Тіл туралы

Мен тек қазақша сөйлеймін. Көбіне дегенім ғой. Патриоттығым асып, қырсықтанып, әдейі емес. Орысшаға шорқақтау болғанымнан. Кез-келген жерде әңгімемді, сұрағымды қазақша бастаймын. Алайда қарсы жақ қазақша мүлде сөйлей алмайтын не түсінбейтін болса, әрине бар орысшамды айтып сөйлесе беремін. Бірақ әуелі қазақша қызмет көрсете алатын қызметкерлері жақын жерде бар ма деп сұраймын. Ондай нашар емеспін енді. Индира атты қазақша бір ауыз сөйлемейтін досыммен тек өана орысша сөйлесемін мысалы.

Орысша еркін сөйлей алмағаныма ұяламын деп айта алмаймын. Бірақ қысылмай, еркін сөйлейкен өзіме жақсы екенін емес па? Оқитын кітаптарымның оннан тоғызы орыс тілінде (аудармалар) болса да, жағдайым осы.

Ағылшыным әжептәуір. 6.5 айлтсым болатын 3-4 жыл бұрын. Қазір 7,5 айналасында шығармын. Жұмыс тілім. Универде сабақ толық ағылшын тілінде өтті дегендей. Кішкене французша білетінмін, қолға алып, жалғастырмағасын, ұмытып қалдым.

Қасымдағылар мені құдды «тіл жанашыры» ретінде көреді екен. Қызық. Мен айтам " орысша еркін жақсы сөйлей алмаймын, сосын ғо" деп. Алайда орысша жақсы сөйлеп тұрсам да, бірінші қазақша бастар едім әңгімені. Ол енді ыңғайлылыққа байланысты ғой.

"Қазақ тілі" деген ойдан шығарған мәселеге байланысты айтып жатырмын. Өзім өте сирек кездестірдім ондай проблеманы. Көп адамдар сөйлей алмаса да, керемет түсінеді. Орыс тілін білім-ғылым үшін оқыңыз, ағылшын… айтпаса да түсінікті. Елде жүрсеңіз әңгімеңізді қазақша бастаңыз, түсінбесе орысшаға көшіңіз.