Сатыбалдыны жоқтаушыларға

Менiңше ешқандай ұйым, сайаси партия қозғалыс, құбылыс, т.б. бiр тұлғаға байлаулы болмауы тиiс. Ол үйiрлiк инстинктке жатады. "Қойшы өлiп қалса қойлар не қылмақ" дегендей. Кез келген ұйым беткеұстар мүшесiнен айрылған кезде бұрыңғы алған бойынан қайтпауы тиiс. Сол кеткен адамның орнын басатындай адамдарға толы болуы қажет.
Қазiргi Қазақстанның да жағдайы осындай. Президентiмiз өлiмнен үлкен емес, ол өлгенде бәрiмiз аңырақайып қалмай, орнына келетiн адамды дайын ұстауымыз ләзiм.
Бұған ең керемет мысал Мұхаммед пайғамбар. Ол өлген кезде арабтар асып-сасып не iстерiн бiлмей қалады. Сол кезде бiр сахаба тұрып, «Егер сендер пайғамбарға иман еткен болсаңдар, ол өлдi. Ал егер Алла тағалаға иман етсеңдер, ол мәңгi!» деген екен.
Сол сияқты, Керекинфо Сатыбалды бар кезде қандай тiрi едi, ол кеткенде де сондай қалпында қалуы керек деп ойлаймын. Себебi бәрiмiздiң мына торапта жиналған мақсатымыз елiмiзге тiлiмiзге жан ашығанымыз. Ол тiл өшсе, бiз де бiрге өшемiз. Ал өссе, бiз де бiрге өсемiз. Қатты кетсем кешiрiп қойыңдар!