардың саны «362» өйткені біздің киелі «362 Әулиелі Маңғыстауымыз.» Жоғары биікке шыққан кезімде адамда керемет ой болады. Сөзен жеткізу мүмкін емес. Жан-жағыңа қарасаң әдемі сұлулықты көресің, ашық далалық біреулер айтатын шығар дым жоқ сахара ғой мынау деп, ал мен үшін сол сахараның орны бөлек… Мейлі шөп, ағаш өспейді, су жоқ деп айтсын. Осы даламда қалар едім. Осылай бірінші сапарым аяқталған еді.
Екінші сапарым аяқ астынан болды. Өйткені бізге жұмысқа хат келді. Отпан тауда «Адай Ата» «Ақсарай мұражай кешенінде» «Отпан» МКҚК-ның ұйымдастыруымен «Атадан бата – ағадан ақыл» атты жас ақындармен кездесу болып өтеді деген. Сол хат қолыма түскенне мен барам деп тұрып алдымда, Сол бұдан 3-4 жыл бұрынғы өзім көрген әдемілікке құштар болып тағы жол тарттым. Кешкісін Бейнеуден пойызға мініп, таңда Шетпеден түсіп, ағаларымыз күтіп алып сол жерде қонақ болдым. Сағат 10:00 де «Отпан тауға» бет алдық. Барғасын әр аудан қалалардан келген жас ақындармен кездесу болып өтті. Оны да аман-сау бітіріп, түскі тамақ ішіп, жоғарыға қарай жүгірдім. Жалғыз өзім… (әрине жанымда басқа адамдар да барғой) ) Сол биікке шығып тілек тіледім, армандарымды орындалсын деп, сол жерде ағаш бар орамал байлап армандыңды айтасын сол жалғыз ағашқа арманымызды айтып ормамал байладым. (арманым орындалғай) Кең далаға көз тастап, көзңм талғанша қарап шықтым. Қараған сайын көзің тоймайды шіркін керемет менің МАҢҒЫСТАУЫМ!!!
Отпан тауға мен бұдан 4 жыл бұрын бардым. Студент кезімде (Ш.Есенов атындағы КМТжИУ студенті, Ақтау студенттер Алянсының мүшесі ретінде) 14 наурыз Амал мерекесі кезінде барғанмын. Ол кездегі әсерім мүлдем бөлек еді. Әдемі кеңістік, жоғарыға баспалдақпен шығып,(жартысына дейін жүгіріп шығып, ертесі күні аяқ ауырып жатқанмын))))) )айтпақшы ол баспалдақтардың саны «362» өйткені біздің киелі «362 Әулиелі Маңғыстауымыз.» Жоғары биікке шыққан кезімде адамда керемет ой болады. Сөзен жеткізу мүмкін емес. Жан-жағыңа қарасаң әдемі сұлулықты көресің, ашық далалық біреулер айтатын шығар дым жоқ сахара ғой мынау деп, ал мен үшін сол сахараның орны бөлек… Мейлі шөп, ағаш өспейді, су жоқ деп айтсын. Осы даламда қалар едім. Осылай бірінші сапарым аяқталған еді.
Екінші сапарым аяқ астынан болды. Өйткені бізге жұмысқа хат келді. Отпан тауда «Адай Ата» «Ақсарай мұражай кешенінде» «Отпан» МКҚК-ның ұйымдастыруымен «Атадан бата – ағадан ақыл» атты жас ақындармен кездесу болып өтеді деген. Сол хат қолыма түскенне мен барам деп тұрып алдымда, Сол бұдан 3-4 жыл бұрынғы өзім көрген әдемілікке құштар болып тағы жол тарттым. Кешкісін Бейнеуден пойызға мініп, таңда Шетпеден түсіп, ағаларымыз күтіп алып сол жерде қонақ болдым. Сағат 10:00 де «Отпан тауға» бет алдық. Барғасын әр аудан қалалардан келген жас ақындармен кездесу болып өтті. Оны да аман-сау бітіріп, түскі тамақ ішіп, жоғарыға қарай жүгірдім. Жалғыз өзім… (әрине жанымда басқа адамдар да барғой) ) Сол биікке шығып тілек тіледім, армандарымды орындалсын деп, сол жерде ағаш бар орамал байлап армандыңды айтасын сол жалғыз ағашқа арманымызды айтып ормамал байладым. (арманым орындалғай) Кең далаға көз тастап, көзңм талғанша қарап шықтым. Қараған сайын көзің тоймайды шіркін керемет менің МАҢҒЫСТАУЫМ!!!
Пікір жоқ әзірше