Trip to Blogcamp

Мен де жазып жіберейін) Негізі құрылтай басқа қалада болғандықтан, басты шарадан бұрын қосымшалар, жол бойындағы қызықтар, барып-келуің есіңде қалады. Сол себепті бұл жерден негізгі конференция мәселелерін/сын/ұсыныстар оқимын десеңіз, осы жерден тоқтай қалыңыз. Әңгіме жай ғана Алматы қызының Шымкентке/Блогкэмпке сапары жайлы.

Бәрі де бармаймын дегеннен басталды. Оған бірнеше себеп те бар еді. Алдымен мереке күндері әдетте жанұямызбен боламыз. Отбасылық дәстүр, т.б. Екіншіден, Астанаға көшіп кеткен қымбатты систерімнің үйге келуі, демалыс күндері бірнеше айдың қыдыру есесін қайтарамыз деп ойладық. Және үшіншіден мынадай ұсақ-түйек факторлар:




Қалжың әрине)

Бірақ күн жақындаған сайын, менің көңілім де Оңтүстікке қарай ауа бастады. Ал 22-сі күні блогерлердің келіп, бір-бірімен ырду-дырду болып көрісіп, фб-ты шулатып жатқанына шыдай алмай, үйдегілерден сұрана бастадым. Әкемді көндіргендей болдым, өйткені алдыңғы жылы Астанаға бірге барып, блогкэмп жайлы азды-көпті біліп қалды. Мамам болса, көпшілігің әйтеуір бір естіген «сектаңа барасың ба» деген жайларды айтты)) «шаштары өсіп кеткен, рокерлер сияқты сектаңмен жүр сол»… Бірақ сонда да болмай, бәрінің «батасын» алып, жолға шықтым. «Жол»-ға болғанда да үйден 200 метр қашықтықтағы Алтынсарин көшесіне) «Ақ тұлпармен» алып барамын деген Батыр сөзінде тұрып, дәл үйден алып кетті (рахмеет). Машина ішінде Айшемен (ха, бірінші болып) таныстым.

Тараздың армрестлері-таксисттің былқ етпей итті қағып кеткені болмаса, жалпы барарда жол керемет болды.
Сонымен бірінші күнгі сессияларда есімде ештеңе қалған жоқ, шын айтам) А… жоқ, қалды: Эльвирамен футболкалар таратқанымыз. Байқасаңыздар футболкада тек бір демеуші Батырға тағы да рахмет), оны Түркиядан арқалап әкелген Айшеге де. Бір-бір «турецкий» футболка киіп кеттіңіздер, так что)

Мүмкін жолдан шаршап, маса толы тастай суық пәтерде ұйықтай алмағаннан ба (негізі мүмкін емес, дәл сондай), «мәселелер» күні басым дұрыс жастыққа тигенін күтумен-ақ болдым.

Сөйтіп тау аясындағы таза ауаны сіміріп, домбыра патидағы әндерге біраз бас шайқап (билеп) арманыма жеттім

Екінші күні есте қаларлықтай бәрі де жақсы өтті. Оның бәрін тізіп отырмай-ақ қояйын, телефоныма түсірген суреттер мен видеоны көруге ыңғайлы болу үшін мынадай «нәрсе» жасап қойдым.
«Тас болғаннан кейін тау ғой» видео-слайд-презентация-мини фильмін қарсы алыңыздар.



P.S Айтпақшы мына суретті жасай салысымен мамама сәлем жібердім уатсаппен