Біз де келдік, свет те жалп етіп сөнді

Қарағандылық Айтбай Жұмағұлов “тілінің тікені бар” айтыскер. Арасында той басқарып қоятын өнері бар, “Жігітке жеті өнер де аз” деген. Сол Айтбай, бауырымның шілдеханасында бір қызық анекдот айтты. Қызылорданың бір ауылына қаланың тікбақай қызы келін болып түсіпті. Жас келін ана-мұна жұмыс тындырып жүрсе, қайынағасы келіп: “Келін шырақ, біз таңертең далаға сексеуіл сындыруға барамыз. Оны жинап, отын етеміз. Сексеуілдің шоғына қайнаған шәйдің дәмі бөлек болады, сен бізге шәйнек сала сал”,-дейді. Таңертең келін салдыр еткізіп, қапқа бір нәрсе салады. Ауыл адамдары ен далаға шығып сексеуіл сындырып, оны жинап, арбаға артады. Қалғанына от тұтатып, шоғын қыздырып енді шәй ішейін десе, келін тефаль шәйнек салып жіберіпті дейді. Кешке арып-ашып, шөлден кезеріп келген қайынғасына келіні алдынан атып шығып: “Ағажан шәй іштіңіздер ме”,-дейді. Сонда қайынағасы: “Бізде келдік, свет те жалп етіп сөнді”,-деген екен.