Белгісіз

Бір аға бар. Өмірде таныс емеспіз. Тіпті, офлайнда да танымаймыз. Жекеде хат жазыспаймыз. Салған суретіне, жазған жазбасына қараймын. Менен едәуір үлкен. Қайда жұмыс істейді?! Қайда тұрады?! Әлде, ол тролльме екен? Белгісіз бір «аға».

Мен оны оффлайн болса да іздеймін. Себебін, өзім де білмейм. Махаббат дейін десең… Бұл басқа әңгіме.

Патриот екенін білемін. Өйткені дәлелдеп жүр. Түрлі жерде өткізген шараларынан, айтқан сөздерінен қазақылықтың иісі шығады. Иісі тіпті «мұрыныңды жарады». Фотолары ғой көргенім. Патриот бір «аға».

Жазған әр жазбамның астына коммент қалдырады. Нағыз қазақ жанашыры. Менің биікке шыққанымды қалайды. Әр қадамымды аңдып отырады. Репост жасайды. Әр комментінде айтар ойын жазып-жазып «Сен орында осыны!» деп аяқтайды. Бірақ, бетіне бұйырып ешкім сөйлемеген қызға мұндай комменттер ұнамайды. Модератор өзім болғаннан кейін өшіріп тастаймын ондайларын. Қалқаман ақынның «Оқырман қызы» секілді. Өмірде алыспыз. Бейтаныс бір «аға».

Бірақ, мен ол кісіге таң қаламын?! Неге мен?! Басқа қыз көөөп қой. Жазып жүрген. Жазайын деп жүрген. Себебін талай рет білгім келді. Хат жазуға оқталдым да. Қарындасы екенімді білсем де, намысым жібермеді. Ұят қой. Қалай бастайсың? Не дейсің? Намысшыл бір «қыз».

Сөйттім де… Ойланып. Толғанып. Ол кісіні өшіріп тастадым. Бітті. Ауыр жүктен құтылғандай боп жүрмін. Бірақ, бұл аға мені ол сияқты тағы қаншама адам тығылып оқып отырғанына көзімді жеткізді. Рахмет, сізге! Ехх… Әйтеуір, сендер аман болыңдаршы «ағаларым»!

P.S: Вконтактеде жазып едім. Бұл жерге қатысы жоқ негізі.