Уәйіс Хиленкиеттэр. «Центр Стратегических Разработок»
«Монументалды документализм». «Биодизайн дәуіріндегі ренессанс сеансы». Жоқ, христиан бауырлар, хуйламгеріміз Уәйіс Хиленкиеттердің еңбектеріне ешқашан мұндай ақылды сөзбен рецензия жазыла қоймас. Оның сүйегін қала орталығындағы Салтанатты Мазарға әкеліп қою туралы мәселе де ешкім көтере қоймас. Дегенмен, конспирология бағытында бірдеңе лоқсыған жазушы тек Уәйіс екенін мойындау керек. Марқұм өзі айтпақшы: «Комитет-300 не теңің: Жылтырайды көтенің?»....
Уәйіс Хиленкиеттэр. «Центр Стратегических Разработок»
«Орталық Азия және Қазақстан» бағытына жауапты Әбіләз Ротшильд әлі тұтығып тұрды. Жиналыс хатшысы, «Центр Стратегических Разработок» төрағасы Нығмет Ольшанскийдің шыдамы таусылып, дүрсе қоя берді:
— Сен не бітіргенсің өзің, алты ай бойы? Тек әйеліңмен бітіргенсің, нәтижесінде – ұлды болдың. Басқа түк жұмыс істемегенсің!
Әбіләз Ротшильдке тіл бітті:
— Айтып тұрмын ғой, қаззақтардың жікке бөліну процессіне араласудың қажеті жоқ! Өздері-ақ бөлініп жатыр, шығын болып не істейміз? Алты ай бойы мен осындай қорытындыға келдім!
Нығмет Ольшанскийден сабыр енді шынымен кетті:
— Ептібайымайд! Сен білесің бе, жүзге, руға олар бұрыннан бері бөлінед! Табиғи болмыстарын өз жұмысың сияқты қылып көрсеткің келіп тұр ма?
— Бұған қоса, Батыс пен Оңтүстік болып бөлінед. Салаф-сопы болып та айтпақшы...-деді Әбіләз өлместің дауысымен.
— Кетейнақ епті, құры лібә! Ондай біздің Ресейде де бар! Черноземье Мәскеуге құсқысы келед, ал Сібір — Мәскеуге де, черноземьеге де сіңбіргені бар! Қабырғаға қарашы! Империя негізін қалағандар саған өкпелеп тұрған сияқты емес пе?
Әбіләз Ротшильд қабырғаға ұрлана қарады. Нығмет болса шындап түтіндейін деді:
— Әні генерал-губернатор Бестужевті қарашы! Небір қитұрқы айла-шарғымен тұтастай Шығыс қақпаға жауап берген кісі! Әлде ана қарапайым да бейшара Тепкелевке қара!!! Қайдағы башқұрт бізге қаззақтарды қарусыз алып беріп, Аляскадай жерді сыйлады! Сол ғой біздер: Екатерина сияқты жезөкшелер сатжіверед, ал біз сияқтылар қайта түгендейд! Русскость деген осы, Әбіләз!
— Мен бала кезден бұл тұлғалардың еңбектерімен сусындап өскем… — деп, бірдеңе бастағысы келді Әбіләз. Нығмет тез-ақ тиып тастады:
— Әбіләз! Сені қазір нағыз орыстыққа тексерем! Орыс әдетте қысылтаяң кезде бір шешім табады. Ендеше былай: қазір бес минуттың ішінде мықты ұсыныс тастамасаң — институтымыздың «Орталық Азия және Қазақстан» бағыты бойынша табалдырықінісі қызметімен қош айтысасың!!!
— Қалайша Ваше превосходительство! Қалайша...-деп қалбалақтай берді Әбіләз.
— Время уже пошло. Төрт минутың қалд! — деді Нығмет қолсағаттағы хронометрді мезгеп.
— А? Ааа… Онда ше… Онда… Ана…
— Үш жарым минутың қалд…
— Ну енД, если и так бөлініп жатса…
— Үш минутың қалд!
— А… Ааа… Ааал… Алфавит! А-л-ф-а-в-и-т! — деп шыңғырып жіберді Әбіләз, — латын алфавиті: жақтаушылар мен даттаушылар! О!
— Әп бәрекелдеее! — деді Нығмет кенет те көрінеу жұмсарып, — әні, нағыз орыс! Русскость деген осы ендеше, Әбіләз! Енді осы айтқаныңды нобайға түсіріп әкеле ғой екі күннің ішінде. Боссың!
Қасқырға құрылған қапқандардан байлаулы көзбен өтіп, өмір ұтып алғандай Әбіләз кабинеттен атып шығып, қуана-қуана жүгіріп, жоқ — ұшып кетіп бара жатты…
Уәйіс Хиленкиеттэр. «Центр Стратегических Разработок»
«Орталық Азия және Қазақстан» бағытына жауапты Әбіләз Ротшильд әлі тұтығып тұрды. Жиналыс хатшысы, «Центр Стратегических Разработок» төрағасы Нығмет Ольшанскийдің шыдамы таусылып, дүрсе қоя берді:
— Сен не бітіргенсің өзің, алты ай бойы? Тек әйеліңмен бітіргенсің, нәтижесінде – ұлды болдың. Басқа түк жұмыс істемегенсің!
Әбіләз Ротшильдке тіл бітті:
— Айтып тұрмын ғой, қаззақтардың жікке бөліну процессіне араласудың қажеті жоқ! Өздері-ақ бөлініп жатыр, шығын болып не істейміз? Алты ай бойы мен осындай қорытындыға келдім!
Нығмет Ольшанскийден сабыр енді шынымен кетті:
— Ептібайымайд! Сен білесің бе, жүзге, руға олар бұрыннан бері бөлінед! Табиғи болмыстарын өз жұмысың сияқты қылып көрсеткің келіп тұр ма?
— Бұған қоса, Батыс пен Оңтүстік болып бөлінед. Салаф-сопы болып та айтпақшы...-деді Әбіләз өлместің дауысымен.
— Кетейнақ епті, құры лібә! Ондай біздің Ресейде де бар! Черноземье Мәскеуге құсқысы келед, ал Сібір — Мәскеуге де, черноземьеге де сіңбіргені бар! Қабырғаға қарашы! Империя негізін қалағандар саған өкпелеп тұрған сияқты емес пе?
Әбіләз Ротшильд қабырғаға ұрлана қарады. Нығмет болса шындап түтіндейін деді:
— Әні генерал-губернатор Бестужевті қарашы! Небір қитұрқы айла-шарғымен тұтастай Шығыс қақпаға жауап берген кісі! Әлде ана қарапайым да бейшара Тепкелевке қара!!! Қайдағы башқұрт бізге қаззақтарды қарусыз алып беріп, Аляскадай жерді сыйлады! Сол ғой біздер: Екатерина сияқты жезөкшелер сатжіверед, ал біз сияқтылар қайта түгендейд! Русскость деген осы, Әбіләз!
— Мен бала кезден бұл тұлғалардың еңбектерімен сусындап өскем… — деп, бірдеңе бастағысы келді Әбіләз. Нығмет тез-ақ тиып тастады:
— Әбіләз! Сені қазір нағыз орыстыққа тексерем! Орыс әдетте қысылтаяң кезде бір шешім табады. Ендеше былай: қазір бес минуттың ішінде мықты ұсыныс тастамасаң — институтымыздың «Орталық Азия және Қазақстан» бағыты бойынша табалдырықінісі қызметімен қош айтысасың!!!
— Қалайша Ваше превосходительство! Қалайша...-деп қалбалақтай берді Әбіләз.
— Время уже пошло. Төрт минутың қалд! — деді Нығмет қолсағаттағы хронометрді мезгеп.
— А? Ааа… Онда ше… Онда… Ана…
— Үш жарым минутың қалд…
— Ну енД, если и так бөлініп жатса…
— Үш минутың қалд!
— А… Ааа… Ааал… Алфавит! А-л-ф-а-в-и-т! — деп шыңғырып жіберді Әбіләз, — латын алфавиті: жақтаушылар мен даттаушылар! О!
— Әп бәрекелдеее! — деді Нығмет кенет те көрінеу жұмсарып, — әні, нағыз орыс! Русскость деген осы ендеше, Әбіләз! Енді осы айтқаныңды нобайға түсіріп әкеле ғой екі күннің ішінде. Боссың!
Қасқырға құрылған қапқандардан байлаулы көзбен өтіп, өмір ұтып алғандай Әбіләз кабинеттен атып шығып, қуана-қуана жүгіріп, жоқ — ұшып кетіп бара жатты…
/ Біз де мақтанудан алдымызға жан салмаймыз қазірде/ Әріптің мемлекеттік дамуына әсері бар болса алдына жан салмайтын қытайлықтар әріпіне неге өтпеске… болмаған жағдайда өзіміздің алдыңғы төте жазуымызға көшейік… Араб Эмиратының да экономикасы жақсы деп жатады елдер