Бұрынғы қызым, Көк Базар және Organic Dog
Неге екенін қайдам, ерте тұрған күндері, әсіресе демалыс күндері оянған соң таңғы ас іше алмаймын. Көзді тырнап ашып, бет жумастан су қайнатамын. Мен жуынып шыққанша су әзір болады. Қара кофеге ақ қағазға оралған темекімді қосып, никотин-кафеин араласқан мезгілді өткіземін. Сосын сүт қосылған күрең шайды құйып алып, атын барахолқа деп сақтаған плей-листімді тыңдап, сурет салумен миды босатамын.
(Шафылды қосқан кезде Модцарттын 25-ші симфониясы біткеннен соң Заттыбектің «Асыл Көгершіні», одан кейін Френк Синатра ойнайтын листке басқа ат жараспайтын еді).
Сол күні ішімде атом бомбасы жарылатытндай күш жинаймын. Сондықтан кофені Нагасаки, темекімді Хиросима деп атадым. Бұл дәстүр – мен үшін ең зор оргазм. Оргазмнан қымбат сәттер туралы да бір күні жазармын…
Тағы да солай басталатын жексенбі күнімді кофемнің таусылуы бұзады. Менен «осы өмірдегі ең ыңғайсыз жағдай не» деп сұрасандар: — «осырайын деген кезде байқамастан боқ шығып кетіп, дамбалдан асып, балаққа жеткені» дер едім. Ахахаха, әрине ол емес. Алғашқысы – ерініп жатқан кезде үйде бір зат таусылып, амал жоқ дүкенге бару. Екіншісі – бұрыннан жүрген бір қызбен қоғамдық жерлерде (мысалы: базарда) кездесіп калу. Бұл екі жағдай менің басымнан жиі өтеді. Бұл жағдай бұрынғы қыздарымның көптігінен немесе базарда мерзімі өткен sniсkers сатып жүргенімнен емес. Көк-Базар атты Қазақстанға танымал базардың қасынан пәтер жалдағандықтан. Не айтыватқан едім? Ия, негізі ойымда тез-тез үйдің қасындағы дүкенге барып, кофе мен сүт алып, кайфты бұзбай, күнді ары қарай жалғастыру бар еді. Бірақ, зайдүкенде займаккофе және зайналайын сүттен басқа дым жоқ екендігін байқаған соң амал жоқ, базарға жол тарттым. 10 грамы 100 доллар болған мысық боғынан жасалған копа-луак кофе іздеп жүрген жоқ едім әрине. Бірақ, маккофе ішіп ішті ауыртатын да жағдай жоқ еді.
Көшеден тез көтеріліп, базардын төменгі есігінен кірдім. Кіргенімсол еді, кіреберістің сол жағында сосиска (Hot-Dog) сататын дүңгіршектің атына қарап, тоқтап қалдым. Кәдімгідей Organic Dog жазып қойған. Hot-Dog деген сөз – жаргоннан тілге еніп кеткен сөз. Сосиска нанның шетінен кып-қызыл бұтақтай боп шығып тұрган соң студенттер қозған иттің шопағына ұқсатып, солай атаған. Яғни, ит етімен қатысы жоқ. Жаңағы дүңгіршеке «шынымен иттің етін сата ма не» деп, жақындасам, дүңгіршектің ішінде бір бомж тұр. «Мынауы несі» деп, тағы жақындап қарасам, дүңгіршектің әйнегінен өз бейнеме карап жатыр екем. «Ой, шешесс!» деп, көшеге қалай шығып кеткенімді сол сәтте байқадым. Шаш май-май! Бауырсақ пісіруге келетіндей батпақ. Үстімде — үйде анам болмағандықтан жер сүртетін шүберекке айналатын футболка және қатты ыстық суда жуылғандықтан белі босап, көтте тұрмай кеткен пижама. Аяқта кімдікі екені белгісіз 36-шы размерлі дәретхана тәпішкесі. Артында аяқтың өкшесі жерге тиіп жатса, алдында бір айдан аса уақыт алынбаған тырнақтар төмен қарай жас келіншектер сияқты майысып, көшеде самса жеватқан халықтын тәбетін ашып жатыр. Самса жеген жамағатқа бір салем!
Көшедегі бомж мені көрсе, маңдайымнан сүйіп, медаль іліп кететін түрді таныс елдер көрмесін деп, базардың ішіне кірмей, астынғы жақтағы контейнерлерге жүгірдім. Керек кофем мен 12 пайыз майлы сүтіме қоса негізі жек көретін китайский лапшаны қосып алдым. Ақшамды төлер кезде құлағымға таныс бір адамнын дауысы шалынды. Өте таныс дауыс… Кезінде маған «жаным» деген сол дауыс «қәзір колбаса алу керек» деген сияқты естірілді құлағыма. Артыма бұрылмай жақсылап тыңдадым. Ия, ия, дәл сол еді! Маған «сені сүйемін, бұқам, айдаһарым, давай еще...» деген дауыс «жааным, сүт те алу керек, бірақ, мынау қымбат екен, анау арзанынан алайық» деп, басқа бір жігітке сөйлеп жатты. Ақырындап артыма бұрылдым, қолдағы лапша домалап жерге құлап түсті.
Кезінде мен сүйген қыз, қол ұстасып, мал сияқты парктен паркке жүгіретін махабатым қазір болашақ күйеуімен бірге базар аралап жүр. Бір кездері жанымды бере алатындай жақсы көрген қызым базардың атына сай кейіппен қолындағы көкпенбек Ay-Gen Collection пакеттеріне азық-түлігін толтырып алған.
Мен сасқалақтап, қолдагы китайский лапшамды түсіріп алдым. Олар құлаған заттың дыбысына селк етіп, арттарына бұрылды. Мені көрмесін деп, рефлекспен артыма айналып, жерге қарай еңкейдім. Еңкейдім, бірақ, супермаркет емес кой нақ! Ортамызда маркет сөресі бардай тонқайғаны несі? Сізден сұраймын, артынызға бұрылған кезде аяғында қыздың тәпішкесі бар, тышатындай тонқайып алған және дамбалынан көтінің жырығы көрініп тұрған бір жігітті көрсеніз, не істер едініз? Ия, олар да дәл солай істеді! Ішектері қатқанша күлді. Ақырындап, ұялып тұрдым. Лапшам әлі де жерде жатыр еді. Мен сияқты эгосымен бірге құлап, кір болып жатыр байқұс…
Көздеріне қарадым. Лапшаның емес нақ! Бұрынғы қызымның көзіне. Ол да маған карады. Көзіне қарап, аздаған мейірім күттім. Бірақ, зайып алдың қызы жылмырайып алып тағы да қарқылдап күлді. Аяғыма қарады. Қыздың тәпішкесін киген тырнақтары тұяқ боп кеткен аяғыма. Бірақ мен едім сол. Сен кезінде сол аяқтардағы Prada-ға қарап қалған қыз едің. Сол жігітпен жүрген едің. Қазіргі жігітің әдемі киінген, бірақ, жақсылап қара. Базарда әртіс көйлек? Сенің ойыңша бір түрлі емес па? Мен оған қарағанда базардың имиджіне жарасатын формадамын. Қалай болса солаймын…
Сосын ойландым. Қой нақ! Карасай, жұрттар қыз ұстап алған. Мен болсам, базарда тәпішкемен жүрмін. Менің қасыма қандай қыз жоласын? «Қалайсың» дедім бұрынғы қызыма. «Жақсы» деді. «Жақсы» дедім, «ия» деді… Басқа сөз таба алмай, тебірендік. Ортасында жігітіне жаман көзіммен қарап қойдым. «Кім бұл нақ» деп, секіретін болса, дайын тұру керек. Ол өз жайымен, арзан колбаса сатып алудың саудасына түсіп кетіп, маған қараған да жоқ.
Қызға “не болды бізге, жаным?” дегендей қарадым. “Не дейсің?” дегендей қарады. Қайтадан «не болды бізге, жаным?” дегендей қарадым. “Не дейсің, дым түсінген жоқпын” дегендей қарады қайтадан. “Кет нақ!” дегендей қарадым. Көтін бұрап жігітінің қасына кетіп қалды. Бетіме қарап, адамша қоштасқан да жоқ. Өмірдің түрлі қиыншылықтарына тап болып, амал таппай, жаман жолға түсіп, Сайын көшесінің маңында тәнін сатумен күн көріп жүрген айелдің қызы.
Көз жасымды ішке ағызып, аналар қарамай тұрған кезде лапшамды алып, үйге карай жол тарттым. Диск сататын жігіттердің алдына тоқтап, жасырын порноларынан 2 талын сатып алдым. Жолда кетіп бара жатсам, көршінің баласы Нуржик артымнан жетіп келді. Жас жігіт қой үйге жеткенше көніл-күйімді айтып, ішімді босатайын десем: «Батыр аға, пижаманыз жыртылып қапты, деу тесік бар. Көтініз көрініп жатыр,» — дейді.
Сол күннен бастап Көк базарға бармауға ант еттім. Бірақ, дисктің бір талы сызылып, істемей капты. Амал жоқ, барамын. Әрине Hugo Boss костюм-шалбар және LV аяқ киіммен!
(Шафылды қосқан кезде Модцарттын 25-ші симфониясы біткеннен соң Заттыбектің «Асыл Көгершіні», одан кейін Френк Синатра ойнайтын листке басқа ат жараспайтын еді).
Сол күні ішімде атом бомбасы жарылатытндай күш жинаймын. Сондықтан кофені Нагасаки, темекімді Хиросима деп атадым. Бұл дәстүр – мен үшін ең зор оргазм. Оргазмнан қымбат сәттер туралы да бір күні жазармын…
Тағы да солай басталатын жексенбі күнімді кофемнің таусылуы бұзады. Менен «осы өмірдегі ең ыңғайсыз жағдай не» деп сұрасандар: — «осырайын деген кезде байқамастан боқ шығып кетіп, дамбалдан асып, балаққа жеткені» дер едім. Ахахаха, әрине ол емес. Алғашқысы – ерініп жатқан кезде үйде бір зат таусылып, амал жоқ дүкенге бару. Екіншісі – бұрыннан жүрген бір қызбен қоғамдық жерлерде (мысалы: базарда) кездесіп калу. Бұл екі жағдай менің басымнан жиі өтеді. Бұл жағдай бұрынғы қыздарымның көптігінен немесе базарда мерзімі өткен sniсkers сатып жүргенімнен емес. Көк-Базар атты Қазақстанға танымал базардың қасынан пәтер жалдағандықтан. Не айтыватқан едім? Ия, негізі ойымда тез-тез үйдің қасындағы дүкенге барып, кофе мен сүт алып, кайфты бұзбай, күнді ары қарай жалғастыру бар еді. Бірақ, зайдүкенде займаккофе және зайналайын сүттен басқа дым жоқ екендігін байқаған соң амал жоқ, базарға жол тарттым. 10 грамы 100 доллар болған мысық боғынан жасалған копа-луак кофе іздеп жүрген жоқ едім әрине. Бірақ, маккофе ішіп ішті ауыртатын да жағдай жоқ еді.
Көшеден тез көтеріліп, базардын төменгі есігінен кірдім. Кіргенімсол еді, кіреберістің сол жағында сосиска (Hot-Dog) сататын дүңгіршектің атына қарап, тоқтап қалдым. Кәдімгідей Organic Dog жазып қойған. Hot-Dog деген сөз – жаргоннан тілге еніп кеткен сөз. Сосиска нанның шетінен кып-қызыл бұтақтай боп шығып тұрган соң студенттер қозған иттің шопағына ұқсатып, солай атаған. Яғни, ит етімен қатысы жоқ. Жаңағы дүңгіршеке «шынымен иттің етін сата ма не» деп, жақындасам, дүңгіршектің ішінде бір бомж тұр. «Мынауы несі» деп, тағы жақындап қарасам, дүңгіршектің әйнегінен өз бейнеме карап жатыр екем. «Ой, шешесс!» деп, көшеге қалай шығып кеткенімді сол сәтте байқадым. Шаш май-май! Бауырсақ пісіруге келетіндей батпақ. Үстімде — үйде анам болмағандықтан жер сүртетін шүберекке айналатын футболка және қатты ыстық суда жуылғандықтан белі босап, көтте тұрмай кеткен пижама. Аяқта кімдікі екені белгісіз 36-шы размерлі дәретхана тәпішкесі. Артында аяқтың өкшесі жерге тиіп жатса, алдында бір айдан аса уақыт алынбаған тырнақтар төмен қарай жас келіншектер сияқты майысып, көшеде самса жеватқан халықтын тәбетін ашып жатыр. Самса жеген жамағатқа бір салем!
Көшедегі бомж мені көрсе, маңдайымнан сүйіп, медаль іліп кететін түрді таныс елдер көрмесін деп, базардың ішіне кірмей, астынғы жақтағы контейнерлерге жүгірдім. Керек кофем мен 12 пайыз майлы сүтіме қоса негізі жек көретін китайский лапшаны қосып алдым. Ақшамды төлер кезде құлағымға таныс бір адамнын дауысы шалынды. Өте таныс дауыс… Кезінде маған «жаным» деген сол дауыс «қәзір колбаса алу керек» деген сияқты естірілді құлағыма. Артыма бұрылмай жақсылап тыңдадым. Ия, ия, дәл сол еді! Маған «сені сүйемін, бұқам, айдаһарым, давай еще...» деген дауыс «жааным, сүт те алу керек, бірақ, мынау қымбат екен, анау арзанынан алайық» деп, басқа бір жігітке сөйлеп жатты. Ақырындап артыма бұрылдым, қолдағы лапша домалап жерге құлап түсті.
Кезінде мен сүйген қыз, қол ұстасып, мал сияқты парктен паркке жүгіретін махабатым қазір болашақ күйеуімен бірге базар аралап жүр. Бір кездері жанымды бере алатындай жақсы көрген қызым базардың атына сай кейіппен қолындағы көкпенбек Ay-Gen Collection пакеттеріне азық-түлігін толтырып алған.
Мен сасқалақтап, қолдагы китайский лапшамды түсіріп алдым. Олар құлаған заттың дыбысына селк етіп, арттарына бұрылды. Мені көрмесін деп, рефлекспен артыма айналып, жерге қарай еңкейдім. Еңкейдім, бірақ, супермаркет емес кой нақ! Ортамызда маркет сөресі бардай тонқайғаны несі? Сізден сұраймын, артынызға бұрылған кезде аяғында қыздың тәпішкесі бар, тышатындай тонқайып алған және дамбалынан көтінің жырығы көрініп тұрған бір жігітті көрсеніз, не істер едініз? Ия, олар да дәл солай істеді! Ішектері қатқанша күлді. Ақырындап, ұялып тұрдым. Лапшам әлі де жерде жатыр еді. Мен сияқты эгосымен бірге құлап, кір болып жатыр байқұс…
Көздеріне қарадым. Лапшаның емес нақ! Бұрынғы қызымның көзіне. Ол да маған карады. Көзіне қарап, аздаған мейірім күттім. Бірақ, зайып алдың қызы жылмырайып алып тағы да қарқылдап күлді. Аяғыма қарады. Қыздың тәпішкесін киген тырнақтары тұяқ боп кеткен аяғыма. Бірақ мен едім сол. Сен кезінде сол аяқтардағы Prada-ға қарап қалған қыз едің. Сол жігітпен жүрген едің. Қазіргі жігітің әдемі киінген, бірақ, жақсылап қара. Базарда әртіс көйлек? Сенің ойыңша бір түрлі емес па? Мен оған қарағанда базардың имиджіне жарасатын формадамын. Қалай болса солаймын…
Сосын ойландым. Қой нақ! Карасай, жұрттар қыз ұстап алған. Мен болсам, базарда тәпішкемен жүрмін. Менің қасыма қандай қыз жоласын? «Қалайсың» дедім бұрынғы қызыма. «Жақсы» деді. «Жақсы» дедім, «ия» деді… Басқа сөз таба алмай, тебірендік. Ортасында жігітіне жаман көзіммен қарап қойдым. «Кім бұл нақ» деп, секіретін болса, дайын тұру керек. Ол өз жайымен, арзан колбаса сатып алудың саудасына түсіп кетіп, маған қараған да жоқ.
Қызға “не болды бізге, жаным?” дегендей қарадым. “Не дейсің?” дегендей қарады. Қайтадан «не болды бізге, жаным?” дегендей қарадым. “Не дейсің, дым түсінген жоқпын” дегендей қарады қайтадан. “Кет нақ!” дегендей қарадым. Көтін бұрап жігітінің қасына кетіп қалды. Бетіме қарап, адамша қоштасқан да жоқ. Өмірдің түрлі қиыншылықтарына тап болып, амал таппай, жаман жолға түсіп, Сайын көшесінің маңында тәнін сатумен күн көріп жүрген айелдің қызы.
Көз жасымды ішке ағызып, аналар қарамай тұрған кезде лапшамды алып, үйге карай жол тарттым. Диск сататын жігіттердің алдына тоқтап, жасырын порноларынан 2 талын сатып алдым. Жолда кетіп бара жатсам, көршінің баласы Нуржик артымнан жетіп келді. Жас жігіт қой үйге жеткенше көніл-күйімді айтып, ішімді босатайын десем: «Батыр аға, пижаманыз жыртылып қапты, деу тесік бар. Көтініз көрініп жатыр,» — дейді.
Сол күннен бастап Көк базарға бармауға ант еттім. Бірақ, дисктің бір талы сызылып, істемей капты. Амал жоқ, барамын. Әрине Hugo Boss костюм-шалбар және LV аяқ киіммен!
Мен кейде өз көтіме де сенбеймін. Осырам деген кезде тышып қояды-деп біреу жиі айтушы еді)))
Жазба керемет!
аптыр жазып тұр
мен «түнгі көбелек» пен «жезөкше» сөзін жақсы дегенім жоқ. тек мысалға ғана айтып өттім. Батырдың жалеп -сөзін пайдаланбас үшін: "Өмірдің түрлі қиыншылықтарына тап болып, амал таппай, жаман жолға түсіп, Сайын көшесінің маңында тәнін сатумен күн көріп жүрген айел" -деп жазу керек болады деп (приколға әлде, шынымен солай ойладыма ?!)жазғанына жазғанмын!!!
P.S: мәселе жалеп сөзінде емес еді…
Мықты шыққан…
пиэс: Орталарыңа қош келе жатырмын))