Өй,тұқымың өскір..!
                
                                            <<Өй, тұқымың өскір>>,<<Бала-шағаңның қызығын көр>> деген алғыстан адамның мерейі өсіп, марқайып қалады.  Өйткені ұрпақ- ғұмыр жалғасы, тіршілік көзі. Тіпті қаза үстінде айтылатын <<марқұмның жасамаған жасын сендерге берсін>>,<<орнында бар оңалар>> деген тілектерде де өмірлік байлам бар. Қай халық болмасын, үмітін ең алдымен ұрпағымен байланыстырады. Қазақтың батырлық жырларындағы Алпамыс, Қобыланды сияқты ел қорғаған ерлердің көбінің ата-анасының зарығып көрген перзенттері болып келуі тегін бе? Қайсы ата-ана болмасын, халық дүниеге келген нәрестеге сенім артып,ұрпағым үзілмесінші деген ақ арманмен өмір сүреді.
                                    
            
            
                    
Пікір жоқ әзірше